تکرر ادرار در کودکان

....................
آیا از اینکه دستشویی رفتن فرزندتان افزایش یافته است، نگران هستید؟ تکرر ادرار همیشه یک مشکل جدی نیست اما عوامل متعددی وجود دارد که می تواند مسئولیت این وضعیت را به عهده بگیرد.
ادرار کردن به دفعات یا تکرر ادرار، آن گونه که معمولاً بیش تر شناخته شده است، وضعیتی است که در آن اغلب کودک نیاز به دفع ادرار را تجربه می کند. از آن جا که کودکان مثانه کوچک تری دارند و نسبت به بزرگسالان پردازش مایعات در آن ها سریع‌تر انجام می پذیرد، در شرایط عادی نسبت به بزرگسالان بیش تر نیاز به دفع ادرار دارند. بنابراین برای آن‌ها دفع ادرار بیش تر، امری طبیعی است، اما اگر فرزندتان حداقل 10 تا 30 دفعه در یک روز به توالت می رود، احتمالاً نشان دهنده علائم تکرر ادرار می باشد. شب ادراری و تکرر ادرار در شب نیز به چنین وضعیتی اشاره دارند.

علل

اگر کودکی از این وضعیت رنج می برد، پس می تواند نشانه ای از اختلال در ادرار کودک، عفونت باکتریایی، یا وجود خون در ادرار باشد. در حالی که احتمال دارد بیش تر علت رفتاری وجود داشته باشد، می تواند ناشی از علل جدی تر زمینه ای نیز باشد که نیاز به درمان فوری را می طلبد. همیشه توصیه می گردد با یک پزشک متخصص اطفال یا اورولوژیست که ممکن است برای تشخیص علل این بیماری، آزمایش ادرار تجویز کند، مشورت شود.

استرس و تنش

بیش تر اوقات تکرر ادرار در کودکان می تواند از تغییر فاحش عاطفی ناشی شود. اگر کودکی احساس می کند تحت فشار است، پس ممکن است چنین وضعیتی را در یک روز یا طی دو روز از وضعیت آغازین از خود نشان دهد. این مورد نیز می تواند از تغییر در زندگی روزمره کودک نشأت گرفته باشد که به استرس منجر می شود. در چنین وضعیتی، صبور بودن والدین و سعی در درک آن چه برای کودک مشکل ساز شده است، حائز اهمیت می باشد.
علت های رفتاری: تکــرر ادرار همچنین می تواند ناشی از برخـی دلایل رفتاری باشد. بسیاری از کودکـان به مصرف غیر ضروری مایعات روی می آورند که نتیجه آن تکرر ادرار می باشد. اگر کودکتان در این که از او خواسته شود مصرف مایعات را کم کند و نشان دهد که رفتن او به دستشویی کم تر شده، بد قلقی می کند، پس این می تواند یک علت باشد. در پسران بین گروه سنی 3 تا 4 ساله، در دفع و متوقف کردن ادرار و تکرر ادرار، تمایل بسیار زیادی وجود دارد. این تغییر ناگهانی رفتار و عادت در طی شش ماه یا بیش تر قطع خواهد شد. بسیاری از کودکان نیز یک روش هوشمندانه برای طفره رفتن از کلاس را یاد می گیرند که به وسیله آن وارد یک چرخه از رفتن به سرویس بهداشتی می شوند و بعد بلافاصله با نوشیدن آب، دوباره پس از یک ساعت یا بیشتر نیاز دارند به سرویس بهداشتی بروند. اکثر معلمان این وضعیت را درک خواهند کرد و خیلی سریع به این وضعیت و عادت پایان می دهند.
دیابت ملیتوس: رایج ترین ترسی که در اکثر والدین در زمانی که کودکان آن‌ها علائم تکرر ادرار را نشان می دهند، شایع است، این است که کودک آن ها از دیابت نوجوانی رنج ببرد. برخلاف شرایط دیگر که می تواند نتیجه اش این وضعیت باشد، اگر کودکتان از دیابت رنج می برد، باید از شرایطی مانند پر ادراری، اشتهای زیاد یا خوردن بیش از حد معمول، پر نوشی یا نوشیدن مایعات بیش از حد معمول، و کاهش وزن نیز رنج ببرد. سطح قند کودک برای بررسی دیابت باید مورد آزمایش قرار بگیرد.
دیابت بی مزه: دیابت بی مزه علت بسیار شایع در تکرر ادرار محسوب نمی‌شود. اگر کودکتان از این شکل دیابت رنج می برد، پس احتمالاً از کمبود هورمون آنتی دیورتیک یا ADH که به اختلال عملکرد در کلیه ها و عدم توانایی در حفظ آب بدن، تولید اضافی ادرار و تشنگی بیش از حد منجر می شود نیز رنج می‌برد.
Pollakiuria: این بیماری که به عنوان سندرم تکرر شدید ادراری در طول روز نیز شناخته شده است، در کودکان گروه سنی 3 تا 8 سال رایج است. هیچ علامت دیگری از این اختلال وجود ندارد. گاهی اوقات اگر کودک از این وضعیت رنج می برد، به استرس مربوط می شود، پس احتمالاً در هر فرصتی در طول روز تکرر ادرار را تجربه خواهد کرد. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و در عرض چند ماه فروکش می کند.
عفونت مجاری ادراری: یک علت بسیار شایع برای تکرر ادرار، عفونت مجاری ادراری می باشد. اگر کودک شما از عفونت مجاری ادراری یا UTI رنج می‌برد، پس نه تنها تکرر ادرار را تجربه نمی کند، بلکه از اضطرار که همان نیاز فوری به دفع ادرار می باشد، سوزش ادرار یا سوزش و درد هنگام دفع ادرار، ادرار تیره و خونی، تب، درد پشت، درد شکم و حالت تهوع شکایت می کند.
اختلال در دفع ادرار: تکرر ادرار در بچه ها با توجه به این شرایط که در آن، بعضی از کودکان به دلیل این که می-ترسند چیزی را از دست بدهند یا می خواهند با عجله به بازی برگردند، مثانه خود را کاملاً تخلیه نمی کنند. آن ها فقط تا حدی ادرار می کنند که از فشار مثانه راحت شوند و به طور کامل ادرارشان را دفع نمی کنند. اگر این مورد به طور منظم انجام پذیرد، آن گاه عضله اسفنکتر که به شما در کنترل مثانه کمک می کند بیش فعال خواهد شد و تخلیه ادرار به طور کامل را سخت تر خواهد کرد. اگر فکر می کنید کودکتان علامت اختلال در دفع ادرار دارد، پس طوری برای او برنامه ریزی کنید که هر 2 تا 4 ساعت یک بار به دستشویی برود.

درمان

بسیار بدیهی است که درمان به علت بیماری بستگی دارد. اگر دلیل تکرر ادرار عفونت مجاری ادراری باشد، آن گاه فرزندتان مگر این که عفونت برطرف شده باشد، به یک دوره آنتی بیوتیک نیاز دارد. اگر تکرر ادرار فرزندتان ناشی از آغاز دیابت ملیتوس باشد، درمان با انسولین به عنوان یک درمان مؤثر خواهد بود. در صورت ولوواژینیت، پزشک احتمالاً پمادهای ضد قارچ موضعی یا ضد باکتری تجویز خواهد کرد. اگر کودکتان علائمی از این قبیل را از خود نشان می دهد، در مصرف مایعات او نظارت داشته باشید. از رعایت بهداشت توالت کودکتان اطمینان حاصل کنید. برای تشخیص صحیح و به موقع، به متخصص یا پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید. اگر علت رفتاری باشد، با کودکتان صحبت کنید و همه چیز را به درستی برای او توضیح دهید و اطمینان حاصل کنید که زمان هایی را به او اختصاص خواهید داد.
تکرر ادرار نشانه ای از بسیاری از بیماری های جدی زمینه ای می باشد، بنابراین تشخیص بیماری و اطمینان از این که کودکتان از این بیماری رنج نمی برد، بسیار حائز اهمیت می باشد.