علل، تاثیرات و راه‌حل‌های بالقوه افزایش سطح دریا - 2

ساخت خاکریزها ممکن است در مقیاس کوچک کمک‌کننده باشد، به‌خصوص اگر تجارب خاص مناطق ساحلی افزایش کمتری در آب اقیانوس در یک مدت زمان طولانی‌تر باشد.
کاشت و نگه‌داری مانگو به عنوان یک اقدام کاهش طبیعی در برابر این مشکل در نظر گرفته می‌شود. مانگوها شدت امواج آسیب‌رسان در خطوط ساحلی را کاهش و همچنین در کاهش تاثیرات مرتبط با افزایش سطح آب دریا کمک‌کننده هستند.
روش‌های دیگر حفظ مناطق امن شامل تالاب‌ها، باتلاق‌ها، جزایر مانع، صخره‌های مرجانی و ... هستند.
همچنین، ساخت جزایر مصنوعی می‌تواند به عنوان یک ایمن برای خطوط ساحلی حساس که خانه و اموال و همچنین ساکنان زیادی آنجا اقامت دارند عمل کند. این گزینه ممکن است کمی گران باشد، اما احتمال وجود مناطق امن که کم‌ترین آسیب را می‌بیند افزایش می‌دهد. بازسازی و تعمیر ناحیه امن مصنوعی از بازسازی بخش‌های آسیب دیده یک شهر بسیار آسان‌تر است.
نصب و راه‌اندازی موقت سازه‌های سنگ‌های متخلخل در سواحل، و ساخت و ساز ساختمان در زمین مرتفع می‌تواند آسیب‌های ناشی از بالا آمدن سطح آب دریا را کاهش دهد. استفاده از ارتفاع بسیار مهم است به‌خصوص در مناطق کم ارتفاع که سطح آب دریا به طور پیوسته در حال افزایش است.
مهم‌ترین و پیشگیرانه‌تریا اقدام کاهش ردپای کربن و کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای مضر است که به محیط زیست در زمین، در اقیانوس‌ها و در اتمسفر آسیب می‌زند. اگر گرمای زمین می‌تواند به نحوی به صورت قابل ملاحظه کاهش یابد، در این صورت افزایش سطح دریا می‌واند به حداقل برسد و کنترل شود.
پیش‌بینی‌ها
بر اساس آخرین ارزیابی ملی آب و هوا، سطح آب دریا ممکن است تا سال 2100 بین یک تا چهار فوت افزایش یابد.
سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده آمریکا پیش‌بینی کرد که بر اساس شواهد تاریخی، عوامل محلی، و در حال حاضر وضعیت ذوب صفحات یخی گرینلند و قطب جنوب، سطح آب دریا ممکن است 1 تا 2 فوت افزایش یابد.
هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا پیش‌بینی کرد که در صورت ذوب شدن هر دو صفحه یخی، سطح آب دریا حدود 3 فوت افزایش خواهد یافت.
چهارمین گزارش ارزیابی IPCC نشان می‌دهد که به دلیل ذوب بخشی از صفحات یخی گرینلند، سطح آب دریا ممکن است 3 تا 20 فوت بعد از سال 2100 افزایش یابد.
اگرچه تحقیقات متخصصان از چند دهه پیش آغاز شده اما پیش‌بینی افزایش آب سطح دریا کار بسیار سختی است. براورد ذکر شده در بالا ممکن است به علت افزایش فعالیت بشر که روی یخچال‌های طبیعی تاثیر دارد و همچنین به علت انبساط حرارتی کلی باشد. تغییرات سطح دریا ممکن است به عنوان بخشی از چرخه میان دو یخبندان باشد و همچنین با توجه به ترکیبی از عوامل طبیعی و انسانی که به مدت میلیون‌ها سال در جریان بوده است.
افزایش میانگین سطح آب دریا یکی از شواهد مستقیم و بهترین است که نشان می‌دهد گرم شدن زمین در حال روی دادن است و هر سال افزایش می‌یابد. همچنین، نه فقط تخریب لایه اوزون، حتی فعالیت‌های انسانی توسط انسان منجر به افزایش سطح دما در برخی مناطق می‌شود.
ما انسان‌ها باید مسئولیت اخلاقی این حوزه را به گردن بگیریم و حداقل فعالیت‌هایی که منجر به آسیب به محیط زیست می‌شوند را کاهش دهیم. ما باید اقداماتی را برای کاهش سطح آب جهان که می‌تواند منجر به فاجعه در مناطق ساحلی و جزایر کوچک در سراسر جهان شود، انجام دهیم.