خواننده‌اي که ته صدايي بيش‌تر نداشت، تمام روز در خانه‌اي چنگ مي‌نواخت و آواز مي‌خواند. در و ديوار گچ‌اندود خانه صداي او را چنان تقويت مي‌کرد که مرد خود را خواننده‌اي تمام و کمال مي‌پنداشت. اين تصوّر باطل...

خرگوشي از ميان بوته‌ها بيرون پريد. سگي سر در پي او گذاشت امّا از آن‌جا که سگي تندرو نبود، از خرگوش جا ماند. چوپاني که شاهد ماجرا بود، هم‌چنان‌که به او مي‌خنديد، گفت: «عجب، جانور به اين کوچکي از تو تندتر...

دزدي شبرو تکّه‌ ناني براي سگ خانه انداخت تا ببيند مي‌تواند با آن او را خاموش کند يا نه. سگ به او گفت: «اوو هو! مي‌خواهي دهان مرا ببندي تا صاحبم را خبر نکنم؟ خيلي در اشتباهي. وقتي تو اين‌طور ناگهان مهربان...

رقص ميمون در جمع جانوران، تأثير بسياري بر آنان گذاشت و از اين‌رو او را به پادشاهي خود برگزيدند. با انتخاب ميمون، حسادت روباه به جوش آمد. روباه ميمون را به نزديکي دامي که مي‌شناخت و قطعه گوشتي در

چوپاني عادت کرده بود برّه‌هاي تازه‌زا و گوسفند‌هاي مرده را به سگ تنومندش بدهد. يک روز که گلّه وارد آغل مي‌شد، چوپان سگش را ديد که پيش بعضي از گوسفندهايش مي‌رود و با اشتياق‌ آن‌ها را در آغوش مي‌کشد.

الاغي و سگي که با هم همسفر شده بودند، کاغذي مهر و موم شده يافتند. الاغ کاغذ را برداشت و پس از شکستن مهر و گشودن آن در حالي که سگ گوش مي‌داد، شروع به خواندن کرد. تصادفاً نامه درباره‌ي کاه و جو و

سگي شکاري تصادفاً شيري را ديد و او را تعقيب کرد. امّا همين‌که شير به‌سوي او برگشت و شروع به غريدن کرد، ترسيد و پا به فرار گذاشت. روباهي او را ديد و به او گفت: «اي جانور بي‌خاصيّت، آخر تو که حتّي طاقت

سگي غافلگير، مردم را گاز مي‌گرفت. صاحب سگ براي خبر کردن مردم زنگوله‌اي به گردن او آويخت. پس از آن‌ سگ در حالي که زنگوله‌اش را تکان مي‌داد، توي بازار مي‌گشت و خودنمايي مي‌کرد. روزي سگي پير به

سگي با تکه گوشتي در دهان، از رودخانه‌اي مي‌گذشت. او با ديدن عکس خودش در آب تصوّر کرد سگ ديگري را با تکه گوشت بزرگ‌تري مي‌بيند. بنابراين تکه گوشتي را که در دهان داشت رها کرد و براي گرفتن تکه

سگي در جلوي خانه‌اي روستايي خوابيده بود که گرگي او را غافلگير کرد. چيزي نمانده بود گرگ يک لقمه‌ي چپش کند که سگ از او خواهش کرد لحظه‌اي صبر کند. سگ به گرگ گفت: «الان من خيلي لاغر و استخواني