ترس کودکان تا کجا طبيعي است؟
منبع:http://salamatiran.com
هيجان‌ها، واکنش‌هاي کوتاه مدت رواني، فيزيولوژيکي هستند که منشا ايجاد آنها به‌طور معمول بيروني است ولي به ندرت يک عامل دروني را نيز مي‌توان در ايجاد يک هيجان خاص موثر ديد حالت‌هايي مثل ترس، اضطراب، غم، شعف، خشم و... هيجان. وقتي کودک مي‌گويد مي‌ترسم، ما از او مي‌پرسيم که از چه چيز مي‌ترسي و او مي‌گويد من از تاريکي يا درد يا تنهايي مي‌ترسم، به منشأ بيروني اشاره مي‌کند که واکنش‌هاي مربوط به آن رابه صورت فيزيولوژيکي يا رواني در رفتار کودک مي‌توان مشاهده کرد.
هيجان‌ها از دوره نوزادي در نوزادان شناسايي شده‌اند و همه انسان‌ها هيجان را تجربه کرده‌اند. تاکيد روي کميت اين هيجان‌ها است که تا چه حد وجود دارند. هر کسي به گونه‌اي دچار يکي از هيجان‌هاي طبيعي مي‌شود. به طور مثال در هيجان ترس، اگر ترس در يک فرد با محرکي که ايجاد ترس کرده متناسب باشد، اين هيجاني طبيعي و عادي است. بايد توجه کرد که او از چه مي‌ترسد. آيا از يک حيوان مي‌ترسد؟ آيا اين حيوان خطرناک است؟ در اين صورت احساس ترس اشکالي ندارد و بايد هم بترسد و احساس خطر بکند. همه افراد چه کودک و چه بزرگسال، در حد طبيعي دچار هيجان‌هاي گوناگون مي‌شوند يعني هيچ‌کس پيدا نمي‌شود که بگويد اضطراب يعني چه؟ ترس يعني چه؟ اگر اين هيجان‌ها در فعاليت‌هاي اجتماعي و ارتباطي انسان‌ها خللي ايجاد نکند، هيچ اشکالي ندارد و در مدت کوتاهي نيز برطرف مي‌شود. درباره کودکان، اگر هيجان‌ها زندگي آنان را از روند عادي خارج نکنند و مشکلات شخصي، خانوادگي، تحصيلي و ارتباطي برايشان به وجود نياورند، طبيعي محسوب مي‌شوند.
کودکي که مرتب سرش را به ديوار مي‌زند تا توجه والدين را جلب کند، رفتارش به يک عادت غلط تبديل مي‌شود و جزو اختلالات عادتي به شمار مي‌آيد. اين رفتار از کجا نشات مي‌گيرد؟ از آنجا که کودک دوست دارد مورد توجه قرار گيرد، احساس بايد از هرگونه افراط و تفريط عاري باشد و به روشي ابراز شود که موردپسند جامعه قرار گيرد.
هيجان‌ها از دوره نوزادي در نوزادان شناسايي شده‌اند و همه انسان‌ها هيجان را تجربه کرده‌اند. تاکيد روي کميت اين هيجان‌ها است که تا چه حد وجود دارند. هر کسي به گونه‌اي دچار يکي از هيجان‌هاي طبيعي مي‌شود. به طور مثال در هيجان ترس، اگر ترس در يک فرد با محرکي که ايجاد ترس کرده متناسب باشد، اين هيجاني طبيعي و عادي است. بايد توجه کرد که او از چه مي‌ترسد. آيا از يک حيوان مي‌ترسد؟ آيا اين حيوان خطرناک است؟ در اين صورت احساس ترس اشکالي ندارد و بايد هم بترسد و احساس خطر بکند. همه افراد چه کودک و چه بزرگسال، در حد طبيعي دچار هيجان‌هاي گوناگون مي‌شوند يعني هيچ‌کس پيدا نمي‌شود که بگويد اضطراب يعني چه؟ ترس يعني چه؟ اگر اين هيجان‌ها در فعاليت‌هاي اجتماعي و ارتباطي انسان‌ها خللي ايجاد نکند، هيچ اشکالي ندارد و در مدت کوتاهي نيز برطرف مي‌شود. درباره کودکان، اگر هيجان‌ها زندگي آنان را از روند عادي خارج نکنند و مشکلات شخصي، خانوادگي، تحصيلي و ارتباطي برايشان به وجود نياورند، طبيعي محسوب مي‌شوند.
5 سالگي، مرز احساسات هيجاني
کنار آمدن با هيجان
کودکي که مرتب سرش را به ديوار مي‌زند تا توجه والدين را جلب کند، رفتارش به يک عادت غلط تبديل مي‌شود و جزو اختلالات عادتي به شمار مي‌آيد. اين رفتار از کجا نشات مي‌گيرد؟ از آنجا که کودک دوست دارد مورد توجه قرار گيرد، احساس بايد از هرگونه افراط و تفريط عاري باشد و به روشي ابراز شود که موردپسند جامعه قرار گيرد.
