نویسنده: بهزاد زمانی مقدم
داروهای هومیوپاتی/ داروهای پرمصرف
میازم: |
سوگرایی: |
استعداد ابتلا به بیماری: |
ارتباط با گرما و سرما: |
محدودهی عملکرد:
اختصاصاً بر پردههای مخاطی، سیستم ادراری - تناسلی زنانه، رحم، گردن رحم، حلق و روان.ویژگیهای ساختاری:
ویژگیهای مشخص ساختاری ندارد.تصویر شخصیتی دارو:
کم حافظه و فراموشکار (حتی اسم خودش را هم فراموش میکند). تمرکز ندارد (در نوشتن لغات را از قلم میاندازد و یا گم میکند). بسیار عصبی است. ترسو؛ ترس از مردن، دیوانه شدن، و مار. هیچ دوست نزدیکی ندارد. هیچ چیز برایش آنقدر باارزش نیست که بخاطرش زنده بماند. هنگام راه رفتن احساس میکند در هوا راه میرود و هنگام خوابیدن انگار بدنش با تختخواب تماس ندارد. توهّم دیدن مار. تناوب طرف عملکرد، مهمترین خصوصیت دارو در بیماریهایی نظیر دیفتری، روماتیسم، درد و حتی اگزما است. عوارض طوری جابه جا میشوند که انگار درد از طرفی به طرف دیگر میرود. حساسیت شدید پوست در تمام قسمتها به لمس. حساسیت شدید پستان و حلق در قاعدگی. خروج گاز از واژن. روماتیسم. درد پشت در بالای کلیهها.عوارض بالینی:
عوارض پستان، درد پشت، اعضای تناسلی زنانه، سردرد، اختلالهای قاعدگی، لکوره، نورالژی، مشکلات بینی و حلق، روماتیسم، سیاتیک، مشکلات معده، مشکلات ادراری، دیفتری.مدالیتهها:
تشدید:
هنگام صبح در یک روز و هنگام شب در فردای آن روز.بهبود:
با سرما، نوشیدنیهای سرد، استراحت و دراز کشیدن.ملاحظات:
- در مورد خشک کردن شیر مادران پس از گرفتن نوزاد از شیر مصرف دارد.منبع مقاله :
زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات