علماى شیعه پس از روشن شدن اختصاص این آیه از طریق احادیث متواتر شیعه و اهل تسنّن، به اهل بیت علیهم السلام؛ براى اثبات عصمت اهل بیت علیهم السلام به این آیه استناد مى کنند.

با این احادیث صحیح که همه مسلمانان بر آن اتّفاق نظر دارند دو نظریه دیگر درباره مقصود از «اهل بیت» در این آیه، ردّ مى شود؛ چرا که ثابت شد که پیامبر خدا صلى الله علیه وآله خود در گفتار و کردار، این آیه مبارکه

در این بخش به بیان نام گروهى از صحابه که «حدیث کساء» را روایت کرده اند مى پردازیم؛ حدیثى که به صراحت بیان مى کند این آیه فقط درباره رسول اکرم و اهل بیت پاک و مطهر ایشان علیهم الصلاة والسلام نازل شده است.

سید بن طاووس رحمه الله در کتاب اقبال بصالح الاعمال چنین مى نگارد: بدان که روز مباهله ی پیامبر صلى الله علیه وآله با مسیحیان نجران، بسیار عظیم الشأن بوده و از نشانه ها و کرامات بسیارى حکایت دارد.

عدّه اى دیگر نیز سعى کرده اند نام حضرت على علیه السلام را مستور نگه دارند. اینک به تلاش برخى از آن ها اشاره مى کنیم: عدّه اى از صاحبان جوامع حدیثى نام حضرت على علیه السلام را از حدیث حذف نموده اند.

با این که قضیه ی مباهله و نزول آیه ی مبارکه درباره ی اهل بیت علیهم السلام از درخشان ترین مناقب امیر مؤمنان على علیه السلام به شمار مى رود و از امامت وى بعد از رسول خدا صلى الله علیه وآله حکایت دارد، اما...

ابن شبّه، درگذشته سال 262 هجرى نیز به نقل حدیث مباهله پرداخته است. وى مى گوید: حزامى به نقل از ابن وهب، از لیث بن سعد، از شخصى چنین روایت مى کند:

همان طور که ملاحظه مى شود با این که ماجرا و سند این روایت یکى است، اما عالمان اهل سنّت، جواب سعد به معاویه را با شکل هاى مختلف ذکر کرده اند.

حق از جانب پروردگار توست؛ بنابراین، از تردید کنندگان مباش! هر گاه بعد از علم و دانشى که به تو رسیده، باز کسانى با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آن ها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان...

گرچه برخی معاصران از شکل گیری جریان تفویض در دهه های سوم و چهارم سده دوم هجری یاد می کنند (1)؛ اما به نظر می رسد مفوضه دست کم از اواخر سده دوم هجری- یعنی زمان امام کاظم(علیه السلام)- به عنوان جریان خاص