عدل جهاني حضرت مهدي عليه السلام
واژه ي ( عدل و قسط ) از جمله واژه هايي است که در قرآن زياد به کار برده شده است.
در آيه اي از آن مي خوانيم : ( و انزلنا معهم الکتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط) (1)
« و با آنها ( انبيا) کتاب و ميزان فرستاديم تا مردم را به عدل وادار کنند.» از طرفي، اين دادگري جهاني جز به دست تواناي حضرت مهدي - عليه السلام - انجام نمي پذيرد که :
«فيملأ الأرض عدلا و قسطا کما ملئت جورا و ظلما» (2)
«زمين را پر از عدل و داد مي کند، چنان که پر از ستم و جور شده باشد».
در روايتي از حضرت علي - عليه السلام - آورده شده که ظلم بر سه قسم است:
1. ظلمي که خداوند آن را نمي بخشد که آن شرک است.
2. ظلمي که خداوند از آن در نمي گذرد و آن ظلم به ديگران است.
3. ظلمي که خداوند آن را مي آمرزد ( البته با توبه و استغفار) که ظلم به خويشتن است.
ظلم انسان به ديگران بر چهار قسم است:
الف. تعدي مالي از هر نوع آن
ب. تعدي جاني
ج . تعدي ناموسي
د. تعدي حيثيتي و آبرويي
رفع اين سه نوع ظلم بر طبق اين دلايل است:
1. رفع شرک و کفر
قرآن کريم مي فرمايد: « هو الذي أرسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي الدين کله و لو کره المشرکون » (3)
اوست که فرستاد رسولش را به هدايت و دين حق تا غالب گرداند بر همه اديان و اگرچه کراهت دارند مشرکان.
دليل روائي : امام صادق - عليه السلام - فرمود : « اذا خرج القائم لم يبق کافر و لا مشرک الا کره خروجه حتي لو کان کافر أو مشرک في بطن صخره لقالت الصخره يا مؤمن في بطني کافر أو مشرک فاقتله فيتحيه الله فيقتله » (4)
وقتي قائم ما خروج کند کافر و مشرکي باقي نمي ماند مگر خروج او را ناخوش دارد تا آنجا که اگر کافري يا مشرکي زير صخره اي پنهان شده باشد آن سنگ به مؤمن مي گويد: اي مؤمن کافر يا مشرکي درون من پنهان است پس او را بکش . و او را مي کشد.
2. رفع ظلم به غير: «... فاذا خرج اشرقت الأرض بنور ربها و وضع ميزان العدل بين الناس فلا يظلم أحد أحدا...» (5)
هنگامي که [حضرت مهدي- عليه السلام - ] خروج کند زمين به نور پروردگارش روشن مي شود و معيار عدل را بين مردم قرار مي دهد در آن صورت هيچ کس به هيچ کس ظلم نمي کند.
ناگفته نماند رعايت حقوق حيوانات مورد توجه است. حتي حفظ بهداشت و سلامت محيط ( مراتع ، جنگل ها و...)
3. رفع ظلم بشر نسبت به خودش: حضرت رسول - صلي الله عليه و آله - فرمود : « ... يملأ قلوب عباده و يسعهم عدله» و نيز فرمود : «به يمحق الله الکذب و يذهب الزمان الکلب و به يخرج ذل الرق من أعناقکم» (6)
[حضرت مهدي - عليه السلام - ] دلهاي بندگان را با عبادت پر مي کند و عدل او همه را شامل مي شود و خداوند به وسيله او دروغ را محو و زمان گزنده ( زمان پر از دشواري ها) را از ميان مي برد و طوق ذلت را از گردنشان بر مي د ارد.
مناسب است در اينجا به عدل کلي الهي اشاره شود که چهار نوع است:
1. در تکوين و خلقت : ( الذي خلقک فسواک فعدلک ) (7) . ( قائما بالقسط) (8).
2. در تقدير: «لا جبر و لا تفويض» .
3. در تشريع ، قوانينش عادلانه است.
4. در دادن کيفر و جزا که در جاي خود به طور مشروح ثابت شده است.
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
در آيه اي از آن مي خوانيم : ( و انزلنا معهم الکتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط) (1)
« و با آنها ( انبيا) کتاب و ميزان فرستاديم تا مردم را به عدل وادار کنند.» از طرفي، اين دادگري جهاني جز به دست تواناي حضرت مهدي - عليه السلام - انجام نمي پذيرد که :
«فيملأ الأرض عدلا و قسطا کما ملئت جورا و ظلما» (2)
«زمين را پر از عدل و داد مي کند، چنان که پر از ستم و جور شده باشد».
در روايتي از حضرت علي - عليه السلام - آورده شده که ظلم بر سه قسم است:
1. ظلمي که خداوند آن را نمي بخشد که آن شرک است.
2. ظلمي که خداوند از آن در نمي گذرد و آن ظلم به ديگران است.
3. ظلمي که خداوند آن را مي آمرزد ( البته با توبه و استغفار) که ظلم به خويشتن است.
ظلم انسان به ديگران بر چهار قسم است:
الف. تعدي مالي از هر نوع آن
ب. تعدي جاني
ج . تعدي ناموسي
د. تعدي حيثيتي و آبرويي
رفع اين سه نوع ظلم بر طبق اين دلايل است:
1. رفع شرک و کفر
قرآن کريم مي فرمايد: « هو الذي أرسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي الدين کله و لو کره المشرکون » (3)
اوست که فرستاد رسولش را به هدايت و دين حق تا غالب گرداند بر همه اديان و اگرچه کراهت دارند مشرکان.
دليل روائي : امام صادق - عليه السلام - فرمود : « اذا خرج القائم لم يبق کافر و لا مشرک الا کره خروجه حتي لو کان کافر أو مشرک في بطن صخره لقالت الصخره يا مؤمن في بطني کافر أو مشرک فاقتله فيتحيه الله فيقتله » (4)
وقتي قائم ما خروج کند کافر و مشرکي باقي نمي ماند مگر خروج او را ناخوش دارد تا آنجا که اگر کافري يا مشرکي زير صخره اي پنهان شده باشد آن سنگ به مؤمن مي گويد: اي مؤمن کافر يا مشرکي درون من پنهان است پس او را بکش . و او را مي کشد.
2. رفع ظلم به غير: «... فاذا خرج اشرقت الأرض بنور ربها و وضع ميزان العدل بين الناس فلا يظلم أحد أحدا...» (5)
هنگامي که [حضرت مهدي- عليه السلام - ] خروج کند زمين به نور پروردگارش روشن مي شود و معيار عدل را بين مردم قرار مي دهد در آن صورت هيچ کس به هيچ کس ظلم نمي کند.
ناگفته نماند رعايت حقوق حيوانات مورد توجه است. حتي حفظ بهداشت و سلامت محيط ( مراتع ، جنگل ها و...)
3. رفع ظلم بشر نسبت به خودش: حضرت رسول - صلي الله عليه و آله - فرمود : « ... يملأ قلوب عباده و يسعهم عدله» و نيز فرمود : «به يمحق الله الکذب و يذهب الزمان الکلب و به يخرج ذل الرق من أعناقکم» (6)
[حضرت مهدي - عليه السلام - ] دلهاي بندگان را با عبادت پر مي کند و عدل او همه را شامل مي شود و خداوند به وسيله او دروغ را محو و زمان گزنده ( زمان پر از دشواري ها) را از ميان مي برد و طوق ذلت را از گردنشان بر مي د ارد.
مناسب است در اينجا به عدل کلي الهي اشاره شود که چهار نوع است:
1. در تکوين و خلقت : ( الذي خلقک فسواک فعدلک ) (7) . ( قائما بالقسط) (8).
2. در تقدير: «لا جبر و لا تفويض» .
3. در تشريع ، قوانينش عادلانه است.
4. در دادن کيفر و جزا که در جاي خود به طور مشروح ثابت شده است.
پي نوشت :
1- حديد: 25.
2- «مهدي موعود» ص 1135 ، اين روايت متواتر است و در حدود 300 مورد ذکر شده است.
3- توبه: 33
4- «بحارالانوار»: ج 51 ص 60 و ج 52 ص 324 .
5- «بحارالانوار » : ج 52 ص 322 .
6- «غيبت طوسي» ص 111 و ص 114 .
7- انفطار: 7.
8- آل عمران: 18.
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
