خواص و كاربرد درخت میخک
به فارسي «ميخك» گفته مي شود و در كتب طب سنتي با نامهاي «قرنفل»و «قرنفول» آمده است،به فرانسوي Giroflierو به انگليسي Clove treeناميده مي شود.گياهي است از خانواده نام علمي آنPerry و مترادف آنJambosa caryophyllus Niedz. است كه از طرف گياه شناسان مختلف نامگذاري شده است.
كلمه Clove از لغت فرانسويClou منشا مي گيرد و يا بالعكس Clou به معناي ميخ كوشك است .طول هر غنچه كه مصرف طبي و ادويه اي دارد به شكل ميخ كوچك است.طول هر غنچه در حدود 5/1-1 سانتي متر است و.غنچه هاي درخت ميخك بي درنگ پس از باز شدن غنچه هايعني قبل از اينكه رنگ خاكستري و ارغواني آن به رنگ قرمز تيره تبديل شود،بايد چيده و خشك شود.درخت ميخك بومي جزاير ملوكي و شرق اندونزي و اقيانوسيه است ولي امروز در ساير مناطق نيز براي زيبايي درختچه و گلهايش پرورش داده مي شود.در ايران نيز به عنوان گياه زينتي و زيباي گلخانه اي در گلخانه و يا د ر اطاق ها كه از سرما محفوظ باشد پرورش داده مي شود.
در اسناد و مدارك طب سنتي مشرق زمين اولين نشانه هاي شناخت درخت ميخك به دوران امپراتوريHan در چين بر مي خورد(سه قرن قبل از ميلاد مسيح)و با نام «ادويه زبان جوجه»نام برده شده است.و بعد از ميلاد در اروپا به صورت يك گياه شناخته شده بوده است.در تاريخ آمده است كه امپراتور كنستانتين پمن هدايايي كه برايSt.silvester اسقف اعظم كليساي رم در تاريخ335-314 پس از ميلاد فرستاده است و چندين كشتي نقره و طلا و ادويه مختلف از جمله 70 كيلو گرم فرستاده بوده است.
تكثير درخت ميخك از رطيق كشت بذر آن در خزانه صورت مي گيرد و 6-4 هفته طول مي كشد كه جوانه بزند.نهالهاي ميخك را معمولا در دو سالگي به بيرون در هواي آزاد منتقل مي كنند و فوصل درختچه ها 6*6 متر گرفته مي شود.اولين محصول ميخك در 8-6 سالگي برداشت مي شود و محصول در ختچه مرتبا تا 24-20 سالگي افزوده مي شود تا وقتي كه به طور متوسط از هر درخت در حدود 4 كيلو گرم ميخك خشك به دست مي آيد. درخت ميخك در خاكهاي عميق با زهكش خوب مناطق حاره در ارتفاعات 900-700 متر از سطح دريا خوب رشد مي كند و بايد در محلي كاشته شود كه از باد محفوظ باشد و متوسط بارندگي منطقه از 2500 ميلي متر در سال كمتر نباشد.وقتي كه شموفه هاي به رنگ صورتي وبه طول حدود 5/1 سانتي متر شدند چيده مي شوند.در مناطق مساعد معمولا دو محصول درسال برداشت مي شود.
اسانس ميخك در صنعت عطر سازي و براي معطر كردن صابونها و در تهيه خمير دندان براي معطر كردنآن و در تهيه محلولهاي شست وشوي دهان به كار مي رود. اسانس ميخك داراي 90-80 درصد ماده اوژنول ماده اي است بي رنگ ،معطر و روغني به فرمول خام C10 H12 O2كه برطبق يكي از روشهاي صنعتي به عنوان پايه ساختمان وانيلين مصنوعي به كار مي رود كه از نظر عطر و خواص جانشين وانيلين طبيعي است.
در اندونزي ميخك را به نسبت يك قسمت ميخك ساييده شده و 2 قسمت توتون داخل توتون سيگار كرده و در سيگار هايي كه با دست مي پيچند مصرف و دود مي كنند ،نام اين نوع سيگار كرتك است.اين سيگار ها در موقع كشيدن غلاوه بر عطر دلپذيري كه دارد ،ترق ترق صدا مي كند و جالب است و در حال حاضر نيمي از محصول ميخك براي تهيه سيگارهاي كرتك داخل توتون مي شود.
در گزارش بررسي هاي ديگري تركيبات شيميايي ميخك چنين بيان مي شود:[S.G.I.M.P]
اسانس ميخك كه در حدود 5/15 درصد وزن غنچه راتشكيل مي دهد داراي حدود 92 درصد اورژنول ،مقدار كمي از مواد آستيل اوژنول كاريوفيلن و فورفورال مي باشد.
در گزارش بررسي شيمايي ديگري در[M.P.E.SE.A] آمده است:
مقدار اوژنول در اسانس داراي آستيل اورژنول و انواع آلفا و بتا از سسكي ترپن ،كاريوفيلن،اوژنين،كاريوفيلين،وانيلين،گالوتانيك اسيد و كلسيم اكسلات [يونگ كن] است.
در بعضي موارد اسانس خالص را كمي در چاي يا مشروب غير الكلي ديگري مخلوط كرده وبراي رفع كمر درد مي خورند.
از نظر طبيعت غنچه هاي ميخك طبق نظر اطباي سنتي ايران خيلي گرم و خشك مي باشد.سردرد سرد را رفع مي كند و براي فلج و لقوه و سكته وباز كردن گرفتگي ها و انسداد دماغي و ساير امراض سرد و تو سو داوي دماغي و اعصاب نافع است.براي شاخاصي كه سودا در مزاج آنها غالب باشد به هر شكلي مايع ودم كرده يا گرد خيسانده مفيد است بتنهايي يا با ادويه مناسب براي لثه ها و رفع درد دندان سرد و رفع بد بويي دهان مفيد است.خوردن آن براي خوشبويي دهان مفيد است.ماليدن آن براي تقويت چشم مفيد است.خوردن آن براي رفع سرفه سرد و تر و تنگي نفس كهنه ،رطوبي،خفقان سرد ورفع وحشت ،خوف و وسواس نافع است.
خوردن ان مقوي معده ،هاضمه،روده ها،كبد ،كليه،طحال،رحم و براي افزايش نيروي جنسي سرد مزاجان مفيد استوضمنا براي قي و آشفتگي و سكسكه و تحليل بادهاي غليظ و رفع استسقاي عمومي و قطره قطره ادرار كردن و بيماري هاي سرد رحم به صورت خوردن و شياف در مهبل نافع مي باشد.خوردن گرم آن با شير تازه مشروط به اينكه تا چند روز ادامه داده شود براي تقويت نيروي جنسي سرد مزاجان موثر است و خوردن 4 گرم از آن به طور مرتب در دوران پاكي بعد از قاعدگي در زنان باعث گرم شدن و تقويت رحم و آبستن شدن مي باشد.ماليدن جويده آن با آب دهان برقضيب در موقع هم بستري موجب تلذذ طرفين است.مضر كليه و وردهها در گرم مزاجان است از اين نظر بايد صمغ عربي خورده شود.مقدار خوراك آن تا 5 گرم است.جانشين ان از نظر خواص هم وزن آن دارچين و نصف وزن ان بسباسه و نصف وزن ان فرنجمشك است.در مصارف داخلي دم كرده 10-1 گرم بسباسه و نصف وزن ان فرنجمشك است.در مصارف داخلي دم كرده 10-1 گزم ميخك ساييده در هزار گرم ّ بتدريج خورده مي شود.
منبع: www.taamasrar.com
/خ
مشخصات
كلمه Clove از لغت فرانسويClou منشا مي گيرد و يا بالعكس Clou به معناي ميخ كوشك است .طول هر غنچه كه مصرف طبي و ادويه اي دارد به شكل ميخ كوچك است.طول هر غنچه در حدود 5/1-1 سانتي متر است و.غنچه هاي درخت ميخك بي درنگ پس از باز شدن غنچه هايعني قبل از اينكه رنگ خاكستري و ارغواني آن به رنگ قرمز تيره تبديل شود،بايد چيده و خشك شود.درخت ميخك بومي جزاير ملوكي و شرق اندونزي و اقيانوسيه است ولي امروز در ساير مناطق نيز براي زيبايي درختچه و گلهايش پرورش داده مي شود.در ايران نيز به عنوان گياه زينتي و زيباي گلخانه اي در گلخانه و يا د ر اطاق ها كه از سرما محفوظ باشد پرورش داده مي شود.
در اسناد و مدارك طب سنتي مشرق زمين اولين نشانه هاي شناخت درخت ميخك به دوران امپراتوريHan در چين بر مي خورد(سه قرن قبل از ميلاد مسيح)و با نام «ادويه زبان جوجه»نام برده شده است.و بعد از ميلاد در اروپا به صورت يك گياه شناخته شده بوده است.در تاريخ آمده است كه امپراتور كنستانتين پمن هدايايي كه برايSt.silvester اسقف اعظم كليساي رم در تاريخ335-314 پس از ميلاد فرستاده است و چندين كشتي نقره و طلا و ادويه مختلف از جمله 70 كيلو گرم فرستاده بوده است.
تكثير درخت ميخك از رطيق كشت بذر آن در خزانه صورت مي گيرد و 6-4 هفته طول مي كشد كه جوانه بزند.نهالهاي ميخك را معمولا در دو سالگي به بيرون در هواي آزاد منتقل مي كنند و فوصل درختچه ها 6*6 متر گرفته مي شود.اولين محصول ميخك در 8-6 سالگي برداشت مي شود و محصول در ختچه مرتبا تا 24-20 سالگي افزوده مي شود تا وقتي كه به طور متوسط از هر درخت در حدود 4 كيلو گرم ميخك خشك به دست مي آيد. درخت ميخك در خاكهاي عميق با زهكش خوب مناطق حاره در ارتفاعات 900-700 متر از سطح دريا خوب رشد مي كند و بايد در محلي كاشته شود كه از باد محفوظ باشد و متوسط بارندگي منطقه از 2500 ميلي متر در سال كمتر نباشد.وقتي كه شموفه هاي به رنگ صورتي وبه طول حدود 5/1 سانتي متر شدند چيده مي شوند.در مناطق مساعد معمولا دو محصول درسال برداشت مي شود.
تركيبات شيميايي
اسانس ميخك در صنعت عطر سازي و براي معطر كردن صابونها و در تهيه خمير دندان براي معطر كردنآن و در تهيه محلولهاي شست وشوي دهان به كار مي رود. اسانس ميخك داراي 90-80 درصد ماده اوژنول ماده اي است بي رنگ ،معطر و روغني به فرمول خام C10 H12 O2كه برطبق يكي از روشهاي صنعتي به عنوان پايه ساختمان وانيلين مصنوعي به كار مي رود كه از نظر عطر و خواص جانشين وانيلين طبيعي است.
در اندونزي ميخك را به نسبت يك قسمت ميخك ساييده شده و 2 قسمت توتون داخل توتون سيگار كرده و در سيگار هايي كه با دست مي پيچند مصرف و دود مي كنند ،نام اين نوع سيگار كرتك است.اين سيگار ها در موقع كشيدن غلاوه بر عطر دلپذيري كه دارد ،ترق ترق صدا مي كند و جالب است و در حال حاضر نيمي از محصول ميخك براي تهيه سيگارهاي كرتك داخل توتون مي شود.
در گزارش بررسي هاي ديگري تركيبات شيميايي ميخك چنين بيان مي شود:[S.G.I.M.P]
اسانس ميخك كه در حدود 5/15 درصد وزن غنچه راتشكيل مي دهد داراي حدود 92 درصد اورژنول ،مقدار كمي از مواد آستيل اوژنول كاريوفيلن و فورفورال مي باشد.
در گزارش بررسي شيمايي ديگري در[M.P.E.SE.A] آمده است:
مقدار اوژنول در اسانس داراي آستيل اورژنول و انواع آلفا و بتا از سسكي ترپن ،كاريوفيلن،اوژنين،كاريوفيلين،وانيلين،گالوتانيك اسيد و كلسيم اكسلات [يونگ كن] است.
خواص و كاربرد میخک
در بعضي موارد اسانس خالص را كمي در چاي يا مشروب غير الكلي ديگري مخلوط كرده وبراي رفع كمر درد مي خورند.
از نظر طبيعت غنچه هاي ميخك طبق نظر اطباي سنتي ايران خيلي گرم و خشك مي باشد.سردرد سرد را رفع مي كند و براي فلج و لقوه و سكته وباز كردن گرفتگي ها و انسداد دماغي و ساير امراض سرد و تو سو داوي دماغي و اعصاب نافع است.براي شاخاصي كه سودا در مزاج آنها غالب باشد به هر شكلي مايع ودم كرده يا گرد خيسانده مفيد است بتنهايي يا با ادويه مناسب براي لثه ها و رفع درد دندان سرد و رفع بد بويي دهان مفيد است.خوردن آن براي خوشبويي دهان مفيد است.ماليدن آن براي تقويت چشم مفيد است.خوردن آن براي رفع سرفه سرد و تر و تنگي نفس كهنه ،رطوبي،خفقان سرد ورفع وحشت ،خوف و وسواس نافع است.
خوردن ان مقوي معده ،هاضمه،روده ها،كبد ،كليه،طحال،رحم و براي افزايش نيروي جنسي سرد مزاجان مفيد استوضمنا براي قي و آشفتگي و سكسكه و تحليل بادهاي غليظ و رفع استسقاي عمومي و قطره قطره ادرار كردن و بيماري هاي سرد رحم به صورت خوردن و شياف در مهبل نافع مي باشد.خوردن گرم آن با شير تازه مشروط به اينكه تا چند روز ادامه داده شود براي تقويت نيروي جنسي سرد مزاجان موثر است و خوردن 4 گرم از آن به طور مرتب در دوران پاكي بعد از قاعدگي در زنان باعث گرم شدن و تقويت رحم و آبستن شدن مي باشد.ماليدن جويده آن با آب دهان برقضيب در موقع هم بستري موجب تلذذ طرفين است.مضر كليه و وردهها در گرم مزاجان است از اين نظر بايد صمغ عربي خورده شود.مقدار خوراك آن تا 5 گرم است.جانشين ان از نظر خواص هم وزن آن دارچين و نصف وزن ان بسباسه و نصف وزن ان فرنجمشك است.در مصارف داخلي دم كرده 10-1 گرم بسباسه و نصف وزن ان فرنجمشك است.در مصارف داخلي دم كرده 10-1 گزم ميخك ساييده در هزار گرم ّ بتدريج خورده مي شود.
برا ي تهيه عرق ميخك به ترتيب زير عمل مي شود:
براي تهيه نوشابه طبي آن به ترتيب زيرعمل مي شود(روغن غير صنعتي و خانگي )
منبع: www.taamasrar.com
/خ