انواع ادبی پایدار در تاریخ (1)

انواع، اشکال، سبک‌ها و روش‌های زیادی جهت دسته‌بندی ادبیات وجود دارد. در اینجا ما دو نوع اصلی ادبیات را همراه با زیرمجموعه آن‌ها بررسی می‌کنیم.
«ادبیات بزرگ زبان ساده‌ای است که با حداکثر رتبه ممکن غنی می‌شود.» ازرا پاوند
هر زبانی ادبیات مخصوص خود را دارد. اکثریت ادبیات ملی جهان می‌توانند به صورت گسترده‌ای به زبان‌های انگلیسی، یونانی، لاتین، ترکی، رومی، آفریقایی، هندی، آمریکایی، فرانسوی، ایرلندی، اسپانیایی، چینی، ایتالیایی، ژاپنی، فارسی، سنسکریت، نپالی، روسی، آفریقایی- آمریکایی و کانادایی و ... دسته بندی شوند. ادبیات شکلی از زبان است که عمیقا ذهن افراد در تمامی سنین را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علاوه بر این، ادبیات نیز به عنوان زبان مخصوصی برای جنبه‌های مختلفی مانند گرامر، کاربرد، تلفظ، معنی شناسی، عمل‌گرایی و ... بررسی می‌شود. شعر و نثر دو شکل عمده نوشته هستند. هر قطعه‌ای از نوشته که دارای شکل جمله‌ای یا پاراگرافی باشد نثر است، در حالی که شعر، شکل شعرگونه نوشته است. ادبیات آیینه جامعه است. بنابراین کتاب نوشته شده در زمان خاص، افراد، افکار آن‌ها و تاثیرات آن دوره را تعریف می‌کند. آثار میشل آنجلو و لئوناردو داوینچی دوره رونسانس ایتالیایی را نشان می‌دهد، در حالی که ادبیات یونانی اکثرا حکایات خدایان و الهه‌های یونانی را برجسته می‌کند. رومانتیسم (ادبیات عاشقانه یا رومانتیک) در مورد طبیعت و سادگی است، در حالی که کلاسیسم (کلاسیک گرایی) پیچیدگی را تعریف می‌کند. نمونه کلاسیک ویلیام وردورث است که دوره رومانتیک را با نوشته‌های طبیعت‌گرایانه عاشقانه کرد.
با گذشت زمان، مردم و آثار آن‌ها و همچنین ادبیات نیز تغییر کردند. امروزه، ما در دوره پسا مدرنیسم هستیم که در آن آثار ادبی شامل ترکیبی از تن‌های نقدگرایانه و مصنوعی زبان است. بسیاری از عناصر شک گرایانه مانند ابهام، طنز، تقلید و ... ویژگی‌های اصلی یافت شده در دوره جاری هستند. این روزها برخی نویسندگان روش‌های سرایش طولانی را برای ارتباط و ارائه بیش از یک داستان انتخاب می‌کنند.

اشکال ادبیات

1) کتبی

1-1) داستانی : نمایش، رمان، شعر، داستان کوتاه و داستان در داستان.
1-2) غیر داستانی: خود زندگینامه، بیوگرافی، مقاله، مجله، دفتر خاطرات، ادبیات سفر، نقد ادبی، رسانه و ادبیات خارج از خانه.

2) شفاهی

ادبیات شفاهی، حماسی و حماسه مضحک، ضرب المثل‌ها، شعر شفاهی و فولکلور (قومی)

انواع ادبیات

ادبیات کتبی و شفاهی دو شکل عمده ادبیات هستند. همانطور که همه ما می‌دانیم، تقریبا همه انواع ادبیات به شکل نوشته موجود هستند. بسیاری از ادبیات شفاهی نیز در شکل کتاب‌ها موجود می‌باشند. در حال حاضر به ادبیات داستانی و غیر داستانی به عنوان دو نوع عمده ادبیات نگاهی می‌اندازیم و انواع مختلف ادبیات شفاهی را در نظر می‌گیریم.
با این حال، شعر و نثر دو شکل عمده نوشته هستند. هر قطعه‌ای از نوشته که دارای شکل جمله‌ای یا پاراگرافی باشد نثر است، در حالی که شعر، شکل شعرگونه نوشته است. مثال نثر: نمایش، رمان، روزنامه، داستان کوتاه، بیوگرافی، مقاله، مجله، فلسفه، ادبیات سفر، ادبیات کودکان، نوشته‌های علمی و فانتزی، نوشته‌ تاریخی، دفتر خاطرات و .... مثال شعر: اشعار
بنابراین می‌توانیم نتیجه بگیریم که ادبیات داستانی و غیرداستانی به جز شعر عمدتا ادبیات نثری هستند. جالب توجه است که اگر به شکل شعر در نمایش بپردازید، آن به عنوان شعر نمایشی مصطلح می‌شود.
ادبیات داستانی:

• نمایش

نمایش متشکل از گفتگوهای تئاتری است که در روی صحنه اجرا می‌شود. آن مشتمل بر 5 پرده نمایش است. نمایشی که فقط یک پرده نمایش دارد نمایش تک پرده‌ای نامیده می‌شود. نمایش سریع کوتاه‌ترین نمایش است که ده دقیقه طول می‌کشد. طبق گفته‌های ارسطو، 6 عنصر از طرح نمایش وجود دارد، طرز، بیان، شخصیت، تفکر، منظره و آهنگ.

• تراژدی

به شخصیت اصلی، زندگی او، کشمکش، بدبختی، حزن و اندوه یا گاهی اوقات، مرگ عزیزان یا شخصیت اصلی می‌پردازد. عنصر مونولوگ آسان‌ترین راهی است که در آن بدبختی شخصیت اصلی بیان می‌شود، در حالی که پیشگویی توسط جادوگر، روح و ... عناصر تاریک استفاده شده هستند تا به تراژدی حس وحشت بدهند. نمونه‌های تراژدی شامل ایلیاد و اودیسه توسط هومر، دو تراژدی مشهور یونانی هستند. چهار تراژدی مشهور ویلیام شکسپییر، هملت، شاه لیر، مکبث و اوتلو هستند.

• کمدی

کمدی سرشار از خنده است که در آن رویدادها به روشنی روی می‌دهند. عناصر استفاده شده در کمدی عاشقانه، اغراق، تعجب و دیدگاهی کمیک از رویدادهای خاص است. لودگی، کمدی رفتارها برخی از زیر مجموعه‌های کمدی هستند. برای مثال، کمدی شوخی‌ها از بن جانسون، اهمیت جدی بودن از اسکار وایلد، هیاهوی بسیار برای هیچ توسط ویلیام شکسپییر و ....

بیشتر بخوانید: گستره‌ی ادبیّات پایداری (علمی- پژوهشی)

 

- کمدی- کمدی رفتارها

وقتی شما به دلیل سطح، مد و رفتارهای شخصیت کلیشه‌ای می‌خندید، به آن کمدی رفتارها گفته می‌شود. برای مثال، مدرسه‌ رسوایی از ریچارد شریدان، زانو می‌زند تا فاتح شود از اولیور گلد اسمیت، بازگشت به خانه از هارولد پینتر و ....

- کمدی- ملودراما

ملودراما ترکیبی از دو اسم است، ملودی و نمایش. در حال حاضر این واژه برای آثاری که فاقد پیچیدگی هستند استفاده می‌شود اما در دهه 1840 از آن برای نشان دادن بی‌رحمی در زندگی کارگری استفاده می‌شد. آن بر عواطف و احساسات تاکید می‌کند و در نهایت، نمایش شامل پایان خوش است.

- کمدی- تراژدی

نمایشی که با حالت جدی شروع می‌شود اما دارای پایان خوش است. مثلا: ملاقات توسط فردریش دورمت.

ادبیات داستانی- رمان

رمان روایتی ساده از یک داستان است اما هیچ گفتگویی مانند نمایش در آن وجود ندارد. می‌تواند کمیک، عاشقانه، جنایی، کارآگاهی، پرماجرا یا داستانی سیاسی و ... باشد.

• رمان- تمثیل

داستان شامل بیش از یک معنی است. آنچه که نویسنده مستقیما می‌گوید نمادین است و در کل متفاوت از معنای بیان شده در انتهای داستان است. تمثیل سیاسی و تاریخی دو شکل از تمثیل هستند. برای مثال توقلک تمثیلی سیاسی است که توسط قریش کارنارد نوشته شده است در حالی که پیشرفت زائرین اثر جان بونیان تمثیلی تاریخی می‌باشد.

• رمان- نامه‌ای

رمان نامه‌ای مجموعه‌ای از نامه‌ها هستند. پاملا اثر ساموئل ریچاردسون و جوزف اندرو اثر هنری فیلدینگ چند نمونه از رمان‌های نامه‌ای می‌باشند.

• رمان- فمینیستی

رمان‌های فمینیستی توسط زنان و در مورد جهانی درباره مسائل زنان در جامعه مرد سالار نوشته می‌شوند. سیمون دوبوویر (آمده است بماند، ماندارین‌ها و رابطه دوم)، بتی فریدان ( معنویت زنانه) و ویرجینیا ولف (اتاقی برای خودش) تعدادی از رمان نویس‌های فمینیستی هستند. متعجب می‌شوید اگر بدانید که تعدادی از نویسندگان زن جهت پنهان کردن هویت خود از اسم مردانه برای خود استفاده کرده‌اند چون آثار نویسندگان مرد بدون هیچ تعصبی جدی در نظر گرفته می‌شدند.

• رمان- وحشت
داستان گوتیک (وحشت) ترکیبی از وحشت و عاشقانه است. ملودرام و تقلید عناصر نمایش‌های وحشت هستند. برای مثال، قلعه اوترانتو اثری از هوراس والپل به عنوان اولین نمایش وحشت در ادبیات نام برده می‌شود.

• رمان- کنایه‌ای

رمان‌های کنایه‌ای بخاطر استفاده بیش از حد از روش روایی شناخته می‌شوند. این رمان نوعی طنز در مورد جامعه معاصر در مورد مسائل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است. برای مثال، داستان دو شهر از چارلز دیکنز.

• رمان- رئالیسم

رمان‌های واقع‌گرا بر اساس حقایق جامعه و مشکلات آن هستند. این رمان‌ها بر روی طرح، ساختار و شخصیت‌های رمان متمرکز هستند. برای مثال غرور و تعصب از جین آستین.

• رمان- عاشقانه

رمان‌های عاشقانه بر اساس عشق و رابطه هستند. داستان‌ها در مورد امور عاشقانه شخصیت اصلی داستان متمرکز هستند. برخی از زیر مجموعه‌های مشهور رمان‌های عاشقانه، فرا واقعیت، شهوانی، اندروایی، چند فرهنگی و الهام‌بخش هستند. برای مثال، ارتفاعات ووترینگ از امیلی برونته و تصویر یک زن از هنری جیمز.

• رمان- روایی

در سبک روایی، نویسنده روایتگر شخص سوم است که کل داستان را در مورد شخصیت‌ها روایت می‌کند. وقتی شما این سبک را می‌خوانید احساس می‌کنید که شاهد یک نمایش هستید. به عنوان خواننده، شما در نمایش درگیر می‌شوید و طوری تصویرسازی می‌کنید که انگار در همان لحظه شاهد نمایش هستید.
ارتفاعات ووترینگ از هنری جیمز بهترین نمونه از رمان روایی در تمام دوران است، که در آن دو روایتگر اصلی وجود دارد، لاک‌وود و نلی دین، در حالی که شخصیت‌های زیادی در بین نمایش وجود دارد. نمونه دیگر خاطرات کاترین است که زندگی شخصیت اصلی را برجسته می‌کند.

• رمان- طبیعت‌گرایی

ناتورالیسم (طبیعت‌گرایی) بر اساس نظریه داروین است. مفهوم آن ساده، طبیعی و واقعی مثل کلمه طبیعت‌گرایی است. به طور خلاصه، محیط تاثیر خود را بر روی انسان می‌گذارد. بنابراین، نویسنده‌های طبیعت‌گرا در مورد حقیقت زندگی شخص یا مسائل جامعه مانند فقر، خشونت، فساد، سیاست و ... می‌نویسند. در مقایسه با رمان عاشقانه، خوانندگان نمایش‌های طبیعت‌گرا را بدبینانه می‌یابند و تن آن‌ها کمی فلسفی است. برای مثال، زندگی در ماشین آهنی از ربکا دیویس، بیداری از کیت چوپین، اردوگاه هندی، خورشید نیز طلوع می‌کند و وداع با اسلحه از ارنست همینگوی.

• رمان- پیکارسک

مانند طبیعت‌گرایی، پیکارسک نیز کاملا با مفهوم رمان عاشقانه مخالف است. آن شامل ایده‌آل‌ها، تم‌ها و اصولی است که تعصبات جامعه را نمی‌پذیرد. در این نوع، هیچ طرحی وجود ندارد، شخصیت اصلی فقیر، بیکار و همیشه قربانی جامعه است. تعدادی داستان علمی و رمان‌های فانتزی در سبک رمان‌های پیکارسک هستند. علاوه بر ماجراجویی به عنوان ویژگی اصلی، رمان پیکارسک دارای روایت اول شخص است. برای مثال، انتظارات بزرگ و دیوید کاپرفیلد و ... از چارلز دیکنز.

• رمان- روان‌شناسی

این رمان تاکید بیشتری بر دیدگاه روان شناختی شخصیت‌ها دارد. شما باید در مورد جریان آگاهی، بازگشت به گذشته و تک گویی و ... شنیده باشید. این ویژگی‌ها روان‌شناسی شخص را نشان می‌دهند. برای مثال، پاکلا از ساموئل ریچاردسون، تصویر یک زن از هنری جیمز و ....

• رمان- طنز

اگرچه طنز یک شکل معمول در رمان‌های کمدی دیده می‌شود، این اندیشه ادبی سعی می‌کند تا بر وقایع جامعه و مسائل آن تاکید کند. این رمان‌ها از جامعه معاصر انتقاد می‌کنند. برای مثال، سفرهای گالیور از لموئل گالیور، ماجراهای هاکلبری فین از مارک تواین، جیم خوش شانس از کینگزلی امی، قلعه حیوانات از جرج اورول، تصاویر یک موسسه از راندل جارل و ....

• رمان- جریان آگاهی

همچنین به عنوان مونولوگ داخلی شناخته می‌شود، جریان آگاهی تماما در مورد افکاری است که در ذهن شخصیت جاری می‌شود. شما در این چنین روش نوشتنی هیچ روایت پیوسته‌ای نخواهید یافت. این اصطلاح توسط جیمز جویس، دورتی ریچاردسون و ویرجینیا وولف ساخته شده است. جیمز جویس در کتاب خود، اصول فلسفه از این اصطلاح استفاده کرد، که در آن مفهوم آن را چنین تعریف می‌کند:
به نظر می‌رسد آگاهی به خودی خود قطعه قطعه نمی‌شود. چنین کلماتی مانند زنجیر یا قطار به طور کامل آن را شرح نمی‌دهند همان طور که خود را در اولین نمونه نشان می‌دهند. چیزها به هم وصل نمی‌شوند، جریان می‌یابند. یک رودخانه یا چشمه استعاره‌هایی هستند که در آن به طبیعی‌ترین شکل ممکن توصیف می‌شوند. از این به بعد حین صحبت در مورد آن اجازه دهید آن را جریان افکار از آگاهی یا از زندگی ذهنی بنامیم.

• رمان- داستان علمی

این نوع رمان محبوب‌ترین شکل رمان است. هرکسی دوست دارد تا زندگی را در فضا رویاپردازی و تصور کند و در مورد موجودات فضایی، روبوت‌ها، فعالیت‌های فراواقعیت و .... بداند. برای مثال، ماشین زمان ، دان، جهان جدید و شجاع، هری پاتر، دنیای حلقه، سیاره ماجراجویی، لول7، سفر و ....
رمان همچنین ممکن است دسته‌های متنوعی در مورد جنبه‌های سیاسی و اجتماعی مانند طبقه کارگری، اعتراض، دولت، آموزه، ماتریالیستی، تمثیلی، مارکسیست، رادیکال، انقلابی، ضدجنگ، مدینه فاضله، آینده نگری، آنارشیست، فلسفه اجتماعی، نظری، نمایش مشکل و رمان ایده‌ها و ... را پوشش دهد.
ادامه دارد ...
منبع مقاله : برگرفته از سایت بازل