انسان های هوشیار و زیرک با غنیمت و بزرگ شمردن نعمت ولایت و امامت تمام تلاش خود را به کار می بندند تا اینکه عقربه‌ های زندگی خود را با سبک و سیاق زندگی این اولیای الهی تنظیم نمایند و دستوارت و راهنمایی‌...

عدالت، به طور کلی مورد نظر است و اختصاصی به عدالت در تعلیم و تربیت ندارد. جنبه اختصاصی آن به تعلیم و تربیت در قسمت اصول و در اصل مربوط به این مبنا مطرح خواهد گردید.

نباید پنداشت که رأفت و احسان، ارزشی محدود به خود مسلمانان است و تنها در میان آنان جریان می یابد. هم عدل و هم احسان، دو ارزش اجتماعی عام است که حیات اجتماعی، قائم به آنها نگریسته می شود.

نمی‌توان تنها به عرضه وظایف و تکالیف اخلاقی و ارزشی، هرچند توسط افراد به عمل درآید، اکتفا نمود.

برقراری عدالت تربیتی، اصلی است ناظر به عدالت اجتماعی و چون قاعده ای تجویزی بیانگر آن است که فعالیت های رایج در قلمرو تعلیم و تربیت، باید به صورت عادلانه برقرار شود.

شوخی، حالت مثبت در ذهن و بیان عاطفه مثبت است که هم خلق مردم را بهبود می‌بخشد و هم خودش ناشی از خلق مثبت است و می‌تواند تأثیر عمیقی بر شادی داشته باشد.

شادکامی وقتی تحقق می‌یابد که همه ابعاد انسان را در بر بگیرد و لذت، تنها بعد وجودی انسان نیست.

یکی از راه‌های دست‌یابی به یک زندگی خوب و ایده‌آل از منظر فرهنگ و آموزه‌های دینی و قرآنی، درنگ و تأمل در فلسفه و هدف زندگی است، به طور کلی اگر انسان‌ها جواب مناسبی برای این سؤال راهبردی و اساسی داشتند...

ملاقات‌های شیعیان با یکدیگر، باید جهت دار و بامعنا باشد و در راستای احیای آموزه‌های مکتب صورت گیرد. در این مسیر، «آنکه برادر مؤمن خود را دیدار می کند، پاداشی بزرگ‌تر از شخص دیدارشده دارد».

ادیان بزرگ جهان، از آن رو که گروهی پرشمار از انسان‌ها را بر اساس اعتقادی واحد گرد هم می آورند، آثار اجتماعی دارند؛ اما بیشک میزان اهمیت دادن به روابط اجتماعی در همگی آنها یکسان نیست.