مسیر جاری :
زبان دين (1)
بحث « زبان » و « زبان دين » در علوم و رشته هاي گوناگوني چون « فلسفه دين » ، « فلسفه تحليلي » ، « فلسفه زبان » ، « هرمنوتيك » ، « علم اصول » ، « منطق صوري » ، « مناهج التفسير » ، « علم ژنتيك زبان » ، زبان...
مشکل مجازگویی و نقل اسطوره ها در قرآن
در قرآن اسطوره ها، داستان ها و استعارات و کنایاتی آمده است، اولاً: آیا این نشان از سمبلیک و غیرواقع نما بودن زبان قرآن نیست؟ و ثانیاً: آیا این خود دلیل بر نفی برداشت مطلق از آیات قرآن و به رسمیت شناختن...
نمادین بودن زبان دین
انگیزه و سبب طرح این دیدگاه و نظریه در باب زبان دین این بود که پس از انقلاب علمی و صنعتی در اروپا و اکتشافات رو به تزاید علمی و نیز طرح فرضیه های جدید مربوط به ستارگان و وضعیت حرکت خورشید و زمین و سایر
رابطه ی نسبیت معرفت با بحث «زبان دین»
مبحث زبان دین و ارتباط آن با این تئوری که نظر و برداشت افراد از دین مطلق نیست، از آنجا ناشی شد که طی چند قرن اخیر، در اروپا، در فلسفه ی دین و کلام جدید بحث جدیدی تحت این عنوان مطرح شد که آیا زبان دین واقع...
بررسی زبان نمادین در قرآن
از زبان نمادین، در عربی به «تمثیل» و در انگلیسی، به «سمبولیک» یاد شده است. اما به نظر میرسد به عنوان یک زبان نو به آن نگاه شده باشد. شاهد نو بودن آن، بازشناسی آن البته نه به معنای به کارگیری جدید آن به...
قرآن متن تاریخی یا فرا تاریخی
موضوعی که در این مقاله مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است موضوعی است در حوزهی مباحث کلامی البته با خاستگاه تفسیری؛ مقالهی حاضر میکوشد تا بدین پرسش پاسخ دهد که آیا قرآن یک متن تاریخی و بشری است یا یک...
فطرت - نمونی زبان دین و قرآن (4)
از ویژگى هاى دین، هدایت گرى و فطرى بودن آن است و مراد از فطرى بودن دین، سازگارى و تطابق آن با فطرت انسان است، نه تحمیل بر آن. از سوى دیگر، هدف اصلى و اساسى دین،
فطرت - نمونی زبان دین و قرآن (3)
یکى دیگر از نظریات آن است که زبان دین با زبان ها و اسلوب هاى رایج زبانى مغایر است و براى شناخت آن باید از شیوه خاص آن استفاده کرد. برخى از طرفداران این دیدگاه معتقدند زبان دین،
فطرت - نمونی زبان دین و قرآن (2)
درباره زبان دین، تئورى هاى گوناگونى از سوى فلاسفه دین و متکلمان ارائه شده است. در اینجا ضمن اشاره به این نظریهها، آنها را نقد و بررسى می کنیم.
فطرت - نمونی زبان دین و قرآن (1)
قالب بیان و نطق به وسیله الفاظ معین در هر زبانى، در مقابل دانسته ها و خواسته هاى نامحدود انسانى، بسیار کوچک و محدود است و انسان ها از زمان پیدایش زبان، با اختراع الفاظ