مسیر جاری :
تشخیص آیات محکم و متشابه چگونه است؟/ استاد حمید ملکی
اسم اعظم الهی و استجابت دعا
پرسمان قرآنی
حجت الاسلام حمید ملکی
منظور از آیات متشابه در قرآن چیست؟
طبق آیه 7 سوره آل عمران آیات قرآن به دو دسته محکمات و متشابهات تقسیم می شوند. درباره منظور قرآن از آیات محکم و آیات متشابه اقوال فراوانی بیان شده است از جمله اینکه آیات محکم آیاتی هستند که معنای روشن و...
نابینایی و ناشنوایی قلب
معنای ظاهری بسیاری از آیات قرآن که معمولاً جزء متشابهات محسوب شده و برای برخی غیر قابل قبول است، به راحتی پذیرفته میشود. به عنوان نمونه بعضی از آنها را ذکر میکنیم:
عوامل تشابه و نمونهای از متشابهات
گاهی لفظ یا عبارتی به اعتبارات گوناگونی چون اعتبار عقلی یا عرفی، معانی مختلفی پیدا میکند و گاه واقعاً دچار اشتراک لفظی است و با وجود وحدت ظاهری لفظ، معانی بسیاری دارد. نمونههای فراوانی برای این نوع الفاظ...
نمونههایی از محکمات قرآن
از امیرمؤمنان (علیهالسلام) دربارهی تفسیر محکم کتاب خدای عزوجل میپرسند و حضرت، ابتدا آیهای را معرفی میکنند که هیچ شکی در محکم بودنش نیست؛ «أما المحکم، الذی لم ینسخه شیء من القرآن فهو قول الله عزوجل:...
علّت وجود متشابهات و آیات مشکل در قرآن
در کلامی منسوب به امیرمؤمنان (علیهالسلام) آیات الهی به سه دسته تقسیم شدهاند: 1. قسمی که عالم و جاهل میفهمند؛ 2. قسمی که صاحبان ذهن پاکیزه، حس لطیف و سلامت در تشخیص و جداسازی درست از نادرست، یعنی سینه...
نمونهای از آیات متشابهه
تشابه در آیات قرآن دو گونه است: تشابه اصلی و تشابه عرضی. تشابه اصلی آن بود كه كوتاهی لفظ موجب نارسایی در افادهی بلندای معنا شده و احیاناً شبهه انگیز شود. این آیات بیشتر در رابطه با اصول معارف و معرفت...
تأویل متشابهات را چه كسی میداند؟
اوست كسى كه این كتاب [قرآن] را بر تو فرو فرستاد . پارهاى از آن ، آیات محكم [صریح و روشن] است . آنها اساس كتابند ; و [پارهاى] دیگر متشابهاتند [كه تأویلپذیرند ] . اما كسانى كه در دلهایشان انحراف است براى...
چرا در قران تشابه (متشابهات) وجود دارد؟
یك گروه از متشابهات تشابه عرضی است كه بر قرآن تحمیل شده است. این گروه از آیههای متشابهه برابر با اسلوب و شیوههای متعارف عرب بیان شده و خالی از هرگونه غموض و پیچیدگی بوده، در آغاز هرگز ایجاب شبهه نمیكرده...
معنای تفسیر و تأویل
تفسیر آنگاه است كه هالهای از ابهام لفظ را فرا گرفته، پوششی بر معنا افكنده باشد. تا این كه مُفسّر با ابزار و وسایلی كه در اختیار دارد در زدودن آن ابهام بكوشد.