نویسنده: الهه رشمه
مورد استفاده:
این ضرب المثل در مورد افرادی به كار می‌رود كه بخواهند خود را با گروهی شریك كنند و از منافع شریك شدن بهره زیادی ببرند.در زمانهای گذشته، كاروان‌هایی كه برای حج به مكه و مدینه می‌رفتند، به جز خطر راهزن‌ها با گروهی مردم آزار نیز روبه رو بودند كه مشكلاتی را در طول اقامت آنها در خانه‌ی خدا ایجاد می‌كردند.
این گروه‌ها هر روز غروب به كاروانسراهای محل اقامت كاروان‌های حجاج می‌رفتند و همین كه می‌دیدند، آنها آش یا پلویی برای شام خود بر روی آتش گذاشته‌اند از داخل كیسه‌هایی كه همراهشان بود سوسمار صحرایی (غذایی كه هنوز هم در صحراهای عربستان خیلی طرفدار دارد) را خارج می كردند و آن را به داخل دیگ غذای حجاج می‌انداختند و می‌گفتند: حاجی ما هم شریكیم!
این گروه می‌دانستند كه حجاج بخت برگشته هرچقدر هم گرسنه باشند، دیگر نمی‌توانند ذره‌ای از این غذا را در دهانشان بگذارند، درواقع این گروه‌ها از این شرایط سوءاستفاده می‌كردند و همه‌ی غذای حجاج را صاحب می‌شدند.
منبع مقاله :
رشمه، الهه، (1392)، ضرب المثل و داستانهایشان (معنی ضرب المثل و ریشه‌های آن)، تهران، انتشارات سما، چاپ اول
