پيام مقام معظم رهبري، به دوازدهمين اجلاس سراسري نماز

اين گردهمائي را كه همه ساله با حضور بلند پايگان علمي و سياسي كشور تشكيل مي گردد، بايد يكي از مهم ترين گردهمايي ها شمرد ؛ زيرا موضوع آن نماز است كه برترين فريضه ديني است و مخاطب آنهمه آحاد ملت اند و از اين رو لازم است كه دست اندركاران اجراييذيربط نكاتي را كه در آغاز اين گردهمايي خطاب به آنان تذكر داده مي شود صرفا يك توصيه تشريفاتي نينگارند . در پيام سال گذشته اينجانب به حاضران اين گردهمايي و ديگران چنين آمده است :(( انسان كه از سويي گاه مظهر برترين و زيباترين حقايق هستي است، از سويي ديگر ، گاه محل بروز زشتي ها و پستي هاي بي همانند نيز مي گردد. اگر در جايي و زماني او را مظهر آگاهي و محبت و فداكاري يا خردمندي و آفرينندگي وپيشرفت در عرصه هاي تعالي ، يا آيت شوق و شور واميد مي بينيم ، درجايي و زماني ديگر او را دچار غفلت و كينه و خودخواهي ، يا جهل و عادت و ركود ،يا سستي و نوميدي و بدبيني مشاهده مي كنيم .اين عنصر با استعداد ، مي تواند برترين موجود گيتي تا پست ترين پديده ي هستي گردد.
او مجهز به همه ابزارها و زمينه هاي تعالي و تكامل معنوي و مادي ،آفريده شده است . سرشت او ، نيك و راه نيكي به روي او باز است . خرد و قدرت بر تصميم گيري وانتخاب ، دو بال تواناي اويند... و رسولان الهي راهنمايان و اميد دهندگان و كمك كنندگان به او . اما او با اين حال مي تواند تسليم ضعف ها و هوسها و خودخواهي ها يا جهل ها و غفلت ها و عادتهاي خود شود و خود را از همه آن بشارت ها و اميدها و معراج ها محروم سازد. اين همان است كه آنرا بايد (( فساد پذيري انسان )) ناميد و همان است كه در عمر دراز بشريت و نيز در عمر هر يك از آحاد بشر، بزرگ ترين مصيبت او و خطرناك ترين تهديد او به شمار رفته است و مي رود. براي پيشـگيري و نيز درمـان اين آفـت بزرگ دين، خدا (( ذكر )) را به انسان آموخته است . ذكر يعني حقيقت را به ياد آوردن، خود را در برابر خدا يافتن ، به او گوش سپردن و به او دل دادن . يعني از دلمشغولي هايي كه آدمي را اسير وسوسه هوس ها مي كند ، يا ميل به برتري جويي و كينه ورزي و آزمندي او را ارضا مي سازد ، خود را رها ساختن ، يعني او را از جهنمي كه براي خود فراهم كرده است، به بهشت صفا و انس و بهجت وامن بردن .و نماز با تركيب هماهنگ دل و زبان و حركت نابترين و كامل ترين نمونه ووسيله ي ذكر است. انسان در زندگي شخصي اش ، گاه بر اثر محنت ها و شدت ها و مصيبت ها ، و درزندگي جمعي اش ، گاه با حوادث تحول آفرين مانند حركت عمومي به سوي جهاد يا انفاق يا كمك به نيازمندان ، به عامل ذكر نزديك مي شود و گاه با سرگرمي هاي هوس آلود و غرق شدن در سر خوشي و اشرافي گري و عيش بارگي ، از آن دور مي افتد. عنصري كه مي تواند در همه اين احوال او را به بهشت (( ذكر)) نزديك يا نزديك تر كند ، نماز است . نماز درحالات آمادگي روحي ، به آدمي عروج و حال و حضور بيشتر مي بخشد و در حالات غفلت و نا آمادگي ، در گوش او زنگ آماده باش مي نوازد واو را به آن وادي نوراني نزديك مي سازد. لذا نماز در هيچ حالي نبايد ترك شود ، در عين شدت و محنت ، در بحبو حه ي ميدان جهاد ، درهنگام فراغ و آسايش ، و حتي درميان محيط لجن آلودي كه انسان با هوس ها و كينه ها و شهوت ها و خودخواهي ها،پيرامون خود پديد آورده است .نماز يك شربت مقوي و شفابخش است ، بايد آن را با دل و جان خود نوشيد و از هر نقطه كه در آن واقع شده ايم ، يك گام يا يك ميدان به بهشت رضوان نزديك شد.
از اين روست كه نه حي علي الجهاد و نه حي علي الصوم و نه حي علي الانفاق ، نگفته اند . ولي در هر روز بارها سروده اند : حي علي الصلاه . در دوران انقلاب و جنگ تحميلي، نمازما را در حركتمان مصمّم ترو نيرومندتر مي كرد،و امروز كه خطر غفلت و عيش بارگي، و آرزوهاي حقير وتنگ نظرانه و عادت ها و روزمرگي ها ما را تهديد مي كند، نماز به ما مصونيت مي بخشد و بن بست هاي پنداري را مي شكند و راه مارا روشن و افق را درخشان مي سازد.اين تنها برگي از كتاب مناقب نماز است ، و همين براي به راه انداختن حركتي جدي تر از گذشته ، مي تواند انگيزه اي ژرف و كار آمد پديد آورد. همه بايد در اين حركت بزرگ كه شايسته است جهاد ناميده شود ، خودرا ملتزم و متعهد بدانند . علماي دين،روشنفكران،هنرمندان،جوانان ،پدران و مادران و همسران،دارندگان منبرها و رسانه ها ، نويسندگان و بيش از همه مسئولان بخش هاي حكومتي مانند:وزارت هاي آموزش و پرورش ، علوم و فن آوري ، ارشاد ،صدا و سيما ،سازمان هاي تبليغاتي ،مراكز توليد سينمايي،پژوهشگاهها ،مديراني كه نيروي انساني كلاني در قبضه ي امر و نهي آنهايند ، مانند:نيروهاي مسلح ، وزارتخانه ها ،كارگاه ها ، دانشگاهها و مدارس ،وسايل حمل و نقل و غيره و غيره ... اينان هر يك به گونه اي مي توانند و مي بايد در اين حركت همگاني سهيم گردند و نقش ويژه خود را بگزارند . اين كار با سهل انگاري و كم همتي به سرانجام خود نمي رسد. از برترين شيوه ها و فني ترين و هنري ترين ابزارها بايد بهره گرفته شود . نمايش نماز جماعت مهجوري ، با جمع معدودي آن هم از فرسودگان بي نشاط ، ترويج نماز جماعت نيست. همچنانكه پخش صداي اذان از رسانه هاي صوت و تصوير ، كافي نيست .
جوان هاي ما هزاران صف جماعت پرشور و حال در سراسر كشور تشكيل مي دهند، مردم زيادي از آنان كه فيلم هاي سينمايي در گزارش واقعيت هاي زندگي آنان ساخته مي شود ،اهل نماز و نياز و تهجّدند، حنجره هاي بسياري از روي ايمان و تعبّد درهنگام اذان ، صدا به اين سرود معنوي بلند مي كنند، گروه هاي انبوهي در هنگام نماز از كار روزانه دست كشيده ، به مسجد رو مي آورند، اين ها مي تواند در ساخت هاي هنري ، چهره ي زيبا و ترغيب كننده ي اين فريضه ي نجات بخش را به همه نشان دهد.در دانشگاه ها و ديگر مراكز انساني انبوه ، مسجد مي تواند جايگاه امن و صفا باشد ، و امام جماعت ، غمگساري و راهنمايي و همدلي را دركنار اقامه ي نماز ، در آن مهبط رحمت و هدايت الهي به نمازگزاران هديه كند. مجامع دانشجويي ودانش آموزي درآن صورت،جذابترين مركز تجمع خود را مسجد دانشگاه و مدرسه خواهند يافت و پايگاه تقوا ، پايگاه فعاليت جوانان خواهد شد . به مديران آموزش و پرورش و علوم ياد آوري مي كنم كه سهم مسجد سازي و مسجد پردازي بايد در اعتبارات فعالييتهاي فوق برنامه ، در رديف اول و بيش از سهم ديگر بخشهاي اين سر فصل باشد. هجرت هفتگي روحانيون مستقر درمراكز نظامي و غيره ، به روستاهاي همسايه ي اين مراكز از توصيه هاي پيشين من است كه بر آن تاكيد مي ورزم . همچنين فراهم ساختن فضاي مادي و معنوي براي اقامه نماز در بوستانها و گردشگاهها و نمايشگاهها و امثال آن . امامان محترم جماعت ، اگر خود بر اثر كهولت و غيره نمي توانند وظيفه ي رابطه و انس و راهنمايي رابراي نماز گزاران ، بويژه جوانان فراهم كنند. در كنار خود فضلاي جوان و پر نشاط را به كار گيرند و آنان را در كار با خود شريك سازند . نمازهاي جمعه بايد پايگاه جذب و نصيحت و تعليم باشد. امامان محترم جمعه با كمك برگزاركنندگان مراسم نماز،همه ي سعي خود را در اين جهت مبذول دارند. خدارا سپاس كه محيط عمومي كشور ، محيط ذكر و نماز و معنويت است، و خدارا سپاس كه خيل عظيمي از مردم ما بويژه جوانان با نماز و نياز ، پيوندي روحي و عاطفي و عقلاني دارند. ليكن اين همه بايد گامهاي نهائي شمرده نشود و بيش از گذشته تلاش عالمانه و مديرانه و نازك انديشانه در اين رويكرد به كار رود.)) اكنون اين سئوال بسيار جّدي و مهم براي اينجانب مطرح است ، كه مسئولان اجرائي مخاطب اين مطالبات با چه حد به وظيفه خود عمل كرده اند. صداو سيما ، آموزش و پرورش ، وزارت علوم و ساير مراكز دانشگاهي ،وزارت ارشاد اسلامي ، سازمان تبليغات اسلامي ، مراكز توليد سينمايي، نيروهاي مسلح ، مديريت حمل و نقل و مديريت هاي شهري و ديگران ، چه اندازه وظيفه اي را كه دراين پيام از آنان ، خواسته شده است به انجام رسانده اند. از رياست محترم جمهوري و ديگر مسئولان عاليرتبه به جّد انتظار مي رود كه دست اندر كاران را با اين سئوال اساسي مواجه سازند و پاسخ فعال آنانرا مطالبه كنند. توفيق همه ي حضرات را از خداوند متعال مسئلت مي‌كنم.
والسلام عليكم و رحمه الله
سيد علي خامنه اي
16/6/1381