شهر قدیمی بلخ که ابومعشر در آن به سن رشد رسید، یکی از پایگاه های بیرونی یونانیمآ بی در آسیای مرکزی بود، و سپس در دوره ساسانیان به صورت مرکزی برای آمیزش هندیان و چینیان و سکائیان و سریانیان یونانی با ایرانیان...

ابوکامل، که غالباً حاسب (حسابگر) مصری نامیده می شود، از بزرگترین جبریان اسلام بعد از دوره خوارزمی، نخستین جبری مسلمان (شکوفایی: حدود 825/210) است در جهان اسلام، آن دوره دوره ی رسیدگی و پختگی فکری،

ابوالفداء که شاهزاده ای از سلسله ایوبیان بود، از سن دوازده سالگی در نیروهای مسلمانان با صلیبیون و مغولها شرکت جست. در عهد جوانی خانواده اش املاک و قلمرو حکومتش را از دست داد ولی او در سال 1312/712 پس از...

نام و لقب کوهی ایرانی تبار بودن او را نشان می دهد؛ کوهی به معنی اهل «کوه»، دهکده ای در ناحیه طبرستان، و رستم نام قهرمان افسانه ای ایران قدیم است. کوهی در اوج فعالیت علمیش در بغداد، در خدمت فرمانروایان...

ابن یونس یکی از بزرگترین منجمان اسلام در قرون وسطی است. از خاندان محترمی برخاست. جد اعلایش یونس از اصحاب امام شافعی و پدرش عبدالرحمان مورخ و محدثی نامدار بود. ابن یونس، علاوه بر آنکه به علم نجوم و احکام

ابن هبنته [در بعضی منابع از جمله در کشف الظنون ابن هَبَنتا آمده که ظاهراً تصحیف است] در عهد نخستین حکام بویه ای بغداد، احمد بن بویه 949-946 /338-335 و عضدالدوله دیلمی 982-949/ 372-338، می زیست. تنها

از زندگی ابن وَحشیّه چندان چیزی نمی دانیم، جز اینکه نسبش به نَبَطیان یعنی ساکنان قدیم عراق رسیده است. وی در زبان نبطی که از گروه آرامی غربی است، ماهر بوده و به فرهنگ و اندیشه آنان می بالیده است. از آنجا...

ابن وافد(1) در مطالعه آثار علمی ارسطو، دیسقوریدس و جالینوس تبحر داشت. به تقاضای مأمون سلطان طلیطله (تولدو)، یک باغ گیاهشناسی کشاورزی (الجنه السلطان) در باغستان سلطان برپا داشت که مشرف بر القنطره(2)(پل

نسبت ابن نفیس یعنی «قرشی» از زادگاه او (قُرَشیّه) است یا طبق گفته بعضی از منابع موثق، به قَرش، روستایی در آن سوی رود سیحون که خاندانش از آنجا برخاست، منسوب است. او طب را در دمشق در بیمارستان بزرگ نوری

ابن میمون برجسته ترین نماینده مکتب فکریی است که به حکمت مشاء یهودی نامبردار است.وی در کودکی به سبب حمله موحدون به اسپانیای اسلامی همراه خانواده خود زادگاهش قرطبه را ترک گفت و پس از مدتی سرگردانی در 554...