ظروف ملامينی:
اين ظروف بايد دارای مُهر استاندارد يا پروانه ساخت از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باشند، در غير اين صورت احتمال دارد که از کربنات کلسيم در تهيه آن استفاده شده باشد که کاملاً خطرناک است. ظروف ملامين تقلبی اغلب در واحد حجم دارای وزن کمتری هستند يعنی سبکترند. جهت برّاق بودن ظروف ملامين از پوششی به نام «گليزر» استفاده می‌شود که مانند لعاب عمل کرده و باعث براقيت ظرف می‌شود. بديهی است در صورت مناسب نبودن گليزر يا استفاده طولانیمدت ممکن است اين پوشش آسيب ببيند.
ظروف ملامين را نبايد با اجسام خشن مانند سيم ظرفشويی شست، چون خش برمیدارند. همچنين هنگام بريدن ميوه بايد مراقب باشيد تا چاقوی تيز با ظروف برخورد نکند و باعث از بين رفتن لعاب محافظ نشود که در اين صورت ميکروبها به راحتی به ظروف نفوذ میکنند و در نوبتهای استفاده بعدی موجب آلودگی غذاها میشوند. همچنين مرور زمان ممکن است باعث از بين رفتن کيفيت اين ظروف و يا لبپر شدن آنها شود.
به دليل نفوذ ميکروبها، استفاده از ملامينهای ترکدار و کهنه توصيه نمیشود.
ظروف بلوری:
ظروف بلوری مشکلی برای سلامتی ايجاد نمیکنند و به راحتی آلوده نمیشوند. از بدنه و خارج از ظروف هم به محتويات داخل ظروف ديد کافی وجود دارد که اينها از محاسن اين ظروف است. اما هنگام استفاده از اين ظروف به خاطر داشته باشيد که نبايد آنها را روی حرارت مستقيم قرار دهيد. همچنين اين ظروف نبايد در معرض شوک حرارتی قرار گيرند يعنی نبايد آنها را بلافاصله سرد و يا گرم کرد. برای شستشو میتوان در آب ولرم به همراه انواع شويندهها استفاده کرد. اگر لبپَر شوند، موجب تجمع ميکروبها میشوند و ديگر نبايد مورد استفاده قرار گيرند.
ظروف پيرکس:
ظروف پيرکس در برابر حرارت مقاومت زيادی داشته و ترک نمیخورند. اين خاصيت باعث می‌شود که ظروف پيرکس علاوه بر سرو غذا، در پخت و پز نيز مورد استفاده قرار گيرند. ظروف شيشهای به دليل اينکه با ماده غذايی واکنش ندارند و مقاوم به حرارت بوده و به راحتی قابل شستشو و ضد عفونی هستند، جزء بهترين ظروف میباشند.
ظروف چينی:
ظروف چينی يکی از سالمترين ظروف غذاخوری هستند. در حقيقت اين ظروف لعابدار هستند و تا زمانی که ظرف آسيب فيزيکی نديده باشد، مقاوم است و به محض لبپر شدن، بهتر است از استفاده آن خودداری شود.
در شستشوی ظروف چينی بهتر است از سفيدکنندهها و اجسام خشن مانند سيم ظرفشويی استفاده نشود تا جلای لعاب از بين نرود. چينیها بر خلاف جنسهايی مانند بلور در تماس با غذای داغ زود داغ نمیشوند و همچنين با سرد و گرم شدن به راحتی نمیشکنند.
ظروف تفلونی:
يکی از پوششهای مقاوم به حرارت تفلون میباشد که در حقيقت پوششی به روی ظروف آهنی است. نوع و ضخامت پوشش تفلون در کارآيی آن بسيار مهم است. بنابراين بايد از استفاده از ظروف تفلونی که لايه داخلی آنها آسيب ديده اجتناب کرد و نبايد اين ظروف را مجددا بازسازی کرد. برای شستشوی اين ظروف حتما از ابر استفاده کنيد و قاشق فلزی را هم به ته ظرف تفلونی نکشيد و برای اين کار از قاشقهای تفلون يا چوبی استفاده کنيد.
در مورد ظروف تفلون توجه به اين نکته ضروری است که تنها ظروفی که در کارخانههايی با مجوز پروانه ساخت از وزارت بهداشت توليد میشوند، استاندارد و بهداشتی هستند.
ظروف يک بار مصرف و پلاستيکی:
با توجه به تنوع بسيار زياد مواد اوليه پلاستيکی، هر ظرفی برای مصرف غذا مناسب نيست. بهترين توصيه اين است که از ظروف پلاستيکی تهيه شده از مواد نو و ترجيحا سفيدرنگ استفاده شود.
استفاده از ليوانهای يک بار مصرف که بیرنگ و شفاف هستند برای نوشيدنیهای داغ مانند قهوه و چای مناسب نيستند و باعث ايجاد عوارض در انسان می‌شود.
هنگام استفاده از ظروف يک بار مصرف رنگی، احتياط بيشتری لازم است چرا که جنس اين ظروف به گونهای است که توانايی نگهداری رنگ را ندارند و هنگام تماس با چای يا غذای داغ رنگ حل می‌شود و يک لايه از آن وارد غذا يا چای می‌شود.
منابع:
1ـ «بهداشت و ايمنی مواد غذايی»، تأليف: دکتر سوسن محمودی و همکاران.
2ـ «نشريه سلامت»، شماره 30، پانزدهم مرداد 1384.
منبع:پیام زن
