همخطسازي نانوسيمها در مقياس بزرگ
آرايش نانوسيمهاي نيمرساناي بسيار منظم در مقياس ويفر هنوز براي توسعه الکترونيک مبتني بر نانو يک چالش است، ولي محققان در آمريکا همچنان بر روي آن کار ميکنند.
گروه علي جاوي از دانشگاه کاليفرنيا يک فرايند چاپ تماسي ساده را که با استفاده از يک حرکت آهستة هوشمند ميتواند نانوسيمها را روي بسترهاي الگودهي شده به طريق ليتوگرافي، همخط کند؛ تکميل کرده است.
عامل اصلي موفقيت اين روش استفاده از يک روغن ليزکننده (ترکيبي از روغن معدني با اکتان) است که ميتواند در انتقال دادن نانوسيمها از يک بستر رشد شبهچمني به يک ويفرِ دريافتکننده، کمک کند. اين سيال نقش بستر فاصلهانداز را در بين سطوحدهنده و گيرنده بازي ميکند و اصطکاک بين نانوسيم- نانوسيم را به منظور افزايش دادن همخطسازي در طول اين مرحله کاهش ميدهد.
با استفاده از شست و شوي ساده سطوح با اکتان يا ايزوپروپانول ميتوان هر نوع ماده باقيمانده را به سادگژي برطرف کرد. اين برنامه با استفاده از ميکروسکوپ الکتروني تأييد شده است.
اين فرايند چاپ براي بازه گستردهاي از مواد نانوسيمي که شامل سيلکون، ژرمانيوم و نيمرساناهاي ترکيبي ميشود، مناسب است، و روي نانوسيمهايي با قطر ده تا صد نانومتر آزمايش گرديدهاست.
علي جاوي گفت: «اين به آن معناست که ميتوان روش مذکور را به صورت بالقوه براي ساخت LEDها توسعه داد. يکي از لايههاي نانوسيمي از نيمرساناي نوع n تشکيل يافته در حالي که لايه ديگر از ماده نوع p ساخته شدهاست.»
اين تيم نشان دادهاست که رهيافت آنها نه تنها به ويفرهاي سيلکوني قابل اعمال است بلکه روي پلاستيک نيز ميتواند به کار گرفته شود و باعث گشودهشدن دري به اپتوالکترونيک انعطافپذير گردد. جاوي افزود «تاکنون ما از فوتوليتوگرافي براي رسيدن به مجموعه نانوسيمي، الگودهي شدهاستفاده کردهايم ولي ممکن است که در آينده چاپ جوهري براي ساخت تمام چاپي مورد استفاده قرار گيرد.»
اين محققان نتايج خود را در مجلة Nano Letters منتشر کردهاند.
منبع:http://nanotechweb.org
گروه علي جاوي از دانشگاه کاليفرنيا يک فرايند چاپ تماسي ساده را که با استفاده از يک حرکت آهستة هوشمند ميتواند نانوسيمها را روي بسترهاي الگودهي شده به طريق ليتوگرافي، همخط کند؛ تکميل کرده است.
عامل اصلي موفقيت اين روش استفاده از يک روغن ليزکننده (ترکيبي از روغن معدني با اکتان) است که ميتواند در انتقال دادن نانوسيمها از يک بستر رشد شبهچمني به يک ويفرِ دريافتکننده، کمک کند. اين سيال نقش بستر فاصلهانداز را در بين سطوحدهنده و گيرنده بازي ميکند و اصطکاک بين نانوسيم- نانوسيم را به منظور افزايش دادن همخطسازي در طول اين مرحله کاهش ميدهد.
با استفاده از شست و شوي ساده سطوح با اکتان يا ايزوپروپانول ميتوان هر نوع ماده باقيمانده را به سادگژي برطرف کرد. اين برنامه با استفاده از ميکروسکوپ الکتروني تأييد شده است.
اين فرايند چاپ براي بازه گستردهاي از مواد نانوسيمي که شامل سيلکون، ژرمانيوم و نيمرساناهاي ترکيبي ميشود، مناسب است، و روي نانوسيمهايي با قطر ده تا صد نانومتر آزمايش گرديدهاست.
علي جاوي گفت: «اين به آن معناست که ميتوان روش مذکور را به صورت بالقوه براي ساخت LEDها توسعه داد. يکي از لايههاي نانوسيمي از نيمرساناي نوع n تشکيل يافته در حالي که لايه ديگر از ماده نوع p ساخته شدهاست.»
اين تيم نشان دادهاست که رهيافت آنها نه تنها به ويفرهاي سيلکوني قابل اعمال است بلکه روي پلاستيک نيز ميتواند به کار گرفته شود و باعث گشودهشدن دري به اپتوالکترونيک انعطافپذير گردد. جاوي افزود «تاکنون ما از فوتوليتوگرافي براي رسيدن به مجموعه نانوسيمي، الگودهي شدهاستفاده کردهايم ولي ممکن است که در آينده چاپ جوهري براي ساخت تمام چاپي مورد استفاده قرار گيرد.»
اين محققان نتايج خود را در مجلة Nano Letters منتشر کردهاند.
منبع:http://nanotechweb.org