مسیر جاری :
ارسطو و بهاراتا
دربارهی سرچشمههای مذهبی تئاتر، طبیعی است استنتاجات مورخان را که در این باره متفقالقولند بپذیریم. برای جمالشناس و روانشناس و نیز هنرمند و جامعهشناس، کشف یگانگی هویت تئاترهای غربی و شرقی در آغاز و پرده...
تئاتر شرق و تئاتر غرب
آنتونن آرتو در سوم مارس 1948 درگذشت. پنجاه و دو سال داشت، اما به سبب بیماریای جانکاه که از نوجوانی روانش را میخست و میفرسود، بیست سال پیرتر مینمود. در زمان حیات، مردم، درست نمیشناختتندش، اما شاعران...
اساطیر و وسایل ارتباط جمعی
تحقیقات اخیر، ساختارهای اساطیری تمثیلات و سلوکهائی را که از طریق وسایل جمعی بر جماعات تحمیل میشوند، روشن ساختهاند. این پدیده را خاصه در ممالك متحده، ملاحظه میتوان کرد . آدمهای «Comic strips» (مضحک...
لباس روحانیت قداست دارد
در طول تاریخ همواره لباس روحانیت نمادی از دین اسلام بوده و پوشاننده آن را حامل و بازگوکننده سخنان ائمه و قرآن معرفی کرده است. بگذریم از اندک افرادی که از این لباس سوء استفاده کرده و می کنند، اما کماکان...
وجه تاریک سینما
از دهه 1920 استودیوهای فیلم سازی دنیا، شروع کردند به ساختن موجودات خیالی و هیولاهای وحشت ناک؛ البته نه فقط هیولاهای عروسکی. بلکه گاهی هنرپیشههایی مثل «بوریس کارلوف»، «بلالوگوسی»، «کلودرینز»، «لان
نقاب دیجیتال
یکی از چالشهای مهم در حوزه چهرهپردازی، تبدیل بازیگران جوان به شخصیتهای سالخورده است. در روشهای سنتی چهرهپردازی برای این کار از پروتز و موادی استفاده میکنند و روی صورت هنرپیشه قرار میگیرد و میتوان...
پدیدارشناسی بازنمایی مستند
فیلم مستند در دورهی معاصر، خواه در عرصهی نظر و خواه در عرصهی عمل، با پرسشهایی مواجه شده است كه اصولاً مشروعیت قالب مستند را محل تردید قرار دادهاند؛ این پرسشها محصول نظریههای پندارگرایانه/ نامگرایانهای...
خیال ورزی سینمایی
مفهوم خیالورزی، كه ژان لاكان آن را طرح و شرح كرده و كریستین متز برای صورت بندی این رأی كه سینما نوعی «دال خیالی» است، از آن سود جسته است، از مفاهیمی است كه بدون آن نظریههای بازنمایی مبتنی بر
جهان داستان: برداشتی بیحاصل
جهان داستان جهانِ كلی نظام رویدادهاست، یعنی چارچوب زمانی - مكانی این جهان و متعلقات آن و شخصیتهایی كه در آن به سر میبرند و در چارچوب آن به كنش و واكنش میپردازند.
نظام رویدادها در سینما
از مفاهیم غیرضروری كه در نظریههای فیلم مطرح شده است مفهوم نظام رویدادهاست. این اصطلاح را اول بار دیوید بُردوِل در نظریهی نقد فیلم مطرح میسازد و از آن برای تدوین نظریهی هنجارها، خواه هنجارهای بیرونی...