نویسنده: غلامرضا معصومی
آمازون‌ها (Amazons) در اساطیر یونان نام قبیله‌ی زن‌هایی بود از اعقاب آرس (Ares) و هارمونیا (Harmonia) که در جنگلی با همین نام زندگی می‌کردند. آنها زنان سلحشور و بلند قامتی بودند که در آسیای صغیر زندگی کرده و با یونانیان می‌جنگیدند. سرزمین آنها در شمال و به طور احتمال در دامنه‌های قفقاز یا در تراکیا (Thrace) قرار داشته است. اداره‌ی مملکت آنها توسط خودشان و بدون کمک مردان انجام می‌گرفت و اختیار همه‌ی کارهایشان به دست ملکه بود.
بر اساس قوانین وضع شده، هیچ مردی حق ورود به خاک آنها را نداشت، مگر آنکه برای خدمتکاری یا انجام کارهای سخت و پست احضار شده باشد. زنان آمازون دارای جامعه‌ای بی‌طبقه و برابر بودند و کسی بر دیگری برتری نداشت. آنها همگی با هم برای پیشبرد اهداف قبیله‌شان کار و تلاش می‌کردند و همگی در سود و زیان امورات قبیله شریک بودند. آمازون‌ها برای از بین نرفتن نسلشان در فصلی معیّن با مردان آمیزش می‌کردند. دختران به وجود آمده از این آمیزش را نگه داشته و پسران را کور یا لنگ می‌کردند. در روایتی آمده که آنها پسران را کشته و یکی از پستان‌های دختران را می‌بریدند تا هنگام استفاده از تیر و کمان یا نیزه مشکلی نداشته باشند. آمازون‌ها به جنگ علاقه‌ای وافر داشتند، به طوری که درباره‌ی جنگ‌هایشان با قهرمانان یونانی، داستان‌های زیادی وجود دارد. یکی از آن جنگ‌ها، جنگ آمازون‌ها با بلروفون (Bellerophon) بود که به دستور ایوباتس (Iobates) انجام گرفت و دیگری جنگ با هراکلس(1) (Heracles) بود که به دستور ائوریستئوس (Eurystheus)، هراکلس مأمور شد تا به ساحل رودخانه‌ی ترمودون (Thermodon) در کاپادوس رفته و کمربند هیپولیته (Hippolyte)، ملکه‌ی آمازون‌ها را به چنگ آورد. هیپولیته راضی بود کمربند خود را در اختیار هراکلس قرار دهد، اما هرا (Hera) که نسبت به هراکلس حسادت می‌ورزید، آمازون‌ها را به شورش تحریک کرد. بنابراین هراکلس، هیپولیته را کشته و خود در حال جنگ و گریز عقب نشینی کرد. در این اردوکشی یکی از آمازون‌ها توسط تسئوس (Theseus) که همراه هراکلس بود، ربوده شد. برای انتقام از این عمل، آمازون‌ها به آتن (Athens) لشکر کشیدند و کنار تپه‌ای که بعدها به آریوپاگوس (Areopagus) نام گرفت، اردو زدند. در جنگی که میان طرفین در گرفت، آتنی‌ها به فرماندهی تسئوس آنها را شکست دادند. نقل می‌کنند که آمازون‌ها در جنگ تروا (Troy)، عده‌ای را به فرماندهی پنتزیلیا (Penthesilia)، ملکه‌شان که جانشین هیپولیته شده بود، به کمک پریام (Priam) فرستادند. اما پنتزیلئا توسط آخیلس (Achilles) به قتل رسید و چنان که معروف است، آخیلس پس از برداشتن نقاب از صورت وی با دیدن زیبایی او به شدت متأثر گردید.
آرتمیس (Artemis)، ربةالنّوع شکار مورد ستایش آمازون‌ها بود که او نیز مانند آمازون‌ها به جنگ و شکار علاقه‌ی فراوانی نشان می‌داد. ساخت بنای افسوس (Ephesus) و همچنین معبد آرتمیس را به آمازون‌ها نسبت می‌دهند. تعداد آمازون‌ها در اساطیر یونان حدود 48 تن ذکر شده است.
منبع مقاله :
معصومی، غلامرضا؛ (1388) دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان جلد اول، تهران: شرکت انتشارات سوره مهر؛ چاپ اول
بر اساس قوانین وضع شده، هیچ مردی حق ورود به خاک آنها را نداشت، مگر آنکه برای خدمتکاری یا انجام کارهای سخت و پست احضار شده باشد. زنان آمازون دارای جامعه‌ای بی‌طبقه و برابر بودند و کسی بر دیگری برتری نداشت. آنها همگی با هم برای پیشبرد اهداف قبیله‌شان کار و تلاش می‌کردند و همگی در سود و زیان امورات قبیله شریک بودند. آمازون‌ها برای از بین نرفتن نسلشان در فصلی معیّن با مردان آمیزش می‌کردند. دختران به وجود آمده از این آمیزش را نگه داشته و پسران را کور یا لنگ می‌کردند. در روایتی آمده که آنها پسران را کشته و یکی از پستان‌های دختران را می‌بریدند تا هنگام استفاده از تیر و کمان یا نیزه مشکلی نداشته باشند. آمازون‌ها به جنگ علاقه‌ای وافر داشتند، به طوری که درباره‌ی جنگ‌هایشان با قهرمانان یونانی، داستان‌های زیادی وجود دارد. یکی از آن جنگ‌ها، جنگ آمازون‌ها با بلروفون (Bellerophon) بود که به دستور ایوباتس (Iobates) انجام گرفت و دیگری جنگ با هراکلس(1) (Heracles) بود که به دستور ائوریستئوس (Eurystheus)، هراکلس مأمور شد تا به ساحل رودخانه‌ی ترمودون (Thermodon) در کاپادوس رفته و کمربند هیپولیته (Hippolyte)، ملکه‌ی آمازون‌ها را به چنگ آورد. هیپولیته راضی بود کمربند خود را در اختیار هراکلس قرار دهد، اما هرا (Hera) که نسبت به هراکلس حسادت می‌ورزید، آمازون‌ها را به شورش تحریک کرد. بنابراین هراکلس، هیپولیته را کشته و خود در حال جنگ و گریز عقب نشینی کرد. در این اردوکشی یکی از آمازون‌ها توسط تسئوس (Theseus) که همراه هراکلس بود، ربوده شد. برای انتقام از این عمل، آمازون‌ها به آتن (Athens) لشکر کشیدند و کنار تپه‌ای که بعدها به آریوپاگوس (Areopagus) نام گرفت، اردو زدند. در جنگی که میان طرفین در گرفت، آتنی‌ها به فرماندهی تسئوس آنها را شکست دادند. نقل می‌کنند که آمازون‌ها در جنگ تروا (Troy)، عده‌ای را به فرماندهی پنتزیلیا (Penthesilia)، ملکه‌شان که جانشین هیپولیته شده بود، به کمک پریام (Priam) فرستادند. اما پنتزیلئا توسط آخیلس (Achilles) به قتل رسید و چنان که معروف است، آخیلس پس از برداشتن نقاب از صورت وی با دیدن زیبایی او به شدت متأثر گردید.
آرتمیس (Artemis)، ربةالنّوع شکار مورد ستایش آمازون‌ها بود که او نیز مانند آمازون‌ها به جنگ و شکار علاقه‌ی فراوانی نشان می‌داد. ساخت بنای افسوس (Ephesus) و همچنین معبد آرتمیس را به آمازون‌ها نسبت می‌دهند. تعداد آمازون‌ها در اساطیر یونان حدود 48 تن ذکر شده است.
منبع مقاله :
معصومی، غلامرضا؛ (1388) دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان جلد اول، تهران: شرکت انتشارات سوره مهر؛ چاپ اول
