واقع گرایی سازه گرایانه با فاصله گرفتن از هر دو موضع واقع گرایی خام و سازه گرایی خام، پیچیدگی و ژرفای خود را نمایان می‌کند.

مراد از تعبیر واقع گرایی آن است که واقعیت در قبال طرح‌ها و ساز‌ه‌های مختلف و متفاوت، مادام که در حیطه آن قرار می‌گیرند، انعطاف نشان می‌دهد.

ادعای سازه گرایان در اختراعی بودن دانش، با توسل به ساز‌ه‌های مفهومی‌ اجتناب ناپذیر در عرصه دانش بشری، قابل قبول نیست.

در جنبه معرفتی، واقعگرایی سازه گرایانه ایجاب می‌کند که کانون توجه برنامه درسی عبارت باشد از: آموختن دانش‌های موجود، به منزله ساز‌ه‌هایی که باید همواره برحسب شواهد واقعی آزموده شوند.