حکیمان در اثبات امتناع جدایی و انفکاک هیولی از صورت گفته‌اند: اگر این انفکاک صورت پذیرد آیا این انفکاک یا با وضع است ( مراد وضع نسبت اجزاء یک مجموعه به هم و درین جا وضع قابل اشاره

پرسشگر می‌پرسد: شهرت برین است که جوهر جنس برای جواهر است ولی برین شهرت اعتراض شده است: اگر جوهر جنس برای انواع جواهر باشد لازم می‌آید انواع جوهر مشترک در جوهریت باشد

وجه اول: این قضیه صادقه را داریم: «همواره اگر چون واجب‌الوجود موجود است معلول اول نیز موجود است» از صدق این قضیه عکس نقیض آن که عبارت است از: «همواره اگر معلول اول موجود نباشد

پرسشگر می‌پرسد: وقتی که در منطق سؤال از کثیرین مختلف الحقائق می‌شود ( سؤال از جنس) مثل سؤال از «اسب» و «انسان» که این دو چیستند ( یعنی ماهما) در جواب آنچه گفته می‌شود چیزی است که

خواجه نصیر از آن دانشمندانی است که مکاتبات زیادی با فضلای هم‌عصر خویش داشته است. گاهی خود وی دربارة موضوعات فلسفی و کلامی با اساتید وقت‌نامه ردّ و بدل می‌کرده و گاهی شاگردان او

توجه به انسان از آغاز شکل گیری فلسفه اسلامی مورد تأکید بوده است. تا آن جا که می توان گفت این مشرب ویژه فلسفی ذیل توجهی ویژه به انسان آغاز می شود. فارابی را مؤسس فلسفه اسلامی می دانند.

ابن‌سینا در کتاب اشارات در ابطال تناسخ مطلق به دلیلی اشاره کرده که شاید بتوان آن را در استیفای فرض‌ها و تالی فاسدها، جامع‌ترین دلیل بر نقد تناسخ مطلق به حساب آورد؛ البته بیان ابن‌سینا بسیار مختصر است:

این استدلال در بیان ابن سینا آمده است و با دلیل پیشین تفاوت چندانی ندارد؛ زیرا در هر دو بر اجتماع دو نفس در یک بدن تأکید می‌شود؛ ولی در بطلان تالی تفاوت دارند. ابتدا یکی از آنها را ارائه می‌کنیم:

با وجود گستره اعتقاد به تناسخ در میان فلاسفه یونان باستان، مشرق زمین و دیگر نقاط جهان، این اندیشه حتی در میان فیلسوفان یونانی نیز مورد تردید بوده است؛ ارسطو جزء نخستین کسانی است که

بحث تناسخ یکی از مباحث قدیمی فلسفی علم‌النفس است؛ موضوعی که در طول تاریخ، فکر بشر را به خود معطوف داشته است؛ به گونه‌ای که اعتقاد به تناسخ در میان ملل و اقوام زیادی از