عبادت در روايات(4)

79ـ قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : أفضل العبادة اخلاص العمل[1]. امام علي ـ عليه السّلام ـ : برترين عبادت، خالص گردانيدن عمل (براي خدا) است.
چهارشنبه، 8 اسفند 1386
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
عبادت در روايات(4)
عبادت در روايات(4)
عبادت در روايات(4)
نويسنده:محمد محمدي ري شهري
منبع: ميزان الحكمة
79ـ قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : أفضل العبادة اخلاص العمل[1].
امام علي ـ عليه السّلام ـ : برترين عبادت، خالص گردانيدن عمل (براي خدا) است.

80ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : أنسك النّاس نسكا أنصحهم جيبا، و أسلمهم قلباً لجميع المسلمين[2].
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : عابدترين مردم، كسي است كه نسبت به همه‌ي مسلمانان يكرنگ تر و پاك دل تر باشد.

81ـ قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : لا عبادة كالخضوع[3].
امام علي ـ عليه السّلام ـ : عبادتي چون فروتني نيست.

عابدترين مردم

82ـ قال الامام زين العابدين ـ عليه السّلام ـ : يقول اللّه: ابن آدم، اعمل بما افترضت عليك تكن من أعبد النّاس[4].
امام سجاد ـ عليه السّلام ـ : خدا مي‌فرمايد: فرزند آدم! آنچه بر تو فرض كرده ام عمل كن، تا از عابدترين مردمان باشي.

83ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : من أتي اللّه بما افترض اللّه عليه فهو من عبد النّاس[5].
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : هر كس آنچه را كه خداوند بر او واجب ساخته است به جاي آورد، در شمار عابدترين مردمان است.

84ـ قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : أعبد النّاس من أقام الفرائض[6].
امام صادق ـ عليه السّلام ـ : عابدترين مردم، كسي است كه واجبات را به پا دارد.

85ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : اعمل بفرائض اللّه تكن من أتقي النّاس[7].
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : به فرايض خدا عمل كن، تا از پرهيزگارترين مردمان باشي.

86ـ قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : لا عبادة كأداء الفرائض[8].
امام علي ـ عليه السّلام ـ : هيچ عبادتي، چون گزاردن واجبات نيست.

87ـ قال الامام الرّضا ـ عليه السّلام ـ : ليست العبادة كثرة الصّيام و الصّلاة، و انّما العبادة كثرة التّفكّر في أمر اللّه[9].
امام رضا ـ عليه السّلام ـ : عبادت به فراواني روزه و نماز نيست بلكه عبادت به بسيار انديشيدن در كار خداست.

88ـ قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : فاعلم أنّ أفضل عباد اللّه عند اللّه امام عادل هُدِيَ وَ هَدَي[10].
امام علي ـ عليه السّلام ـ : بدان، كه برترين بندگان خدا نزد او، پيشواي دادگري است كه خود رهيافته باشد و ديگران را به راه راست رهنمون شود.

بندگان بد

89ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : بئس العبدُ عبدٌ له وجهان، يُقبِلُ بِوَجهٍ و يُدبِرُ بِوَجهٍ، إِن أُوتِيَ أخوه المسلم خيراً حَسَدَهُ، و إِن ابتُلِيَ خَذَلَهُ[11].
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : بد بنده‌اي است، آن بنده‌اي كه دو چهره دارد: با چهره‌اي رو مي‌كند و با چهره‌اي پشت مي‌كند، اگر به برادر مسلمانش نعمتي داده شود، بر او حسد مي‌ورزد و اگر گرفتار شود، تنهايش مي‌گذارد.

90ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ ، بئس العبدُ عَبدٌ أَوَّلُهُ نطفةٌ، ثُمَّ يَعُودُ جِيفَةً، ثمّ لايدرِي ما يُفعَلُ به فيما بين ذلك[12].
بد بنده‌اي است، آن بنده‌اي كه آغازش نطفه‌اي است و فرجامش مرداري و در اين ميان نمي‌داند با او چه مي‌شود.

91ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : بئس العبدُ عَبدٌ خُلِقَ لِلعبادةِ فَأَلهَتهُ العاجِلَةِ عن الآجِلَةِ، فازَ بالرّغبةِ العاجِلَةِ و شَقِيَ بالعاقِبَةِ[13].
بد بنده‌اي است، آن بنده‌اي كه براي عبادت آفريده شده، اما دنيا او را از آخرت غافل كرده است، به خواهش‌هاي زود گذر دنيوي دست يافته و در عاقبت بدبخت شده است.

92ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : بئس العبد عبد تجبّر و اختال، و نسي الكبير المتعال[14].
بد بنده‌اي است، آن بنده كه تكبر و غرور ورزد و خداي بزرگ بلند مرتبه را از ياد برد.

93ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : بئس العبد عبد عتا و بغي، و نسي الجبّار الأعلي[15].
بد بنده‌اي است، آن بنده كه سر كشي و طغيان نمايد و خداي جبّار بَرين را فراموش كند.

94ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : بئس العبد عبد له هوي يضلّه، و نفس تذلّه[16].
بد بنده‌اي است، آن بنده كه او را هوسي گمراه كننده باشد و نفسي خوار كننده.

95ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : بئس العبد عبد له طمع يقوده الي طبع[17]/[18].
بد بنده‌اي است، آن بنده كه او را طمعي باشد كه به ننگ و پستيش كشاند.

عبادت ناپذيرفتني

96ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : العبادة مع أكل الحرام كالبناء علي الرّمل، و قيل: علي الماء[19].
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : عبادتِ توأم با حرام خواري، چون ساختماني است بر روي شن و به قولي: بر روي آب.

97ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : انّ لِلّهِ ملكا ًينادي علي بيت المقدس كلّ ليلة: من أكل حراما لم يقبل اللّه منه صرفا و لا عدلا. و الصّرف النّافلة، و العدل الفريضة[20].
خدا را فرشته‌اي است كه هر شب بر فراز بيت المقدس بانگ مي‌زند: هر كس مال حرامي بخورد، خداوند از او نه مستحبي مي‌پذيرد و نه واجبي.

98ـ قال الامام الباقر ـ عليه السّلام ـ : انّ الرّجل اذا أصاب مالا من حرام لم يقبل منه حجّ و لا عمرة و لا صِلَةُ رَحِمٍ; حتّي انّه يفسد فيه الفرج[21].
امام باقر ـ عليه السّلام ـ : هر گاه مرد مالي از حرام به دست آورد، نه حجي از او پذيرفته مي‌شود نه عمره‌اي و نه صله‌ي رحمي، حتي در نطفه اش اثر سوء مي‌گذارد.

99ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : لا يكتسب العبد مالا حراما فيتصدّق منه فيوجر عليه، و لا ينفق منه فيبارك (اللّه) له فيه، و لا يتركه خلف ظهره الاّ كان رادّه (زاده) الي النّار[22].
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : اگر بنده مال حرامي به دست آورد و از آن صدقه بدهد، اجري به او داده نمي‌شود و اگر از آن انفاق كند، خداوند براي او در آن بركت قرار نمي‌دهد و بعد از خود باقي نگذارد مگر اين كه سوق دهنده‌ي (ره توشه‌ي) او به سوي آتش باشد.

100ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : درهم يرّده العبد الي الخصماء خير له من عبادة ألف سنة، و خير له من عتق ألف رقبة، و خير له من ألف حجّة و عمرة[23].
درهمي كه بنده به طلبكاران بر مي‌گرداند، براي او بهتر از هزار سال عبادت و بهتر از آزاد كردن هزاز بنده و بهتر از گزاردن هزار حج و عمره است.

101ـ عنه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : من اكتسب مالا حراما لم يقبل اللّه منه صدقة و لا عتقا و لا حجا و لا اعتمارا، و كتب اللّه جلّ و عزّ بعدد أجر ذلك أوزارا، و ما بقي منه بعد موته كان زاده الي النّار، و من قدر عليها فتركها مخافة اللّه عزّوجّل دخل في محبّة اللّه عزّوجّل و رحمته، و يؤمر به الي الجنّة[24].
هر كه مال حرامي را كسب كند، خداوند از او نه صدقه و زكاتي مي‌پذيرد و نه آزاد كردن بنده‌اي و نه حجّي و نه عمره‌اي و خداوند عزّوجلّ به اندازه‌ي ثواب اين كارها براي او گناه بنويسد و آنچه از آن مال پس از مرگ او باقي ماند، ره توشه‌اش به سوي دوزخ باشد. اما اگر كسي مال حرامي را به دست آورد و از ترس خداي عزوجل آن را رها كند، مشمول محبّت و رحمت خداوند عزّوجلّ گردد و دستور داده شود كه او را به بهشت برند.

102ـ قال الامام الباقر ـ عليه السّلام ـ : من أصاب مالا من أربع لم يقبل منه في أربع: من أصاب مالا من غلول أو ربا أو خيانة أو سرقة، لم يقبل منه في زكاة و لا في صدقة و لا في حجّ و لا في عمرة[25].
امام باقر ـ عليه السّلام ـ : هر كه از چهار راه مالي به دست آورد، چهار چيز از او پذيرفته نشود: كسي كه از راه دزديدن غنايم يا ربا يا خيانت (در امانت) يا سرقت مالي به دست آورد نه زكاتي از او پذيرفته مي‌شود، نه صدقه‌اي، نه حجّي و نه عمره اي.

نشاط در عبادت

103ـ قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ مِن كِتابِهِ إلَي الحارِثِ الهمداني ـ : خادع نفسك في العبادة و ارفق بها و لا تقهرها، و خذ عفوها و نشاطها، الاّ ما كان مكتوبا عليك من الفريضة، فانّه لا بدّ من قضائها و تعاهدها عند محلّها[26].
امام علي ـ عليه السّلام ـ در نامه خود به حارث همداني مي‌فرمايد: نفس خود را براي عبادت كردن بفريب و با آن مدارا كن و به زور به عبادت وادارش مساز و از اوقات فراغت و سر خوشي آن (براي عبادات مستحبي) بهره بر گير، مگر فرايضي كه بر تو واجب گشته است كه در اين موارد بايد آنها را به موقع انجام دهي و بر آنها مواظبت نمايي.

104ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : آفة العبادة الفترة[27].
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : آفت عبادت سستي است.

105ـ قال الامام زين العابدين ـ عليه السّلام ـ (في الدّعاء): أسالك من الشّهادة أقسطها، و من العبادة أنشطها[28].
امام سجاد ـ عليه السّلام ـ (در دعا): خدايا! از شهادت دادن، عادلانه ترين آن را و از عبادت با نشاط ترينش را از تو مسألت دارم.

106ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : خذوا من العبادة ما تطيقون: فانّ اللّه لا يسأم حتّي تَسأمُوا[29].
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : از عبادت به اندازه‌اي كه توان داريد، برگيريد; زيرا خداوند خسته نمي‌شود مگر آن گاه كه شما خسته شويد.

پی نوشت ها:

[1]. غرر الحكم: 3315.
[2]. الكافي: 2 / 163 / 2.
[3]. غرر الحكم: 10506.
[4]. تحف العقول: 281.
[5]. الخصال: 125 / 122 و 16 / 56.
[6]. همان.
[7]. أمالي الطوسي: 120 / 187.
[8]. نهج البلاغه: الحكمة 113.
[9]. تحف العقول: 442.
[10]. نهج البلاغة: الخطبة 164.
[11]. نوادر الراوندّي: 22.
[12]. نوادر الراوندّي: 22.
[13]. همان.
[14]. همان.
[15]. همان.
[16]. همان.
[17]. أي الدنس (النهاية: 3 / 112).
[18]. نوادر الراوندّي: 23.
[19]. عدّة الداعي: 141 و 140.
[20]. همان.
[21]. أمالي الطوسي: 680 / 1447.
[22]. عدّة الداعي: 93.
[23]. جامع الأخبار: 441 / 1243.
[24]. أعلام الدين: 414.
[25]. أمالي الصدوق: 358 / 4.
[26]. نهج البلاغة: الكتاب 69.
[27]. تحف العقول: 6.
[28]. البحار: 94 / 155 / 22.
[29]. كنز العمّال: 5301.





نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط