اولين خطبه
از امام باقر(علیه السلام)روايت شده كه آن حضرت فرمودند:
در روز اوّل ظهور، قائم ما در مكّه، در كنار بيت‌الله الحرام، در حالتي كه به كعبه تكيه داده است مردم جهان را مخاطب قرار داده، چنين مي‌فرمايد:
اي مردم! ما آل محمد ـ كه درود خداوند بر او و خاندانش باد ـ در درجة اوّل از خداوند بزرگ و در مرتبة دوم از بندگان خداوند كه جواب ما را مي‌دهند ياري مي‌طلبيم.
اي مردم! ما خاندان پيامبر شما هستيم و از هر كس به خداوند بزرگ و حبيبش، رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)، سزاوارتريم.
اي مردم! هر كس در ارتباط با آدم با من مجادله كند، بداند من از او به آدم اولي‌ترم و آنكه در رابطه با شخصيت نوح با من محاجّه كند، من بر او نسبت به نوح مقدّم هستم و هر كس بخواهد در ارتباط با ابراهيم با من مجادله كند، من از او نسبت به ابراهيم برتري دارم و اگر كسي بخواهد با شخصيت محمّد ـ كه درود خداوند بر او و خاندانش باد ـ با من محاجه كند، مسلّماً من نسبت به حضرت محمّد از او اولي هستم و هر كس كه بخواهد در ارتباط با بقية انبيا و فرستادگان خداوند به محاجه با من برخيزد، من بر او نسبت به انبيا تقدم دارم. آيا خداوند در قرآن مجيدش نفرموده است:
«به درستي كه خداوند آدم، نوح، آل‌ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان اختيار فرموده و بعضي را بر برخي برتري داده است و البته خداوند شنوا و دانا است؟»1.
پس اي مردم! من تنها باقيمانده از آدم و يگانه ذخيرة نوح پيامبر و خلاصه و برگزيده از ابراهيم و از محمد هستم كه درود خداوند بر آن بزرگوار و خاندانش باد.
اي مردم! بدانيد آن‌كس كه بخواهد دربارة قرآن با من مجادله نمايد من از همه اولي به قرآن خداوند هستم.
اي مردم! آگاه باشيد هر كس كه دربارة سنّت رسول اكرم(صلی الله علیه وآله وسلم)با من مجادله كند، من اولي‌تر از او هستم. پس شما را به خداوند سوگند مي‌دهم، هر كس كه امروز سخنان مرا مي‌شنود آن را به آنهايي كه در اينجا حاضر نيستند، برساند و شما را به حقّ خداوند و رسول او و آن حقّي كه من بر شما دارم سوگند مي‌دهم كه ما را در حقوقمان ياري نماييد و جلوي ظلم و ستمي را كه دربارة ما روا داشتند بگيريد؛ چه آنكه حقوق ما را پنهان ساختند و دربارة ما ظلم كردند و از وطنمان آواره نمودند و نسبت به ما نيرنگ روا داشتند و پيروان باطل بر ما افترا بستند. از خدا بترسيد، ما را تنها مگذاريد، بلكه ياري كنيد تا خداوند شما را نصرت عطا فرمايد.2
پي‌نوشت‌ها:
1. سورة آل عمران (3)، آيات 33ـ35.
2. نعماني، الغيبة، ب 14، ح 67.
منبع: ماهنامه موعود شماره 90 الف
در روز اوّل ظهور، قائم ما در مكّه، در كنار بيت‌الله الحرام، در حالتي كه به كعبه تكيه داده است مردم جهان را مخاطب قرار داده، چنين مي‌فرمايد:
اي مردم! ما آل محمد ـ كه درود خداوند بر او و خاندانش باد ـ در درجة اوّل از خداوند بزرگ و در مرتبة دوم از بندگان خداوند كه جواب ما را مي‌دهند ياري مي‌طلبيم.
اي مردم! ما خاندان پيامبر شما هستيم و از هر كس به خداوند بزرگ و حبيبش، رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)، سزاوارتريم.
اي مردم! هر كس در ارتباط با آدم با من مجادله كند، بداند من از او به آدم اولي‌ترم و آنكه در رابطه با شخصيت نوح با من محاجّه كند، من بر او نسبت به نوح مقدّم هستم و هر كس بخواهد در ارتباط با ابراهيم با من مجادله كند، من از او نسبت به ابراهيم برتري دارم و اگر كسي بخواهد با شخصيت محمّد ـ كه درود خداوند بر او و خاندانش باد ـ با من محاجه كند، مسلّماً من نسبت به حضرت محمّد از او اولي هستم و هر كس كه بخواهد در ارتباط با بقية انبيا و فرستادگان خداوند به محاجه با من برخيزد، من بر او نسبت به انبيا تقدم دارم. آيا خداوند در قرآن مجيدش نفرموده است:
«به درستي كه خداوند آدم، نوح، آل‌ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان اختيار فرموده و بعضي را بر برخي برتري داده است و البته خداوند شنوا و دانا است؟»1.
پس اي مردم! من تنها باقيمانده از آدم و يگانه ذخيرة نوح پيامبر و خلاصه و برگزيده از ابراهيم و از محمد هستم كه درود خداوند بر آن بزرگوار و خاندانش باد.
اي مردم! بدانيد آن‌كس كه بخواهد دربارة قرآن با من مجادله نمايد من از همه اولي به قرآن خداوند هستم.
اي مردم! آگاه باشيد هر كس كه دربارة سنّت رسول اكرم(صلی الله علیه وآله وسلم)با من مجادله كند، من اولي‌تر از او هستم. پس شما را به خداوند سوگند مي‌دهم، هر كس كه امروز سخنان مرا مي‌شنود آن را به آنهايي كه در اينجا حاضر نيستند، برساند و شما را به حقّ خداوند و رسول او و آن حقّي كه من بر شما دارم سوگند مي‌دهم كه ما را در حقوقمان ياري نماييد و جلوي ظلم و ستمي را كه دربارة ما روا داشتند بگيريد؛ چه آنكه حقوق ما را پنهان ساختند و دربارة ما ظلم كردند و از وطنمان آواره نمودند و نسبت به ما نيرنگ روا داشتند و پيروان باطل بر ما افترا بستند. از خدا بترسيد، ما را تنها مگذاريد، بلكه ياري كنيد تا خداوند شما را نصرت عطا فرمايد.2
پي‌نوشت‌ها:
1. سورة آل عمران (3)، آيات 33ـ35.
2. نعماني، الغيبة، ب 14، ح 67.
منبع: ماهنامه موعود شماره 90 الف
