مترجم: پ. م.
منبع:راسخون
منبع:راسخون
امروزه، دوربین گوشیهای هوشمند میتواند کارهای حیرت انگیزی انجام دهد، اما در حال حاضر محدودیتهای فیزیکی، کار آنها را برای پیشرفت سخت کرده است. به نظر میرسد در فضای محدود دستگاهی به ضخامت 7 میلیمتر کار چندانی نمیتوان کرد، با این حال شرکتهای تلفن همراه برای پیشرفت به دنبال راهحلهایی جایگزین هستند. بهار امسال، LG و Huawei پرچمداران جدید آندرویدی خود را با معرفی دو سیستم متفاوت دوربین دوتایی (dual-camera) ارایه دادند تا مسیری را که این صنعت در آینده پیش رو دارد، به نمایش بگذارند. شایع شده است آیفون 7 پلاس هم قرار است طی امسال این مسیر را طی کند. روزی فرا میرسد که ما به تلفنهای همراه با دوربین دوتایی طوری نگاه میکنیم که امروزه به دستگاههای دو هستهای نگاه میکنیم: یک پیشرفت منطقی که چندان هم خارق العاده نیست!
G5 LG را به دلیل اکوسیستم ماژولار دوستان (Friends) میشناسند، اما یکی از نکات برجسته این گوشی وجود دوربین پشتی دوم است. یک دوربین 8 مگاپیکسلی با زاویه دید عریض در کنار ماژول اصلی 16 مگاپیکسلی قرار گرفته است و عکاسی از گروههای بزرگتر، مناظر یا معماری عکاسی را آسانتر میکند.
لنزهای معمولی گوشی در سطح زوم یکسانی ثابت شدهاند و این سخت افزار مکمل از آن جهت ضروری است که تلفنهای همراه به راحتی نمیتوانند زوم را به دوربینهای خود اضافه کنند. لنزهای زوم به عمقی بیش از آنچه طراحی گوشیهای مدرن توانایی دارند، نیازمندند و زوم دیجیتال، کیفیت تصویر را از بین میبرد. الجی به G5 خود یک لنز second prime (بدون زوم) اضافه کرده است، چون درون گوشی، فضای افقی بیشتری برای استفاده وجود دارد. احتمالا دلیل برآمدگی دوربین گوشی، لرزشگیر و اپتیک پیچیدهتر دوربین اصلی است.
هوآوی P9 اصلا برآمدگی دوربین ندارد، اما در قسمت پشت این گوشی هم، دو دوربین وجود دارد. این گوشی هیجانانگیزتر از G5 به شمار میرود، زیرا هدف خود را بهبود کیفیت تصویر قرار داده است و مورد توجه علاقهمندان به عکاسی قرار گرفته است. ترکیب یک سنسور تک رنگ و یک سنسور رنگی باعث میشود سه برابر بیشتر از یک دوربین معمولی نور دریافت شود، که نتیجهی آن وضوح و روشنایی بهتر است. این بهبودها در مواقع خاصی خود را بهتر نشان میدهند؛ به عنوان مثال در تصاویر کلوزآپ، وقتی که از نزدیک عکس میگیرید. مشخص است که هوآوی بهترین دوربین خود را تا به امروز ساخته است و سنسور دوم تا حد زیادی مسئول این قضیه است.
نکته قابل توجه این است که P9 یکی از باریکترین گوشیهای پرچمدار موجود است، در حالی که یک باتری 3،000 میلیآمپر ساعتی و قطعات این دوربین دوتایی را در خود جای داده است. اگر این سنسور تک رنگ ثانویه به ظاهر فیزیکی این گوشی هزینهای هم وارد کرده باشد، شما چندان متوجه آن نمیشود.
ویژگی مشترک گوشیهای جدید LG و Huawei این است که دوربینهای ثانویه بدون اینکه ضرر زیادی به طراحی گوشی بزنند، به آن اضافه شدهاند. این که افزوده شدن یک قابلیت به یک دستگاه، باعث در هم شکستن فرم آن نشود، همواره نشانهی خوبی است. با توجه به این دو گوشی میتوان پیشبینی کرد که آیندهی سیستم های دوربین دوتایی روشن است.
در اینجا می توانید ببینید که دوربین اضافی G5 چه تاثیری روی دریافت میدان دیدی وسیعتر خواهد داشت:
تصویر 1عکس گرفته شده با دوربین اصلی 16 مگاپیکسلی
تصویر 2عکس گرفته شده با دوربین زاویه دید عریض 8 مگاپیکسلی
عکسهای زاویه دید عریضی که این دوربین میاندازد معمولا به لوازم جانبی اضافهای نیاز دارند، این که G5 چنین ویژگیای دارد، امتیاز خوبی برای آن محسوب می شود. این مشخصه برای موبایلی که به خاطر ماژول های پلاگین اضافیاش شهرت دارد، شاید اندکی مضحک به نظر بیاید، اما با این حال ال جی به کاربران G5 انعطاف پذیری بالایی اختصاص داده است که نظیر آن کمتر پیدا میشود.
تصویر 3قسمتی کراپ شده از عکسی که توسط P9 گرفته شده است.
برای دیدن کیفیت و ارزش دوربین دوتایی هوآوی باید آن را بسیار نزدیک زوم کنید. عکسی که در بالا میبینید در نوری کم توسط P9 گرفته شده، این گوشی کنترلی شگفت انگیز روی نویز تصویر نشان میدهد. به تصویر گوشی در عکس بالا دقت کنید، به دکمههای تنظیم صدا در سمت چپ گوشی دقت کنید، ببینید که چگونه از صفحه مشبک اسپیکری که در پشت آنها قرار دارد، متمایز میشوند و هر آیکون بر روی صفحه نمایش تا چه حد واضح است. این عملکردی است که هر طراح دوربین موبایلی میتواند به آن افتخار کند.
سخت افزار بدون نرم افزار خوب، به درد نمیخورد، یکی دیگر از مزایای G5 و P9 این است که سنسورهای اضافی آنها به خوبی هماهنگ و یکپارچه شدهاند. الجی قابلیتهای جالبی را در نرم افزار دوربین G5 خود جای داده است که عکسهای دو دوربین را با هم ادغام میکند تا افکت کادربندی مناسبی ایجاد شود و یا به راحتی کلاژ درست شود. قابل دسترس بودن رابط کاربری الجی به این معنی است که هر تازهکاری میتواند با سخت افزار جدید آن، دست به خلاقیت بزند.
آنچه دوربینهای دوتایی کنونی LG و Huawei را از دستگاههای سه بعدی سال پیش متمایز میکند، این است که خروجی همچنان یک عکس تخت و سازگار با تمام دستگاهها است؛ برخلاف عکسهای Live Photos اپل، تصاویر دوربینهای دوتایی G5 و P9 را میتوانید بدون نگرانی با دستگاهی دیگر سهیم شوید (شِر کنید) و اگرچه سرعت عکاسی با دو دوربین به اندازه عکاسی با یک دوربین نیست، اما تفاوت چنان قابل توجه نیست.
شایعاتی که در مورد آیفون 7 پلاس وجود دارد، حاکی از آن است که این گوشی دوربینی دوتایی شبیه به هوآوی دارد. اگر چنین چیزی درست باشد، نفوذ قابل توجه اپل، این روال را شتاب خواهد داد و دیگران را نیز وادار خواهد کرد در این مسیر حرکت کنند، اما حتی بدون تایید آیفون هم، دوربینهای دوتایی تاکنون، ارزش خود را به کاربران اثبات کردهاند و به سازندگان نیز ارزش اقتصادی خود را نشان دادهاند.
در آینده دورتر ممکن است حتی با تعداد بیشتری لنز و سنسور -مانند Light L16 camera- رو به رو شویم، اما بسیار احتمال دارد در آینده نزدیک، سیستمهای دوربین دوتایی عکاسی موبایل را گامی به جلو ببرند. هنگامی که تکنولوژی به مرزهای سرعت پردازندههای تک هستهای رسید، آنها کارآمدتر شده و نهایتا تعدادشان افزایش یافت. به نظر میرسد در مورد دوربینهای گوشیهای هوشمند هم چنین اتفاقی در حال رخ دادن است.