چرا فقط براى امام حسين عليهالسلام روز اربعين تعيين شده و براى امامان ديگر و حتى پيامبر اكرم صلىاللَّهعليهوآله، مراسم روز اربعين نداريم؟
نويسنده:شيخ عباس قمى
منبع:مفاتيح الجنان،ص 545
منبع:مفاتيح الجنان،ص 545
براى توضيح جواب اين سؤال، به اين مطالب توجه كنيد:
1. فداكارىهاى امام حسين عليهالسلام، دين را زنده كرد و نقش او در زنده نگه داشتن دين اسلام، ويژه و حائز اهميت است. اين فداكارىها را بايد زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دين اسلام است. گرامىداشت روز عاشورا و اربعين، در حقيقت زنده نگه داشتن دين اسلام و مبارزه با دشمنان دين است.
2. مصيبت حضرت امام حسين عليهالسلام، براى هيچ امام و پيامبرى پيش نيامده است. مصيبت امام حسين عليهالسلام، از همه مصيبتها بزرگتر و سختتر بود. اگر عامل ديگرى هم در كار نبود، همين عامل كافى است كه نشان بدهد چرا براى امام حسين عليهالسلام بيش از امامان ديگر و حتى بيش از پيامبر اسلامصلىاللَّهعليهوآله عزادارى مىكنيم و مراسم متعددى برپا مىكنيم.
3. در ماه محرم سال 61ق. امام حسين عليهالسلام، فرزندان، خويشان و ياران آن حضرت را كشتند و اسيران كربلا را به كوفه و شام بردند و همين اسيران داغديده، روز اربعين شهادت امام حسين عليهالسلام و يارانش، به كربلا رسيدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجديد شد و آن روز، روز سختى براى خاندان پيامبر بود.
4. دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسين عليهالسلام، قصد نابود كردن دين اسلام را داشتند. دشمنان امام حسين عليهالسلام تلاش كردند تا حادثه كربلا، به كلى فراموش شود و حتى كسانى را كه براى زيارت امام حسين عليهالسلام مىآمدند، شكنجه مىكردند و مىكشتند. در زمان متوكل عباسى، همه قبرهاى كربلا را شخم زدند؛ مزرعه كردند و مردم را از آمدن براى زيارت قبر امام حسين عليهالسلام، منع كردند. شيعيان هم براى مقابله با اينها، از هر مناسبتى استفاده مىكردند كه يكى از اين مناسبتها، حادثه روز اربعين است.
5. يكى از نشانههاى مؤمن، زيارت امام حسين عليهالسلام در روز اربعين است. از حضرت امام حسن عسكرى عليهالسلام روايت شده است كه علامتهاى مؤمن پنج چيز است؛ پنجاه و يك ركعت نماز فريضه و نافله در شبانهروز، زيارت اربعين، انگشتر به دست راست كردن، پيشانى بر خاك نهادن در سجده و بسم الله را بلند گفتن1 و يكى از وظايف شيعيان را اهتمام به زيارت اربعين بر شمردهاند.
1. فداكارىهاى امام حسين عليهالسلام، دين را زنده كرد و نقش او در زنده نگه داشتن دين اسلام، ويژه و حائز اهميت است. اين فداكارىها را بايد زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دين اسلام است. گرامىداشت روز عاشورا و اربعين، در حقيقت زنده نگه داشتن دين اسلام و مبارزه با دشمنان دين است.
2. مصيبت حضرت امام حسين عليهالسلام، براى هيچ امام و پيامبرى پيش نيامده است. مصيبت امام حسين عليهالسلام، از همه مصيبتها بزرگتر و سختتر بود. اگر عامل ديگرى هم در كار نبود، همين عامل كافى است كه نشان بدهد چرا براى امام حسين عليهالسلام بيش از امامان ديگر و حتى بيش از پيامبر اسلامصلىاللَّهعليهوآله عزادارى مىكنيم و مراسم متعددى برپا مىكنيم.
3. در ماه محرم سال 61ق. امام حسين عليهالسلام، فرزندان، خويشان و ياران آن حضرت را كشتند و اسيران كربلا را به كوفه و شام بردند و همين اسيران داغديده، روز اربعين شهادت امام حسين عليهالسلام و يارانش، به كربلا رسيدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجديد شد و آن روز، روز سختى براى خاندان پيامبر بود.
4. دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسين عليهالسلام، قصد نابود كردن دين اسلام را داشتند. دشمنان امام حسين عليهالسلام تلاش كردند تا حادثه كربلا، به كلى فراموش شود و حتى كسانى را كه براى زيارت امام حسين عليهالسلام مىآمدند، شكنجه مىكردند و مىكشتند. در زمان متوكل عباسى، همه قبرهاى كربلا را شخم زدند؛ مزرعه كردند و مردم را از آمدن براى زيارت قبر امام حسين عليهالسلام، منع كردند. شيعيان هم براى مقابله با اينها، از هر مناسبتى استفاده مىكردند كه يكى از اين مناسبتها، حادثه روز اربعين است.
5. يكى از نشانههاى مؤمن، زيارت امام حسين عليهالسلام در روز اربعين است. از حضرت امام حسن عسكرى عليهالسلام روايت شده است كه علامتهاى مؤمن پنج چيز است؛ پنجاه و يك ركعت نماز فريضه و نافله در شبانهروز، زيارت اربعين، انگشتر به دست راست كردن، پيشانى بر خاك نهادن در سجده و بسم الله را بلند گفتن1 و يكى از وظايف شيعيان را اهتمام به زيارت اربعين بر شمردهاند.