منشاء و تاریخچه ی انگور

گفته می شود که انگور قدیمی ترین میوه ی کشت شده می باشد. این میوه آبدار، شیرین یا ترش و مدور بوده که بسته به رقم آن دارای هفت رنگ می باشد. انگور ممکن است با دانه و یا بدون دانه باشند. نام گیاه شناسی انگور vitaceae می
يکشنبه، 12 دی 1395
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: علی اکبر مظاهری
موارد بیشتر برای شما
منشاء و تاریخچه ی انگور
منشاء و تاریخچه ی انگور

 

مترجم: سهیلا حاجی زاده
منبع:راسخون
 
 

گفته می شود که انگور قدیمی ترین میوه ی کشت شده می باشد. این میوه آبدار، شیرین یا ترش و مدور بوده که بسته به رقم آن دارای هفت رنگ می باشد. انگور ممکن است با دانه و یا بدون دانه باشند. نام گیاه شناسی انگور vitaceae می باشد. این میوه بومی غرب آسیا و مرکز اروپا می باشد. انگور یک سفر طولانی را جهت رسیدن به سراسر جهان طی کرده است.
کشت انگور در 6 تا 8 هزار سال پیش در سطح داخلی در اروپا شروع شد. گفته می شود که منشاء این میوه به زمان عیسی مسیح می رسد. انگور در مقبره ی مصریان و مقبره های پیش از دوران مسیح نیز یافت شده اند. این موارد محبوبیت میوه ی انگور را به اثبات می رساند. اجازه دهید که نحوه ی محبوبیت انگور در سراسر جهان را بررسی کنیم.
تاریخچه ی انگور
قدیمی ترین انگور در اروپا یافت شده و از نظر گیاه شناسی به عنوان vitis vinifera شناخته می شود. این گونه ها دارای بیش از 10000 رقم می باشند. جنوب و شمال شرق آمریکا نیز منشاء گونه های دیگر انگور بوده که به عنوان گونه های جهانی جدید شناخته می شوند. نام گیاه شناسی آن vitis rotundifolia می باشد. گونه های قدیمی و برتر انگور بومی مناطقی در سراسر سواحل جنوب شرقی دریای سیاه (نزدیک به جنوب دریای خزر) تا افغانستان بوده و هنوز هم در این مناطق یافت می شوند.
انگورهای fox از نظر گیاه شناسی به عنوان vitis labrusca نامیده شده و توسط جنگجویان اسکاندیناوی که نواحی شرقی آمریکای شمالی یافت شد. گونه های دیگر انگور موسکادین بوده که در منطقه ی جنوب شرقی شمال آمریکا یافت می شود، بعد از استثمار انگلیسی ها در آمریکا، پرورش انگور در این مناطق به میزان زیادی افزایش یافت. اما در زمستان های سرد آمریکا، قلمه ی vitis vinifera نمی تواند دوام بیاورد. بنابراین گونه های بومی بهبود یافته و کشت می شوند. این ها منجر به ایجاد ارقام جدید و محبوب تری به نام انگورهای Concord شدند.
فنیقى ها حدود 1000 سال قبل از میلاد انگور را از آسیا به یونان وارد کردند. اقلیم های مدیترانه ای مناسب کشت انگور است، بنابراین کشت این میوه در سراسر منطقه ی مدیترانه شروع شد. انگورهای اروپایی توسط اسپانیایی ها و پرتقالی ها به آمریکا برده شد. در سال 1655، هلندی ها انگورها را به کشور خود وارد کردند که رقم vitis capensis خیلی سریع به یک گونه ی بومی در این منطقه تبدیل شد. به تدریج، انگور به یک محصول محبوب در استرالیا و جنوب آمریکا تبدیل شد. با وجود محبوبیت این میوه در سراسر جهان، رقم Vitis vinifera در دهه ی 1860 به طور ناگهانی در سراسر اروپا ناپدید شد. دلیل این موضوع هم وجود شته ای به نام phylloxera vastatrix بود که برخی از باغات انگور فرانسه را آلوده کرد. این بیماری به سرعت در سراسر اروپا گسترش یافت. معمولا این شته برای برخی ارقام بومی آمریکایی بی ضرر می باشد، اما هنگامی که به سیستم ریشه ی گیاه حمله می کند، باعث تخریب می گردد. خوشبختانه، این بیماری همه ی ارقام انگور را تحت تاثیر قرار نمی دهد. بنابراین، باغبان ها به منظور حفظ گونه های باقی مانده شروع به انجام پیوند کردند.
انگورهای وحشی در منطقه ی قفقاز در دوران حجر موجود بود. یونانیان و رومیان اولین بار پرورش انگور را برای تولید مواد دیگر، و عمدتا تولید جایگزین های شکر شروع کردند، چون قند عملا برای آن ها ناشناخته بود. این شربت در غلظت های مختلف تهیه می شد و به منظور افزودن طعم و مزه در غذاهای مختلف مورد استفاده قرار می گرفت. شربت انگور هنوز هم در مناطقی از ترکیه و شام تهیه می شود. آبغوره یک محصول تهیه شده از انگور نارس بوده که عمدتا به عنوان یک جایگزین برای سرکه مورد استفاده قرار می گیرد.
در سال 1700، اسپانیایی ها انگور را به کالیفرنیا وارد کردند، از آن زمان به بعد بسیاری از گونه های مختلف در این مناطق کشت شد. در نتیجه، کالیفرنیا تقریبا 90 درصد از کل محصول انگور آمریکا را تولید می کند. مقادیر قابل توجهی انگور در بخش های شرقی کانادا و کلمبیا نیز کشت می شود. در قرن نوزدهم، گونه های مختلف انگور در گلخانه ها کشت شد. در همان زمان، آب انگور در فرانسه معرفی شد. این میوه برای اهداف دارویی و لاغری مورد استفاده قرار می گیرند.
در واقع، انگور بسیار مغذی می باشد. انگور یک میوه ی بالارونده بوده که جهت رشد خود نیاز به پشتیبانی قوی دارد. این میوه به رنگ های سیاه، آبی تیره، زرد کم رنگ، بنفش، سبز و صورتی دیده می شود. انگور حاوی قند طبیعی و فیبرهای غذایی همراه با پتاسیم و آهن می باشند. میوه ی نارس انگور به دلیل وجود مالیک اسید موجود در آن ها دارای طعمی ترش می باشد. همچنان که میوه به بلوغ می رسد، میزان اسید مالیک موجود در آن کاهش یافته و دارای طعم شیرین می‎گردد. انگور به عنوان قابض، آنتی اکسیدان، ضد التهاب عامل ضد سرطان زا، عامل ضد تومور و غیره عمل می کند. این میوه فعالیت عروق را بهبود بخشیده و از کبد محافظت می کند. بیش از هزار رقم انگور در سراسر جهان وجود دارد که حدود 50 تا از این ارقام دارای اهمیت تجاری می باشند.
انگور یک گیاه دارویی مهم بوده و همچنین دارای اهمیت تجاری نیز می باشد.

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.