بسیاری از تبیین‌ها در خصوص ریشه‌های بنیادگرایی اسلامی در قرن بیستم میلادی به عوامل تاریخی، همچون سلطه‌ی غرب، هجمه‌ی فرهنگی غرب، ادغام کشورهای اسلامی در اقتصاد جهانی و آسیب‌پذیری آنها در برابر نوسان‌های

در کتاب‌‌های نگاه مردم (در سال 1991)، Vision of the People (1991)، و موضوع‌های مردمی (در سال 1994)، (1994) Democratic Subjects، جویس هر دو نظریه‌ی تامپسون را در مورد این که

پژوهش پیرامون تهدیدها و آسیب‌پذیری کشور در یک جنگ ناخواسته و برنامه‌ریزی برای کاهش آسیب‌های ناشی از آن یکی از وظایف اصلی دستگاه‌ها و سازمانهای پژوهشی دفاعی کشور در زمان صلح می‌باشد. بررسی

امنیت ملی یکی از موضوعات بسیار مهم و دغدغه اصلی اندیشمندان و جوامع است. اندیشمندان در تلاش‌اند تا بتوانند تأثیر مؤلفه‌های مختلف در حوزه امنیت ملی را کشف نمایند. در بین مؤلفه‌های مؤثر بر امنیت ملی، «دین»

هدف اصلی این نوشتار، بررسی عوامل بالقوه چالشهای قوم‌گرایی بر امنیت ملی است. منظور از قوم‌گرایی در اینجا سیاسی شدن علائق زبانی، مذهبی و سایر مظاهر کهن و تبدیل شدن آن به عناصر اصلی بسیج سیاسی در

تعدد گروههای قومی در جوامع معاصر کنونی، به علت تفاوتهای ماهیتی با نظام حاکم منشأ بالقوه‌ای برای تضعیف وفاق و تهدیدی برای انسجام اجتماعی است. ایران هم به دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی و ماهیت نظام سیاسی در

امنیت و امنیت ملی مفاهیمی هستند که عوامل متعددی در تعیین جایگاه و مفهوم آن نقش بازی می‌کنند. این مفاهیم در حال تغییرند و این مقاله سعی دارد با جمع‌بندی مطالعات صورت گرفته در این حوزه مفهوم امنیت و ابعاد

در پژوهش حاضر به بررسی رسالت رسانه‌ها در برقراری امنیت ملی و ارائه راهکارهای کارآمد پرداخته می‌شود. روش انجام پژوهش توصیفی از نوع تحلیل اسنادی بوده است. به علاوه گردآوری داده‌های لازم جهت

جمهوری اسلامی با توجه به مبانی هویت خود و سایر ویژگی‌ها، با چالش‌ها و بحرانهای متعددی روبروست. با دید همه‌جانبه‌نگر می‌توان عوامل چالش و بحران امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را به دو دسته تقسیم کرد:

تأمین امنیت اساسی‌ترین نیاز کنونی جوامع بشری است و پیوندی عمیق و ناگسستنی با شکوفایی و رشد و توسعه‌ی نظام‌های سیاسی و حکومت‌ها برقرار ساخته است. در واقع «امنیت» در زمره‌ی اهداف و منافع ملی و