رعايت نکات ايمنی و بهداشتی در تهيه و انتخاب اسباببازی
اسباببازیهای پلاستيکی بايد صاف و برای لمس کردن مناسب باشند و از جنس شکننده نباشند، زيرا در صورت شکستن، لبههای آن تيز و برنده میشود.
در اسباببازیهای چوبی، چوب بايد کاملاً صاف و سمباده کشيده شده باشد تا تراشههای آن در دست کودک فرو نرود.
جنس اسباببازی، بخصوص برای کودکان زير دو سال) که همه چيز را به دهان میبرند، بايد قابل شستشو و ضدعفونی باشد.
رعايت نکات ايمنی و بهداشتی در تهيه و انتخاب اسباببازی
نويسنده: نيره پارسا
اسباببازیهای پلاستيکی بايد صاف و برای لمس کردن مناسب باشند و از جنس شکننده نباشند، زيرا در صورت شکستن، لبههای آن تيز و برنده میشود.
در اسباببازیهای چوبی، چوب بايد کاملاً صاف و سمباده کشيده شده باشد تا تراشههای آن در دست کودک فرو نرود.
جنس اسباببازی، بخصوص برای کودکان زير دو سال) که همه چيز را به دهان میبرند، بايد قابل شستشو و ضدعفونی باشد.
وزن آنها برای کودک قابل تحمل باشد و از لحاظ حجم در دهان کودک جای نگيرد (خصوصا زير دو سال که همه چيز را به دهان میبرد.
اسباببازیهای چينی و شيشهای را نبايد در اختيار کودکان کوچکتر از سه سال قرار داد.
در اسباببازیها، پيچ و مهرههای بازشو و سوزن و سنجاق و پيچ و قزن و غيره به کار نرفته باشد.
بايد از به کار بردن مواد قابل اشتعال در اسباببازیها خودداری کرد. اين نکته بخصوص در مورد اسباببازیهايی که درونشان با کاغذ و پوشال پر شده است، اهميت بسيار دارد.
لايی اسباببازیهای پر شده، ضدعفونی شده و بهداشتی باشد.
در اسباببازیهايی که از شيشه استفاده میشود، بايد لبههای آن گرد و صاف پرداخت شود.
در مصرف پلاستيک بايد از رنگدانهای (مستربچ) استفاده شود که رنگدهنده نباشد.
اگر در ساخت اسباببازی ميخ يا پيچ به کار رفته است، بايد توجه داشت که در اسباببازی فرو رفته باشد و قسمتهای تيز و بُرنده آنها بيرون نباشد.
اگر در ساخت اسباببازی فنر به کار رفته است، فنر بايد در بدنه اسباببازی جای داشته باشد به طوری که اگر «در برود» به دست و صورت کودک آسيب نرساند.
چشمها و اجزای صورت حيوانات و عروسکها بايد به خوبی چسبانده يا دوخته شوند زيرا اگر اين قسمتها محکم نباشند ممکن است کودک با ناخن و دندان آنها را بکَند و فرو بدهد. اين نکته را بخصوص در مورد اسباببازی کودکان کوچکتر از دو سال بايد بيشتر رعايت کرد.
اسباببازیهايی که کودک وارد آنها میشود، مانند چادر يا خانه عروسک بايد چنان باشد که کودک بتواند درِ آنها را از بيرون و داخل به راحتی باز کند.
نخ يا ريسمان اسباببازیهای کشيدنی بايد بدون گره باشد و قطرش از يک و نيم ميلیمتر کمتر نباشد تا دست کودک را نَبُرد.
اسباببازی خاص کودکان کوچکتر از دو سال (که چيزها را به دهان میبرند) بايد به اندازه کافی بزرگ باشد تا کودک نتواند آن را فرو برد.
رنگ آنها جالب و جذاب باشد. در اسباببازیهايی که امکان دارد کودک آنها را به دهان ببرد، يا با پوست و لباس بدن کودک در تماس است، بايد در مواد رنگی آنها از رنگهای استاندارد مواد غذايی استفاده شود. مانند سازدهنی، دندانگير، دستبند، گردنبند، عروسکهای دستکشی و ساير وسايلی که در اثر عرق بدن و يا بزاق دهان، موجب رنگی شدن پوست بدن و يا پوشاک کودک میشود.
عروسکهايی که موهای نايلونی دارند و هر نوع حيوانات پشمالويی که پشمشان از الياف مصنوعی است، هم حساسيتزا هستند و هم به آسانی شعلهور میشوند.
برای سر پا نگه داشتن حيوانات پشمالويی که در بدن آنها ميلههای فلزی قرار دادهاند، بخصوص گوش خرگوشها که به وسيله اين ميلههای فلزی راست میايستد، کودک به تدريج پوشش حيوان را پاره میکند و با ميله داخل آن، به خود يا همبازیاش ممکن است آسيب برساند.
حيوانات پشمالو در سنينی که کودک همه چيز را به دهان میبرد، اسباببازی خوبی نيستند، چون کودک به راحتی پشمهای آن را با ليسيدن میخورد. گاه پس از معاينه پزشکی يا عمل جراحی از داخل شکم کودک پشمهای اسباببازی خارج شده است.
افزون بر اشيای نوکتيز، هر نوع شیای که پيچ و مهرههای کوچکی دارد، برای کودک خطرناک است. کودک يک ساله به راحتی پيچ و مهره و سرپوش قابلمهها را باز میکند و میبلعد.
جغجغههايی که داخل آنها سنگ يا توپک وجود دارد، ممکن است بشکند يا از هم باز شود، از اينرو برای خردسال خطرناک است زيرا احتمال دارد در دهان کودک قرار گرفته و موجب خفگی او شود.
دقت کنيد در خردسالی نبايد کيسههای پلاستيکی را در دسترس کودک قرار دهيد، چون ممکن است آن را روی سر و صورت خود بکشد و هنگام تنفس زمانی که دَم و بازدم صورت میگيرد، جلوی مجاری تنفسی او را بگيرد و دچار خفگی شود.
از بازی کودک با اسباببازیهايش روی پلهها و يا پاگرد منزل جلوگيری کنيد.
از بازی کردن کودک با بندک (طناب) پردهها جلوگيری کنيد. گزارشهايی رسيده است که کودکانی بدين وسيله دچار خفگی شدهاند.
به کودکان زير پنج سال اجازه دوچرخهسواری در خيابان يا کوچههای خلوت و حتی کوچههای بنبست را ندهيد.
مراقب باشيد در زمين بازی ممکن است تابها با بچههای خردسال برخورد کند و باعث صدمات شديد گردد. در اطراف تابها میبايست فضای کافی وجود داشته باشد. گفته میشود برخورد کودک با گوشه صندلی تاب در اين سرعت (تا 38 کيلومتر در ساعت گزارش شده) همانند تصادف کودک با يک کاميون پنج تن است. بهتر است صندلیهای تاب از لاستيک يا پلاستيک ساخته شده باشند، نه چوب و فلز.
اسباببازیهای کودک را هر چند وقت بررسی و کنترل کنيد. اسباببازیهايی که با شکسته شدن نوک آنها تيز شده، يا بعضی از وسايل چوبی که تراشهدار شده، يا قطعاتی که تَرک برداشته و يا سرِ چکشی که لق شده و ... ممکن است به کودک صدمه و آسيب وارد کند. منبع: پیام زن
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
