ياران امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)چه ويژگى هايى دارند؟
نويسنده: رحيم خليليان
پاسخ: در همه حركت هاى بزرگ اجتماعى جهت دستيابى به پيروزى، وجود عواملى ضرورى است كه از مهم ترين عوامل در پيروزى نهضت ها وجود حاميان دلسوز، مخلص و شجاع است؛ بر اين اساس اگر تمامى حركت هاى مهم اجتماعى مورد بررسى قرار گيرد به خوبى روشن مى شود كه در هر يك از آن ها كه ياران و حاميان وفادارى وجود داشته است، ميزان موفقيت بيشتر بوده است.
از آن جا كه قيام حضرت مهدى (ع) نيز در راستاى تكميل نهضت هاى انبياء و اولياء الهى است و در سطح وسيعى واقع خواهد شد لذا وجود ياران آگاه و با استقامت، نقش بسيار مهمى در پيشرفت اين حركت بزرگ جهانى دارد مخصوصاً با توجه به اين واقعيت كه سنت الهى آن است كه اين جريان مهم تاريخ بشريت به طور عادى در چهارچوب اصول و قوانين اجتماعى واقع گردد و البته اين به آن معنى نيست كه امدادهاى الهى وجود نخواهد داشت چرا كه «ان تنصروا الله ينصركم و يثبت اقدامكم» هميشه جريان داشته و خواهد داشت و مقدار آن بستگى به ميزان اخلاص و تقواى افراد و رهبران حركت ها و نوع جهت گيرى آن ها دارد.
در مجموعه روايات براى ياران حضرت، مشخصات و ويژگى هايى ذكر شده است كه از جمله آن ها روايتى است از امام صادق (ع) كه فرمودند: «آن ها مردانى هستند كه دلهايشان همانند قطعه هاى آهن است، هرگز دچار شك و ترديد نمى شوند، در حق خدا از سنگ سخت تر هستند، اگر به كوه ها حمله ببرند از جاى برمى كنند، با پرچم هاى خويش به هر شهرى روى آورند تحت سيطره خود درآورند. بر فراز اسب ها چون عقاب چابك و چالاكند. براى تيمن و تبرك، زين اسب امام (ع) را مسح مى كنند و پروانه وار، دور شمع وجودش مى گردند و خود را سپر جان امام قرار مى دهند، شب ها را به شب زنده دارى سپرى مى كنند و در سراسر شب نغمه هاى نماز و ذكر و عبادتشان چون صداى زنبور به گوش مى رسد. آن ها زاهدان شب و شيران روزند، و در برابر امام عزيزشان كاملاً مطيع و تسليم هستند.»
در اغلب كتاب هاى مربوط به معارف امام زمان(ع) تعداد ياران مخصوص آن حضرت را سيصد و سيزده نفر معرفى مى كنند كه آن ها از سراسر عالم در يك شب خود را به طرق مختلف به مكه مى رسانند. اين عده اولين افرادى خواهند بود كه با امام زمان (ع) بيعت مى كنند و عهده دار فرماندهى لشكر و يا پرچمداران آن حضرت هستند البته بلافاصله پس از اعلام ظهور، دسته دسته مردم به آن حضرت مى پيوندند و انشاءالله جمله «اللهم اجعلنى من انصاره و اعوانه والدابين عنه و المسار عين اليه و...» مصداق پيدا مى كند. در همان روزهاى اول تعداد ياران حضرت به ده هزار نفر مى رسد و تا تعداد ياران حضرت به ده هزار نفر نرسند عملاً قيام نمى كنند و حركت انقلابى اين رهبر بزرگ پس از آن است كه كم كم خود مكه و سپس مدينه و... را فتح مى كنند و زمينه را براى تشكيل حكومت جهانى فراهم مى نمايند.
نكته ديگر در مورد ياران حضرت آن است كه بر طبق روايتى كه از امام باقر (ع) نقل شده است حدود پنجاه نفر از ياران آن حضرت زن هستند كه كارهاى مناسب با ويژگى هاى خودشان را انجام مى دهند.
در مورد تركيب سربازان، حضرت امير مومنان (ع) مى فرمايند: اصحاب مهدى (ع) جوانند و پير در آن ها بسيار كم است همچون سرمه در چشم و نمك در غذا و... در مورد وطن ياران حضرت نيزتعابير مختلف وارد شده است، در برخى از روايات آمده است كه جمعى از مردم از طرف مشرق خروج كنند و مقدمات حكومت مهدى (ع) را فراهم سازند.
با نواى كاروان
سيدالشهدا- عليه السلام- چراغ هدايت و كشتى نجات امت است. در حماسه حسينى، آنان كه شتاب ورزيدند، هرگز «كربلا» را درك نكردند! و آن ها كه سستى پيشه كردند و از كاروان عاشوراييان، عقب ماندند، به حسرتى بى انتها گرفتار آمدند. در اين ميان، سعادت سهم خوبانى شد كه پا به پاى امام حسين، حركت كردند و هيچ گاه از فرمان او سرپيچى نكردند.
اگر اهل بيت(ع) در «تمثيل» به «كشتى نوح» مى مانند، شايد بيانگر اين راز باشد كه هر كس با امام عصر خويش همراه شود، رستگار مى گردد و هر كه اندكى تخلف ورزد، هلاك مى شود.
اگر اعضا و اندام آدمى به «مغز» و «قلب» وابستگى دارد، امام زمان نيز قلب و نقطه مركزى عالم امكان است كه وجود انسان (عالم صغير) و همه منظومه ها و كهكشان هاى عظيم به او مرتبط است.
فيض خدا، كامل و كاروان هستى به سوى «كمال» در حركت است. وجود امام عصر- عجل الله تعالى فرجه الشريف- اسوه ما، در اين سير معنوى است. بكوشيم كمبودها و كاستى ها را، با كمال وجود او جبران كنيم، و لحظه اى از قافله باز نمانيم.
امام مهدى (ع) رهروانى مى خواهد كه هماره «آهسته» و «پيوسته» ره مى سپارند و هرگز در حركت خود به «كندروى» يا «تندروى» دچار نمى شوند...
اگر حسين (ع) نبود و شهادت را به ما نمى آموخت، اسلام، به ثمر نمى نشست و دين، باقى نمى ماند.
منبع: روزنامه جوان الف
از آن جا كه قيام حضرت مهدى (ع) نيز در راستاى تكميل نهضت هاى انبياء و اولياء الهى است و در سطح وسيعى واقع خواهد شد لذا وجود ياران آگاه و با استقامت، نقش بسيار مهمى در پيشرفت اين حركت بزرگ جهانى دارد مخصوصاً با توجه به اين واقعيت كه سنت الهى آن است كه اين جريان مهم تاريخ بشريت به طور عادى در چهارچوب اصول و قوانين اجتماعى واقع گردد و البته اين به آن معنى نيست كه امدادهاى الهى وجود نخواهد داشت چرا كه «ان تنصروا الله ينصركم و يثبت اقدامكم» هميشه جريان داشته و خواهد داشت و مقدار آن بستگى به ميزان اخلاص و تقواى افراد و رهبران حركت ها و نوع جهت گيرى آن ها دارد.
در مجموعه روايات براى ياران حضرت، مشخصات و ويژگى هايى ذكر شده است كه از جمله آن ها روايتى است از امام صادق (ع) كه فرمودند: «آن ها مردانى هستند كه دلهايشان همانند قطعه هاى آهن است، هرگز دچار شك و ترديد نمى شوند، در حق خدا از سنگ سخت تر هستند، اگر به كوه ها حمله ببرند از جاى برمى كنند، با پرچم هاى خويش به هر شهرى روى آورند تحت سيطره خود درآورند. بر فراز اسب ها چون عقاب چابك و چالاكند. براى تيمن و تبرك، زين اسب امام (ع) را مسح مى كنند و پروانه وار، دور شمع وجودش مى گردند و خود را سپر جان امام قرار مى دهند، شب ها را به شب زنده دارى سپرى مى كنند و در سراسر شب نغمه هاى نماز و ذكر و عبادتشان چون صداى زنبور به گوش مى رسد. آن ها زاهدان شب و شيران روزند، و در برابر امام عزيزشان كاملاً مطيع و تسليم هستند.»
در اغلب كتاب هاى مربوط به معارف امام زمان(ع) تعداد ياران مخصوص آن حضرت را سيصد و سيزده نفر معرفى مى كنند كه آن ها از سراسر عالم در يك شب خود را به طرق مختلف به مكه مى رسانند. اين عده اولين افرادى خواهند بود كه با امام زمان (ع) بيعت مى كنند و عهده دار فرماندهى لشكر و يا پرچمداران آن حضرت هستند البته بلافاصله پس از اعلام ظهور، دسته دسته مردم به آن حضرت مى پيوندند و انشاءالله جمله «اللهم اجعلنى من انصاره و اعوانه والدابين عنه و المسار عين اليه و...» مصداق پيدا مى كند. در همان روزهاى اول تعداد ياران حضرت به ده هزار نفر مى رسد و تا تعداد ياران حضرت به ده هزار نفر نرسند عملاً قيام نمى كنند و حركت انقلابى اين رهبر بزرگ پس از آن است كه كم كم خود مكه و سپس مدينه و... را فتح مى كنند و زمينه را براى تشكيل حكومت جهانى فراهم مى نمايند.
نكته ديگر در مورد ياران حضرت آن است كه بر طبق روايتى كه از امام باقر (ع) نقل شده است حدود پنجاه نفر از ياران آن حضرت زن هستند كه كارهاى مناسب با ويژگى هاى خودشان را انجام مى دهند.
در مورد تركيب سربازان، حضرت امير مومنان (ع) مى فرمايند: اصحاب مهدى (ع) جوانند و پير در آن ها بسيار كم است همچون سرمه در چشم و نمك در غذا و... در مورد وطن ياران حضرت نيزتعابير مختلف وارد شده است، در برخى از روايات آمده است كه جمعى از مردم از طرف مشرق خروج كنند و مقدمات حكومت مهدى (ع) را فراهم سازند.
با نواى كاروان
سيدالشهدا- عليه السلام- چراغ هدايت و كشتى نجات امت است. در حماسه حسينى، آنان كه شتاب ورزيدند، هرگز «كربلا» را درك نكردند! و آن ها كه سستى پيشه كردند و از كاروان عاشوراييان، عقب ماندند، به حسرتى بى انتها گرفتار آمدند. در اين ميان، سعادت سهم خوبانى شد كه پا به پاى امام حسين، حركت كردند و هيچ گاه از فرمان او سرپيچى نكردند.
اگر اهل بيت(ع) در «تمثيل» به «كشتى نوح» مى مانند، شايد بيانگر اين راز باشد كه هر كس با امام عصر خويش همراه شود، رستگار مى گردد و هر كه اندكى تخلف ورزد، هلاك مى شود.
اگر اعضا و اندام آدمى به «مغز» و «قلب» وابستگى دارد، امام زمان نيز قلب و نقطه مركزى عالم امكان است كه وجود انسان (عالم صغير) و همه منظومه ها و كهكشان هاى عظيم به او مرتبط است.
فيض خدا، كامل و كاروان هستى به سوى «كمال» در حركت است. وجود امام عصر- عجل الله تعالى فرجه الشريف- اسوه ما، در اين سير معنوى است. بكوشيم كمبودها و كاستى ها را، با كمال وجود او جبران كنيم، و لحظه اى از قافله باز نمانيم.
امام مهدى (ع) رهروانى مى خواهد كه هماره «آهسته» و «پيوسته» ره مى سپارند و هرگز در حركت خود به «كندروى» يا «تندروى» دچار نمى شوند...
اگر حسين (ع) نبود و شهادت را به ما نمى آموخت، اسلام، به ثمر نمى نشست و دين، باقى نمى ماند.
با هر گناه، يك گام به يزيدى شدن نزديك مى شويم؛
بكوشيم «حسينى» باشيم؛
موعود منتظر، در انتظار ماست.
منبع: روزنامه جوان الف
