خداوند انسان را در دنیا خلق نمود تا با کمک گرفتن از استعدادهای ذاتی خود مسیری را طی کرده و خود را برای قیامتی جاودان آماده سازد. اما جایگاه افراد در قیامت با یکدیگر بسیار متفاوت است

شفاعت مخصوص حضرت محمد و آل محمد صلى الله علیه و آله است و بهترین شفاعت در این دنیا این است که انسان رفتار و کردارش را با اهل بیت هماهنگ کند و

انسان برای رسیدن به منزلگاه همیشگی باید بارش را از گناهان سبک کند تا مورد رضایت حق تعالی قرار بگیرد و این هیچگاه حاصل نخواهد شد مگر به انجام دستوراتی که

خداوند روح انسان را جاودانه قرار داده است و انسان به واسطه مرگ، از سیر تکاملی به سوی جهان آخرت انتقال می‌یابد. از این رو انسان نباید این تکامل را نادیده بگیرد و

در سوره مبارکه انسان در مورد چگونگی پذیرایی و وسایل و ظروف پذیرایی از بهشتیان خداوند سبحان می‌فرماید

روایتی از پیامبر اکرم (ص) است که فرمود :سوگند به خدایی که قرآن را بر محمد (ص) نازل کرده اهل بهشت هر قدر

در ذیل تفسیر آیه شریفه: «امّا الذّین آمنوا و عملوا الصّالحات فلهم جنات المأوی نزلاً بها کانوا یعملون» (1): اما آن‌ها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند

باغهای بهشت خزان ندارند و از طرفی تابش نور آفتاب هم در بهشت هست چرا که جایی که شعاع نور نباشد، وجود سایه مفهومی ندارد و

در سوره مبارکه دهر ضمن بیان احوالات متقّین از پاداش عظیم آنان یاد می‌کند و می‌فرماید: «اِنّ الابرار یشربون من کأس مزاج‌ها کافوراً» (1): نیکان از

مجهز و مهیا شوید برای مرگ، خدای شما را رحمت کند... با تهیه زاد و توشه و اعمال نیک به سوی آخرت روید؛ و نهایتاً تمام بحثهای معاد به