ارکان چهارگانه ي نهضت حضرت مهدي (ع)
قرآن کريم درباره ي تحقق وعده ي الهي در دوران ظهور حضرت مهدي عليه السلام مي فرمايد:
( و عد الله الذين آمنوا منکم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الأرض ...) (1)
«خدا به کساني از شما که ايمان آورده و کارهاي شايسته کرده اند وعده داده است که حتما آنان را در اين سرزمين جانشين [خود] قرار دهد».
اينک چگونگي پيشرفت اين قيام والاي الهي و ارکان آن را بررسي مي نماييم.
1. رهبري معصوم با روحي والا و کمالات علمي و معنوي و فضايل عظيم اخلاقي.
2. مجريان اهداف نهضت. حضرت مهدي - عليه السلام - 313 نفر صحابي پولادين دارد که مهذب و خود ساخته و داراي فضايل انساني هستند و بلکه انسان هايي کاملند. سمت فرماندهي لشکر و قضاوت و استانداري را دارند و در قرآن و روايات اوصاف آنها آمده است.
3. برنامه و قانون . قرآن کريم قانون اساسي اوست که با شکافتن معاني آن و کشف اعماقش و با آگاه بودن به علوم نهاني و آسماني و ارتباط با خالق عالم تمام مشکلات عالم را حل مي کند.
4. بودجه .(2) در آن زمان با شکوه از سويي زمين خزائن خود را بيرون مي ريزد و از سوي ديگر برکات آسماني همچون باران به موقع بر زمين نازل مي شود. در اين خصوص حضرت علي - عليه السلام - مي فرمايد: يک کشاورز به اندازه 10 سير گندم ( يا برنج) مي کارد و هفتصد برابر محصول برداشت مي کند. اتصال درخت هاي خرما بين مکه و مدينه و روييدن گياهان مانند زمان حضرت آدم و باز شدن درهاي رحمت آسمان و زمين ( مضمون آيه ي 58-57 اعراف ) را نيز مي توان اشاره کرد. بودجه هاي سنگيني که در سراسر دنيا صرف امور نظامي مي شده حذف مي کند. جلوگيري از حيف و ميل اموال و سوء استفاده هاي مادي ، تنظيم دقيق و صحيح بودجه و غيره از برنامه هاي اصلاحي آن حضرت است.
و جن و انس را نيافريدم جز براي اين که مرا بپرستند.
اول. همه جانبه بودن اين نهضت از نظر مادي ، دگرگون شدن فرهنگ و آموزش، قضاوت، نحوه ي حکومت، نحوه ي ارتباطات، بهداشت و درمان و غيره .
دوم: همه جانبه بودن اين نهضت از نظر روحي و معنوي و ارائه مذهب صحيح به همه . راه سير و سلوک الي الله را نشان مي دهد. در آن روز هدف انسان ها کسب کمالات معنوي و تکامل روحي و رسيدن به مقام قرب الهي است. آن روز جهان معبد و پرستشگاه خداوند مي شود.
سوم. نهضتش جهاني است و تمام کره ي زمين را فرا مي گيرد.
چهارم. اين نهضت پايدار و ابدي است، چون شيطان و لشکرش بلکه شياطين جن و انس همگي نابود مي شوند.
/خ
( و عد الله الذين آمنوا منکم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الأرض ...) (1)
«خدا به کساني از شما که ايمان آورده و کارهاي شايسته کرده اند وعده داده است که حتما آنان را در اين سرزمين جانشين [خود] قرار دهد».
اينک چگونگي پيشرفت اين قيام والاي الهي و ارکان آن را بررسي مي نماييم.
1. رهبري معصوم با روحي والا و کمالات علمي و معنوي و فضايل عظيم اخلاقي.
2. مجريان اهداف نهضت. حضرت مهدي - عليه السلام - 313 نفر صحابي پولادين دارد که مهذب و خود ساخته و داراي فضايل انساني هستند و بلکه انسان هايي کاملند. سمت فرماندهي لشکر و قضاوت و استانداري را دارند و در قرآن و روايات اوصاف آنها آمده است.
3. برنامه و قانون . قرآن کريم قانون اساسي اوست که با شکافتن معاني آن و کشف اعماقش و با آگاه بودن به علوم نهاني و آسماني و ارتباط با خالق عالم تمام مشکلات عالم را حل مي کند.
4. بودجه .(2) در آن زمان با شکوه از سويي زمين خزائن خود را بيرون مي ريزد و از سوي ديگر برکات آسماني همچون باران به موقع بر زمين نازل مي شود. در اين خصوص حضرت علي - عليه السلام - مي فرمايد: يک کشاورز به اندازه 10 سير گندم ( يا برنج) مي کارد و هفتصد برابر محصول برداشت مي کند. اتصال درخت هاي خرما بين مکه و مدينه و روييدن گياهان مانند زمان حضرت آدم و باز شدن درهاي رحمت آسمان و زمين ( مضمون آيه ي 58-57 اعراف ) را نيز مي توان اشاره کرد. بودجه هاي سنگيني که در سراسر دنيا صرف امور نظامي مي شده حذف مي کند. جلوگيري از حيف و ميل اموال و سوء استفاده هاي مادي ، تنظيم دقيق و صحيح بودجه و غيره از برنامه هاي اصلاحي آن حضرت است.
امتيازات نهضت حضرت مهدي عليه السلام
و جن و انس را نيافريدم جز براي اين که مرا بپرستند.
اول. همه جانبه بودن اين نهضت از نظر مادي ، دگرگون شدن فرهنگ و آموزش، قضاوت، نحوه ي حکومت، نحوه ي ارتباطات، بهداشت و درمان و غيره .
دوم: همه جانبه بودن اين نهضت از نظر روحي و معنوي و ارائه مذهب صحيح به همه . راه سير و سلوک الي الله را نشان مي دهد. در آن روز هدف انسان ها کسب کمالات معنوي و تکامل روحي و رسيدن به مقام قرب الهي است. آن روز جهان معبد و پرستشگاه خداوند مي شود.
سوم. نهضتش جهاني است و تمام کره ي زمين را فرا مي گيرد.
چهارم. اين نهضت پايدار و ابدي است، چون شيطان و لشکرش بلکه شياطين جن و انس همگي نابود مي شوند.
پي نوشتها:
1- نور: 55.
2- بودجه: عوائد و مخارج يک کشور يا وزارت خانه يا سازمان و غيره را گويند.
3- ذاريات: 56.
/خ
