فقدان رسانه‌ای برای اهل سنت 12 امامی ایران

1. «اهل سنت ایران»، هم‌گراترین اهل سنت جهان با فرهنگ و مردم شیعی است. برخی پژوهشگران و نظریه‌پردازان تاریخی بر این باورند که قرابت بدنه‌های جمعیتی سنی که در محدوده‌ی جغرافیایی فلات ایران زندگی می‌کرده‌اند، به قدری با تشیع زیاد بوده و هست که عملاً آن‌ها را به «اهل سنت 12 امامی» (1) تبدیل کرده است. در وضعیت امروزی مراوده‌های شیعه و سنی ایرانی، بارقه‌های بسیار مثبت و همدلانه‌ای از اهل سنت به شیعه ملاحظه و تجربه می‌شود. این بارقه‌ها خصوصاً در مناطق کردنشین که گرایش‌های سنی‌گری بر بستری از گرایش‌های عرفان صوفی قرار دارد، چشمگیرتر و قدرتمندتر است. شاید در هیچ کجای دنیا شاهد شهادت عالم سنی اعم از ماموستای کرد یا مولوی بلوچ نباشیم که خون پاکشان فقط به جرم گرایش به اهل بیت (علیهم السلام) و هم‌گرایی با فرهنگ شیعی بر زمین ریخته می‌شود. پیشنهاد می‌شود هرازگاهی آنتن شبکه‌های ملی و حتی جهانی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به پخش برخی برنامه‌های شبکه‌های استانی کردستان، سیستان و بلوچستان، گلستان و حتی فارس اختصاص یابد که طی آن علمای اهل سنت ایران و ایرانیان سنی دیدگاه‌های خود را در خصوص عقاید کلامی و فقهی اهل سنت و تفاوت آن‌ها با عقاید کلامی و فقهی وهابیت تشریح کنند. 2. نوع متمایز گرایش‌های اسلامی ایران، چه در سویه‌ی شیعی و چه در سویه‌ی سنی آن، جمهوری اسلامی را به سنگر مقاومت در برابر قرائت‌های صهیونیستی از اسلام چه در سویه‌ی شیعی (بهائیت) و چه در سویه‌ی سنی آن (وهابیت) تبدیل کرده است. جالب اینکه تکاپوهای تبلیغی وهابیت که فرقه‌ای انگلیس ساخته برای ایجاد و تشدید شکاف شیعه و سنی و حتی سنی و سنی در جهان اسلام است، در ایران موجب هم‌گرایی و وحدت شیعه و سنی شده و می‌شود. به عبارت دیگر، در نظر نگاه ایرانیان مسلمان، وهابیت نه تنها «دیگری» اسلام شیعی، بلکه دیگری آشکار « اسلام سنی» نیز است. در این میان ظرفیت عظیم و فاخر اهل سنت 12 امامی ایران، فضای مساعدی را برای افشا و تخطئه‌ی همه جانبه‌ی وهابیت آمریکایی انگلیسی فراهم کرده است.

بیشتر بخوانید: پراکندگی فرق و مذاهب تشیع در کردستان

3. با اینحال علی‌رغم اینکه انواع رویکردهای اسلام سنی، چه از گونه‌های سلفی و چه گونه‌های دیگر، از شبکه‌های ماهواره‌ای فعالی برخوردارند، « اهل سنت ایران» همچنان فاقد عرصه‌ای برای بروز و ظهور تلویزیونی در سطح ملی و جهانی است. در این راستا پیشنهاد می‌شود هرازگاهی آنتن شبکه‌های ملی و حتی جهانی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به پخش برخی برنامه‌های شبکه‌های استانی کردستان، سیستان و بلوچستان، گلستان و حتی فارس اختصاص یابد که طی آن علمای اهل سنت ایران و ایرانیان سنی دیدگاه‌های خود را در خصوص عقاید کلامی و فقهی اهل سنت و تفاوت آن‌ها با عقاید کلامی و فقهی وهابیت تشریح کنند. حتی می‌توان به برنامه‌هایی مستقل از شبکه‌های ملی فکر کرد که علمای بزرگ اهل سنت از بلاد مختلف ایران در آن‌ها حضور می‌یابند و دیدگاه خود را در خصوص اصالت تشیع و نیز بی ریشه بودن فرقه‌ی انگلیسی ساخته‌ی وهابیت بیان می‌دارند. این امر می‌تواند با حضور متقابل علمای بزرگ و حتی مراجع عظام تقلید شیعه در شبکه‌های استانی مناطق اهل سنت‌نشین، به میزبانی ماموستاها و مولوی‌ها و بیان مراتب برادری شیعه و سنی در برابر وهابیت آمریکایی تکمیل شود.
منبع مقاله :
جعفری، علی؛ (1396)، فرهنگ ایده‌پردازی و ایده‌پردازی فرهنگی، اصفهان: نشر آرما، چاپ دوم.