مفهوم گونه‌های بومی به همراه تشریح نمونه‌ها

بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری حتی قبل از وجود انسان ها یافت می شده است. این مقاله با کمک تعاریف و برخی نمونه ها اطلاعات بیشتری راجع به چنین گونه هایی بومی در اختیار شما قرار می دهد. اگر کسی گیاهان و جانوران سیاره ی ما را مشاهده کند، بدیهی است که هر گونه شرایط لازم خاص خود از جمله اقلیم، زیستگاه، غذا و مانند این ها را داراست. به همین خاطر است که هر ارگانیسم تنها در یک محدوده ی خاص یافت می شود که یک ناحیه ی جغرافیایی دارای شرایط مطلوب برای زندگی و بقاء می باشد. دلیل اینکه آن در نواحی دیگر رخ نمی دهد، این است که احتمالاً نمی تواند در شرایط یافت شده در جای دیگر بقاء داشته باشد. برای مثال، اکثر خزندگان در شرایط استوایی رایج در آفریقا، جنوب شرقی آسیا و آمریکا یافت می شوند تا اینکه در شرایط سرد قطب شمال یافت شوند.
با پراکنده شدن انسان ها در سرتاسر کره ی زمین، آن ها گونه های بسیاری از حیوانات و گیاهان را به دلایلی مانند تغذیه، دلایل تجاری یا به طور تصادفی با خود حمل کردند. نزدیک ترین نمونه ی این در زمان اخیر پخش شدن پایتون های برمه در ایالات متحده می باشد. این مار که در اصل در جنوب شرقی آسیا یافت می شود، زندگی خود در اقلیم استوایی فلوریدا را با آزاد شدن توسط صاحبان حیوانات خانگی در این منطقه شروع کرده است. همانطور که دیده می شود، بین گونه هایی مانند پایتون برمه و گونه هایی که به طور طبیعی در یک ناحیه یافت می شود تفاوت وجود دارد. مفهوم گونه های بومی این موضوع را با جزئیات بیشتر شرح می دهد.

گونه ی بومی به چه معناست؟

هر گونه ای از گیاهان یا حیوانات که در یک ناحیه به خاطر دلایل طبیعی و نه به خاطر فعالیت های انسانی یافت می شود، گفته می شود که آن گونه ی بومی آن منطقه است. در واقع، به گونه هایی که در سرتاسر یک محدوده به صورت طبیعی یافت می شود، گونه های بومی گفته می شود. اگرچه چنین گونه هایی ممکن است از زمان های قدیم در آن ناحیه تکامل یافته و زندگی کرده باشد ولی همیشه این طور نیست. آن ها ممکن است از نواحی دیگر توسط عوامل طبیعی مثل باد، جریان های آبی یا توسط پرندگانی که دانه های گیاهی را پخش می کنند، انتقال یافته باشند.
چرا گونه های بومی خصوصاً گیاهان از اهمیت برخوردار هستند؟
گونه های بومی به خوبی با زیستگاه محلی سازوار شده اند و ممکن است در جایی دیگر زنده نمانند.
گونه های طبیعی برای تعدادی از ارگانیسم های دیگر غذا و زیستگاه فراهم می کنند.
چنین گونه هایی برای احیای نمای طبیعی زمین مناسب هستند زیرا، می توانند به آسانی تحت شرایط محلی رونق پیدا کنند.
مراقبت از گیاهان بومی از لحاظ اقتصادی به صرفه و همچنین دوستدار محیط زیست است زیرا، آن ها به کود و آفت کُش کمتری نیاز دارند.
چنین گونه هایی قسمتی از میراث محلی است و از زمان های قدیم در آن جا وجود داشته است.
گیاهان بومی مانع فرسایش خاک می شوند و بدین ترتیب از زمین محافظت می کنند.
آن ها به آسانی خشک نمی شوند و مانع گسترش علف های هرز می شوند.
تهدیدهایی که گونه های بومی با آن ها روبرو هستند
بزرگترین تهدیدی که گونه های بومی گیاهان و حیوانات در دنیا با آن روبرو هستند، به وجود آمدن گونه های بیگانه و خارجی می باشد. اغلب گیاه خواران یا شکارچیان طبیعی که این گونه های بیگانه را مصرف می کنند، وجود ندارد. این باعث می شود خیلی زود حمله به زیستگاه های گونه های بومی شروع شود.
افزایش از بین رفتن پوشش جنگلی به خاطر فعالیت های انسانی باعث می شود که بسیاری از گونه های طبیعی از محدوده ی خود دور شوند. این مشکل اغلب با شکار غیر مجاز و کاهش جمعیت حیوانات تشدید می شود.

نمونه ها

خرس گریزلی

خرس گریزلی که با نام خرس قهوه ای نیز شناخته می شود، جانور همه چیز خوار عظیم الجثه ای است که می تواند تا بیش از 1000 پوند وزن داشته باشد. خرس گریزلی به طور بومی در آمریکای شمالی یافت می شود; جایی که قبل از اینکه شکار شدن این گونه ها را به آمریکایی شمالی و آلاسکا محدود کند، در اصل از آلاسکا به قسمت هایی از مکزیک گسترش پیدا کرده بود. خرس گریزلی در قسمت هایی از شمال آسیا و اروپا نیز یافت می شود.

گرگ خاکستری

یکی از گسترده ترین شکارچیان جهان که قادر به شکار صیدهایی به اندازه ی گاومیش و گوزن می باشد. قبل از آنکه شکار باعث نزدیک شدن این گونه به انقراض در آمریکای شمالی شود، در سرتاسر قاره ی آمریکا یافت می شده است. اکنون جمعیت گرگ های خاکستری در حال بازیابی بوده و در قسمت هایی از کانادا، شمال ایالات متحده و همچنین آسیا و اروپا نیز یافت می شود.

درخت بلوط

درخت بلوط سمبل سنتی قدرت و پایداری است. اکثر گونه های درخت بلوط در آمریکای شمالی یافت می شود. علی رغم این، این درخت در اروپا و مناطق مدیترانه ای نیز یافت می شود. در حقیقت، درخت بلوط در جزایری مانند ایرلند نیز بومی به حساب می آید.

کروکدیل آب شور

کروکدیل آب شور بزرگترین گوشت خوار در خشکی و همچنین بزرگترین خزنده نیز می باشد. کروکدیل آب شور قادر است تقریباً هر حیوانی را که وارد محدوده ی آن می شود شکار کند. این حیوان محدوده ی گسترده ای دارد و در آب های شمال استرالیا و اکثر سواحل جنوب شرقی آسیا بومی به حساب می آید.
همانگونه که دیده می شود هر حیوان یا گیاه بومی باید در داخل زیستگاه خود مورد حفاظت قرار گیرد زیرا، با چنین شرایطی به خوبی سازوار شده است. علاوه بر این، با توجه به زنجیره ی زندگی بقای چنین گونه هایی ممکن است خط زندگی برای گونه های بسیار دیگر فراهم کند.