بركات وجودي امام غايب عليه السلام (امنيت بخشي)

بدون ترديد امنيّت از اصلي‌ترين سرمايه‌هاي زندگي است. در روايات پيشوايان ما، وجود امام و حجّت الهي در مجموعه‌ي جهان آفرينش، به عنوان عامل امنيّت زمين و اهل آن شمرده شده است. قرآن كريم خطاب به پيامبر اعظم(صلي الله عليه و آله وسلم) مي‌فرمايد:
يکشنبه، 18 فروردين 1387
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
بركات وجودي امام غايب عليه السلام (امنيت بخشي)
بركات وجودي امام غايب عليه السلام (امنيت بخشي)
بركات وجودي امام غايب عليه السلام (امنيت بخشي)

منبع: تنهاراه 

چهارم: امنيّت بخشي

بدون ترديد امنيّت از اصلي‌ترين سرمايه‌هاي زندگي است. در روايات پيشوايان ما، وجود امام و حجّت الهي در مجموعه‌ي جهان آفرينش، به عنوان عامل امنيّت زمين و اهل آن شمرده شده است. قرآن كريم خطاب به پيامبر اعظم(صلي الله عليه و آله وسلم) مي‌فرمايد:
وَ مَا كانَ الله لِيُعَذِّبهم و أنتَ فِيهم؛1 (اي رسول ما) تا زماني كه تو در ميان ايشان هستي، خداوند هرگز آن‌ها را به عذاب گرفتار نخواهد كرد.
در زير امنيّت بخشي امام را در روايات معصومين‌(عليهم السلام) بررسي مي‌کنيم:
الف) رسول گرامي اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) به حضرت علي (عليه السلام) فرمودند:
« ... الأئمَةُ مِن وُلدِکَ، بِهِم يستَجابُ دعاؤُهُم وَ بِهِم يصرِفُ الله عَنهُمُ البَلاءَ»؛2 «... خداوند متعال به واسطه‌ي ائمّه از فرزندان تو، دعاي آنان را به اجابت مي‌رساند و بلا را از آنان برطرف مي‌کند.»
ب) امام محمّد باقر (عليه السلام) در اين‌باره مي‌فرمايند:
«نحنُ الّذينَ بِنا يَصرِفُ عَنکُمُ العذاب»؛3 «ما کساني هستيم که خداوند به واسطه‌ي ما عذاب را از شما برطرف مي‌گرداند.»
و در جايي ديگر فرموده‌اند:
«اگر يک روز زمين از امام و حجّت خدا خالي بماند لَعذَّبَهمُ اللهُ بأشدِّ العَذابِ خداوند آنان را (مردم) به شديدترين عذاب‌ها مبتلا مي‌نمايد.»4
ج) وجود شريف حضرت ولي عصر (عليه السلام) نيز در روايتي مي‌فرمايند:
«إنّي أمانٌ لأهلِ الأرضِ کَما أنَّ النُّجوم أمانٌ لِأهل السَّماءِ»؛5 «همانا من امان اهل زمين هستم، همچنان که ستارگان امان اهل آسمان‌اند.»
همچنين در روايتي ديگر بيان مي‌دارند:
«أنا خاتَمُ الأوصياءُ بي يدفَعُ الله عزّوجلَّ البلاءِ عَن أهلي و شيعتي»؛6 «من خاتم وصيان پيامبر هستم به واسطه‌‌ي من خداوند بلا را از خانواده و شيعيانم دور مي‌کند.»

پي نوشت ها:

1 . انفال (8)، 33 .
2 . شيخ صدوق، کمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ص 238 .
3 . شيخ صدوق، کمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ح 20 .
4 . شيخ صدوق، کمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ح 14 .
5 . شيخ صدوق، کمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ح 2، ص 239 .
6 . شيخ صدوق، کمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ص 171 .





نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط