مسیر جاری :
حامل برترین پیام
خداوند متعال، در فطرت بشر میل و محبت به دانائی و توانائی را قرار داده، مدام انسان می خواهد بداند و بتواند؛ مثلاً اگر از هر عاقلی سؤال شود می خواهی دانا به حقیقت این عالم بوده و دارای سلطنت باشی؟ بی درنگ...
راهنمای راه سعادت
بدیهی است که لازم است خدا انبیا(علیهم السّلام) را به خلق معرفی کند و بفهماند که آن ها حجّت خدایند، تا آنکه به حکم عقل بشر متابعت آنان نماید؛ و این معنی نمی شود مگر آنکه اقامه ی حجّت برای خلق (شود)، و حجّت...
چرا به پیامبران ایمان بیاوریم؟
مکرر در کلمات گذشته گفتیم، که علم و قدرت انبیا (علیهم السّلام) علم و قدرت خدائی است، و علم و قدرت ساحر، بشری است. معجزه و خوارق عادات صادره از آن ها، فعل خداست و خوارق عادات صادر از سحره، فعل بشر و از...
نبوّتی که فیلسوف ها می گویند!
به حکمِ عقل فطری، باید خداوند مهربان، رسول و پیغمبری بفرستد و آفریده ی خود را تربیت کند و سعادت او را به او تعلیم و تنبیه نماید و به مقدار مأموریت خود کوشش کند تا خلقت لغو و عبث نگردد و مقصود از آفریدن...
کیمیای دعا
از امور مهمه ی اسلام، که از نتایج علم توحید قرآن مجید است و بحث در آن از اعظم مسائل است، حسن و لزوم دعا و طلب و الحاح و تضرع و توبه و انابه و خوف و رجا به درگاه خداوند و قبح و حرمت یأس از رحمت الهی و سوءظن
راه یافتن و گم گشتن
یکی از مسائل متفرع بر توحید قرآن، هدایت و ضلالت بندگان است که درآیات و روایات به آن کراراً اشاره شده است. و لازم است که آنرا نیز مورد بحث قرار دهیم.
سعادت نزد تفکیکیان
یکی از مطالب مهمی که مورد اختلاف بین معارف قرآن و فلسفه ی بشری است موضوع سعادت و شقاوت است. بر اساس فلسفه، سعادت و شقاوت هم غیر قابل تخلف می باشد. گذشته از اینکه براهین آن ها در موضوع جبر و قضا و قدر
قضا و قدر
یکی از موارد اختلاف قرآن با فلسفه، جبر و تفویض می باشد، مبحث قضا و قدر نیز، از موارد اختلاف معارف قرآن با معارف بشری است. در معارف بشری، از عقیده به قضا و قدر همان جبر استفاده می شود، به طوری که در مباحث
جبر یا اختیار؟
یکی از مسائل و علوم ممتازه قرآن مجید از فلسفه و عرفان اختراعی، مسأله ی نفی جبر و تفویض و اثبات بین الامرین است و احدی از علمای فلسفه و عرفان به این طریق مشی نفرموده و کلا یا قائل به جبر و یا تفویض شده...
خدای عارفان
در طریق کشف و عرفان، بهتر تحقیقی که شده است تحقیقاتی است که آخوند ملاصدرا فرموده و بهتر و مفصل تر کتب ایشان، اسفار است. گر چه تمام کتب ایشان در یک مطلب و یک رشته است و اساس ایشان متخذ از غزالی و محیی