خانه مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف)كجاست؟

پاسخ: پنهان زيستى حضرت مهدى عليه السلام نه تنها چگونگى زندگى آن حضرت را در هاله اى از اسرار فرو برده كه بسيارى از موضوعات مربوط به حيات آن حضرت را نيز جزو امور پنهان نظام هستى قرار داده است. يكى از مهم ترين اين امور پنهان، محل زندگى آن حضرت در طول غيبت ايشان است. از اين رو بسيارى علاقه مندند بدانند آن خورشيد پنهان در كدامين بخش از اين كره به گذران عمر مى پردازد و به بيان ديگر كدامين قسمت از زمين افتخار اين منزلت را دارد.با يك نگاه كلى به چهار دسته روايت به اين موضوع برمى خوريم كه هر يك، محل زندگى آن حضرت را در دوره اى از حيات پربركت ايشان به تصوير كشيده است، اگرچه براى برخى دوره ها صراحت و روشنى بيشترى وجود دارد و برخى از دوره ها بنابر عللى به اجمال و ابهام پاسخ داده شده است. اين دوره ها عبارتند از: ۱- دوران زندگى با پدر بزرگوار خود امام حسن عسكرى عليه السلام (۲۵۵-۲۶۰ق): شكى نيست كه آن امام همام در شهر سامرا و در خانه پدرش امام حسن عسكرى عليه السلام ديده به جهان گشود و تا پايان عمر شريف پدر خود در كنار آن حضرت مى زيست. اين دوران بنابر قول مشهور از نيمه شعبان سال ۲۵۵ هجرى قمرى آغاز و در هشتم ربيع الاول سال ۲۵۰ق. پايان يافت.
۲- دوران غيبت صغرى (۲۶۰-۳۲۹ق): غيبت صغرى عبارت است از دوران پنهان زيستى كوتاه مدت حضرت مهدى عليه السلام كه طبق نظر مشهور با شهادت امام حسن عسكرى عليه السلام (سال ۲۶۰ق) آغاز شده و با رحلت چهارمين نايب خاص آن بزرگوار (سال ۳۲۹ق) به پايان رسيده است كه مجموعاً ۶۹ سال مى شود. اگر چه به روشنى محل زندگى آن حضرت در اين دوران مشخص نيست ولى از روايات و قرائن به دست مى آيد كه اين مدت را حضرت عمدتاً در دو منطقه سپرى كرده اند: يكى منطقه عراق و ديگر مدينه منوره كه البته روايات متعددى بر اين مطلب دلالت دارد.
۳- دوران غيبت كبرى: اصطلاحاً غيبت كبرى به مدت زمان پنهان زيستى حضرت مهدى عليه السلام گفته مى شود كه با وفات آخرين نايب خاص در سال ۳۲۹ق آغاز و همچنان ادامه دارد و تنها خداوند متعال است كه پايان آن را مى داند.به همان اندازه كه پنهان زيستى حضرت مهدى عليه السلام در اين دوران به كمال مى رسد و نيابت و سفارت همانند دوران غيبت صغرى وجود ندارد، محل زندگى آن حضرت نيز نامشخص تر مى شود و در اين دوران است كه هرگز به طور قطع نمى توان مشخص نمود آن حضرت در كجا زندگى مى كند. البته روايات در اين باره به محل هاى مختلفى اشاره كرده اند كه برخى از آن ها از اين قرارند: الف) مدينه طيبه همان طور كه قبلاً نيز اشاره شد برخى از روايات به صورت عام و بدون قيد زمان غيبت صغرى، مدينه را به عنوان جايگاه آن حضرت در دوران غيبت مورد اشاره قرار داده اند. ب) ناحيه ذى طوى ناحيه ذى طوى در يك فرسخى مكه و داخل حرم قرار دارد و از آن جا خانه هاى مكه ديده مى شود. برخى از روايات آن محل را به عنوان جايگاه حضرت مهدى عليه السلام در دوران غيبت معين كرده اند.در برخى ديگر از روايات نيز ذكر شده كه حضرت مهدى عليه السلام قبل از ظهور در «ذى طوى» به سر مى برد و آن گاه كه اراده الهى بر ظهور آن حضرت تعلق گيرد از آن جا وارد مسجدالحرام مى شود. ج) دشت ها و بيابان ها از برخى روايات نيز استفاده مى شود كه آن حضرت در طول غيبت كبرى محل خاصى ندارد و همواره در سفر به سر مى برد.اين نامعلوم بودن محل زندگى آن حضرت در دوران غيبت كبرى سبب شده تا عده اى به گمانه زنى هايى بعضاً سست و واهى بپردازند و به طرح محل هايى كه اثبات آن ها كارى بس مشكل است روى آورند. افسانه جزيره خضرا يا مثلث برمودا و مانند آن حكايت هايى است كه در تاريخ پرفراز و فرود اين اعتقاد رخ نموده است، ولى همواره روشنگران اين مذهب حق مردم را از لغزش در اين بيراهه ها برحذر داشته اند. ۴) دوران ظهور و حكومت مهدى عليه السلام: دوران ظهور كه درخشان ترين فراز تاريخ و بهترين دوران حيات انسانى است، ويژگى هاى فراوانى دارد كه از جمله مهم ترين آن ها حاكميت آخرين معصوم و حجت الهى است. درباره محل زندگى حضرت مهدى عليه السلام و حكومت آن حضرت در عصر ظهور، روايات فراوانى وجود دارد. عمدتاً در اين روايات، مسجد سهله را منزل آن حضرت و شهر كوفه را به عنوان پايگاه حكومتى آن حضرت معرفى كرده اند. مسجد سهله شرافتى بسيار دارد؛ از جمله در روايات ذكر شده كه در اين مسجد، هزاران پيامبر به نماز ايستاده اند.

منبع: روزنامه جوان الف