مسیر جاری :
جایگاه فقهی - حقوقی مجلس خبرگان (7)
آیة اللّه مصباح یزدی: آن چه را که اهل سنت در خصوص "اهل حل و عقد" میگویند فقط برای تعیین خلیفه است، اما مطلبی را که ما می گوییم نظریه عام تری است که برای هر منصبی از رئیس جمهور گرفته تا وزیر و قضات و حتی
جایگاه فقهی - حقوقی مجلس خبرگان (6)
حکومت اسلامی: در نظریه "انتخاب" خبرگان در واقع از طرف مردم وکالت گرفته اند که رهبر را انتخاب کنند، آیا در نظریه "انتصاب" هم خبرگان از طرف مردم برای شهادت اصلح، وکالت گرفته اند؟
جایگاه فقهی - حقوقی مجلس خبرگان (5)
آیة اللّه مصباح یزدی: پس از پذیرش ِاصل "ولایت فقیه" باید چگونگی تعیین رهبر و ولی فقیه را هم مشخص کرد، این جاست که خبرگان ِرهبر شناس و تشکیل مجلس خبرگان، ضرورت پیدا می کند. واقعیت این است که خبرگان در تعیین
جایگاه فقهی - حقوقی مجلس خبرگان (4)
آیة اللّه جوادی آملی: آن چه در پاسخ سؤال دوم درباره مبنای فقهی و حقوقی تشکیل مجلس خبرگان و نیز در خلال برخی از مباحث گذشته معلوم شد عبارت بود از:
جایگاه فقهی - حقوقی مجلس خبرگان (3)
آیة اللّه جوادی آملی: حق حاکمیّت که از طرف خداوند ِآفرینش به جامعه بشری داده شده گاهی بدون واسطه اعمال می شود و گاهی با واسطه. در مواردی که وضع آن روشن است و هیچ ابهامی وجود ندارد، چنان که هیچ رقیبی برای...
جایگاه فقهی - حقوقی مجلس خبرگان (2)
آیة اللّه جوادی آملی: فقیه جامع شرایط علمی و عملی، عهده دار مناصب متعدّد است که بارزترین آن ها، مرجعیت فتوا، قضای در محاکم عدل، ولایت و رهبری امور مردم است، هیچ کدام از این مناصب یاد شده از باب وکالت از...
جایگاه فقهی - حقوقی مجلس خبرگان (1)
حکومت اسلامی: مجلس خبرگان در قانون اساسی چه وظایفی بر عهده دارد؟
آیة اللّه جوادی آملی: برای مجلس خبرگان در قانون اساسی وظایف متعدّدی تدوین شده که عمده آن به این شرح است:
مجلس خبرگان از نگاه امام خمینی(ره)
مجلس خبرگان یکی از نهادهای عالی است که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پیش بینی شده و سه وظیفه مهم ِشناسایی، انتخاب و نظارت بر رهبری را عهده دار می باشد. اعضای این نهاد عالمانی متعهدند که از سوی مردم
ولایت فقیه و نقش خبرگان در آن(4)
علمای اهل سنت - با همه اختلافی که در مبانی فقهی و فروعات احکام با یکدیگر و نیز با علمای شیعه دارند - در مسئله رهبری اتفاق نظر دارند و اگر اختلاف هم باشد بسیار جزئی است. اینک نظر
ولایت فقیه و نقش خبرگان در آن(3)
یکی از بزرگان شیعه در زمان غیبت صغرا به امام زمان(عج) نامه ای می نویسد و آن حضرت پاسخی می دهد، که شیخ صدوق این توقیع شریف را بدین گونه نقل کرده است: