تکنیک ایفای نقش
نويسنده: جلیل صمد آقای
این تکنیک بر اساس یکی از اصول مذهب ذن بودایی شکل گرفته است. در این تکنیک بازیگر هنگام بازی، هویت (من) خود را به طور کلی رها می کند و (من) نقش را می گیرد و یا همان (من) خود را که منطبق با (من) نقش است اجرا می کند، اما با این تفاوت که این بار آن را آگاهانه به اجرا می گذارد و می تواند آن را کنترل و هدایت نماید. بهر حال در هر دو صورت یعنی چه هویت (من) نقش با هویت (من) بازیگر کاملا متفاوت باشد و چه هویت (من) نقش با هویت (من) واقعی بازیگر منطبق و سازگار باشد، برای شناسایی و شکست قالبهای ذهنی غلط بازیگر بسیار مفید است.در واقع هنرمند در یک حالت (من) خود را به مرخصی در خارج و در حالت دیگر به مرخصی در داخل می فرستد.
هنرمند در ایفای نقش خود باید اجازه دهد تصورات، خیالات و اطلاعات قبلی اش فراتر از (من) طبیعی و محدودش حرکت کند و این با اصطلاح سیر و سلوک به اضافه اجرای نقشهای متنوع و متضاد باعث می شود پیش فرضها و الگوهای ذهنی پنهان و غلط فرد کمرنگ تر و نهایتا شکسته گردد. یکی از بهترین تمرینهای این تکنیک، تکنیک شش کلاه فکری است که در آن افراد شش نوع نقش را بازی می کنند. تمرینهای بسیار متنوعی در این رابطه طراحی شده است اما در این قسمت به یکی از آنها که به منظوربالا بردن ظرفیت (تحمل اشتباه) مدیران طراحی شده است، اکتفا می کنیم. در این تمرین از بازی که در دوران کودکی انجام می دادیم استفاده شده است. بازیی که جوینده برای یافتن شی مخفی شده، از شدت و ضعف صدای ضربات شخص راهنما استفاده می کند. (هر وقت جوینده به شی مورد نظر نزدیک شود صدای ضربات ضعیفتر و هر وقت از آن دور شود صدای ضربات بلندتر می شود) در این تمرین مدیران سازمان در سالنی جمع شده و از یکی از آنها خواسته می شود (هر بار یک نفر از انها) که به وضعیت قرارگرفتن اشیاء در سالن به دقت توجه کند سپس او را بیرون فرستاده و چیزی را در سالن تغییر می دهند. پس از ورود، شخص جوینده بایستی با راهنمایی سایر مدیران به موضوع پی ببرید. اما راهنمایی دسته جمعی مدیران به این ترتیب است که هر وقت جوینده به موضوع نزدیک می شود باید همه بلند بگویند (بله بله بله) و هر وقت از موضوع دور یا پرت می شود به آرامی بگویند بله بله بله. در این تمرین مدیران باید اشتباهات جوینده را بدون هر گونه توضیحی تحمل کرده و فقط با گفتن بله او را هدایت نمایند، درست همان عکس العملی که باید در محیطهای واقعی انجام دهد. در حقیقت در این بازی، هویت (من) نقش کاملا با هویت (من) واقعی مدیران متفاوت است. از طرف دیگر شخص جوینده که خود یک مدیر است به خوبی حس می کند که اشتباهات کارکنان چقدر باعث دلگرمی، پشتکار و افزایش اعتماد به نفس آنان می شود.
منبع:تکنیکهای خلاقیت
هنرمند در ایفای نقش خود باید اجازه دهد تصورات، خیالات و اطلاعات قبلی اش فراتر از (من) طبیعی و محدودش حرکت کند و این با اصطلاح سیر و سلوک به اضافه اجرای نقشهای متنوع و متضاد باعث می شود پیش فرضها و الگوهای ذهنی پنهان و غلط فرد کمرنگ تر و نهایتا شکسته گردد. یکی از بهترین تمرینهای این تکنیک، تکنیک شش کلاه فکری است که در آن افراد شش نوع نقش را بازی می کنند. تمرینهای بسیار متنوعی در این رابطه طراحی شده است اما در این قسمت به یکی از آنها که به منظوربالا بردن ظرفیت (تحمل اشتباه) مدیران طراحی شده است، اکتفا می کنیم. در این تمرین از بازی که در دوران کودکی انجام می دادیم استفاده شده است. بازیی که جوینده برای یافتن شی مخفی شده، از شدت و ضعف صدای ضربات شخص راهنما استفاده می کند. (هر وقت جوینده به شی مورد نظر نزدیک شود صدای ضربات ضعیفتر و هر وقت از آن دور شود صدای ضربات بلندتر می شود) در این تمرین مدیران سازمان در سالنی جمع شده و از یکی از آنها خواسته می شود (هر بار یک نفر از انها) که به وضعیت قرارگرفتن اشیاء در سالن به دقت توجه کند سپس او را بیرون فرستاده و چیزی را در سالن تغییر می دهند. پس از ورود، شخص جوینده بایستی با راهنمایی سایر مدیران به موضوع پی ببرید. اما راهنمایی دسته جمعی مدیران به این ترتیب است که هر وقت جوینده به موضوع نزدیک می شود باید همه بلند بگویند (بله بله بله) و هر وقت از موضوع دور یا پرت می شود به آرامی بگویند بله بله بله. در این تمرین مدیران باید اشتباهات جوینده را بدون هر گونه توضیحی تحمل کرده و فقط با گفتن بله او را هدایت نمایند، درست همان عکس العملی که باید در محیطهای واقعی انجام دهد. در حقیقت در این بازی، هویت (من) نقش کاملا با هویت (من) واقعی مدیران متفاوت است. از طرف دیگر شخص جوینده که خود یک مدیر است به خوبی حس می کند که اشتباهات کارکنان چقدر باعث دلگرمی، پشتکار و افزایش اعتماد به نفس آنان می شود.
منبع:تکنیکهای خلاقیت