جيب برهاى آماتور

گاه ماجرا به همين سادگى شروع مى شود، كودكى وسيله يا چيزى را كه متعلق به او نيست برداشته و با خود به خانه آورده است. واقعيت اين است كه بچه ها در سنين مختلف به دلايل متفاوت ممكن است به وسايل ديگران دستبرد بزنند. اين دلايل آن اندازه متفاوتند كه ديگر نام همه اين كارهاى به ظاهر همانند را نمى توان دزدى گذاشت.
قبل از پنج سالگى: بچه هاى خيلى كوچك گاهى اشيايى را كه دوست دارند بر مى دارند، بدون اين كه بدانند براى داشتن آنها بايد پول داد. آنها نمى دانند برداشتن چيزها بدون پرداخت پول كار ا شتباهى است. آنها هنوز مفهومى به نام دزدى را در نيافته اند.

پنج تا۱۲ سالگى:

كودكان دبستانى معمولا مى دانند كه برداشتن چيزها بدون پول د ادن كار نادرستى است، با اين وجود گاهى كنترل لازم را بر اعمال خود ندارند و اسير وسوسه هاى كودكانه شان مى شوند.
۱۲ تا ۱۹ سالگى: دزدى كردن در نوجوانان مى تواند دلايل مختلفى داشته باشد. بى ترديد آنها مى دانند كه نبايد دزدى كنند، اما ممكن است به خاطر هيجان اين كار دست به دزدى بزنند يا چون دوستان آنها دزدى مى كنند آنها هم اين كار را بكنند.
بعضى نوجوانان فكر مى كنند ممكن است كسى متوجه كار آنها نشود يا بتوانند از زير تنبيه دزدى در بروند. در نهايت، دزدى براى برخى از نوجوانان راهى براى سركشى و اعتراض به وضع موجود است. گرچه دلايل پيچيده ترى هم براى دزدى كودكان و نوجوانان وجود دارد. اين كار مى تواند نشانه اى از اين باشد كه آنها در شرايطى پراسترس قرار دارند كه ممكن است در خانه، مدرسه يا در گروه دوستان باشد.
دزدى برخى از بچه ها فرياد كمك خواهى براى رهايى از آزارهاى روحى و جسمى محيط خانه است. در اين نوع بچه ها، دزدى نشانه اى است كه ما را به طرف مشكل اصلى سوق مى دهد.
گاهى وقت ها بچه ها چيزى را مى دزدند كه آرزو دارند داشته باشند، اما به دليل مشكل مالى نمى توانند تهيه كنند. در بدترين حالت، ممكن است دزدى آنها به خاطر تامين نيازهاى مالى براى پديده اعتياد باشد. علت دزدى فرزندان هرچه كه باشد والدين بايد نخست مشكل ريشه اى را شناسايى كنند و بكوشند علت اصلى را از بين ببرند.

چه بايد كرد؟

وقتى متوجه دزدى فرزندتان مى شويد واكنش شما بستگى به اين دارد كه اين چندمين بار است كه فرزندتان دست به دزدى زده است. در مورد بچه هاى كوچك، بايد به آنها بفهمانيد كه اين كار نادرست است و بگوييد اگر چيزى را بدون اجازه يا پرداختن پول آن برداريم، ديگران ناراحت مى شوند. مثلا اگر يك كودك پيش دبستانى، آب نباتى از فروشگاهى برداشته به او كمك كنيد تا آن را برگرداند. اگر كودك آب نبات را خورده است او را به فروشگاه ببريد و به او ياد دهيد عذرخواهى كند و پول آب نبات را بپردازيد.
بچه ها در همه سنين بايد ياد بگيرند كه دزدى از فروشگاه مثل برداشتن پول افراد است و به صاحبان آن جا ضرر مى زند. آنها بايد بدانند كه دزدى مى تواند سرانجامى بدتر از اينها داشته باشد و ممكن است سبب زندانى شدن آدم شود.

دزدى از جيب پدر و مادر

اگر فرزندتان از شما پول مى دزدد، براى بازگردان آن راه هايى را پيش پايش بگذاريد. مثلا به او بگوييد در عوض پول، يكى از كارهاى خانه را انجام دهد ( شما مى توانستيد در ازاى كمك او در كارى مثل عوض كردن واشر شيرهاى آب، به او پول بدهيد ولى حالا او بدون دريافت مزد اين كار را مى كند!)
اما هرگز نبايد براى مچ گيرى او حين برداشتن پول برايش دام پهن كنيد ( مثلا پول هايتان را روى ميز نشيمن رها كنيد تا ببينيد او به آن دست مى زند يا نه) اين كار اعتماد او به شما را از بين مى برد.

چنانچه بچه ها به دزدى ادامه دادند …؟

اگر فرزندتان بيش از يك بار دزدى كرده است مى توانيد از كارشناسان كمك و مشورت بخواهيد. تكرار دزدى مى تواند نشانه يك مشكل بزرگ تر باشد.
يك سوم جوانانى كه در حين دزدى از فروشگاه ها دستگير شده اند مى گويند: ترك اين كار برايشان دشوار است. بنابراين بهتر است زودتر به كودكان و نوجوانان كمك كنيد بفهمند چرا دزدى اشتباه است و ممكن است در صورت ادامه اين كار با عواقب جدى ترى روبه رو شوند. يك ناراحتى نادر روانى هم مى تواند سبب بلند كردن اشيا از فروشگاه ها شود اين اشيا ممكن است بى ارزش باشند و فرد آنها را پس از دزديدن دور بيندازد، ولى مشكل اينجاست كه او نمى تواند در برابر وسوسه دزدى مقاومت كند. اين اختلال، حتى در بزرگسالان نيز ديده مى شود.
علت دزدى فرزندتان هرچه كه باشد، افرادى هستند كه مى توانند براى حل اين مشكل به شما كمك كنند؛ مثلا مشاور امور خانواده، مشاور مدرسه، روانپزشك و روانپزشك كودكان ( به ويژه اگر كودكتان در مدرسه دزدى مى كند)

---

معرفي سايت مرتبط با اين مقاله