سه تکنیک ریکاوری منحصر به فرد از اقصی نقاط جهان

چکیده
متخصصان سال های دور در غرب بدن را به عنوان سازمانی از استخوان ها، عضلات، بافت ها و اعصاب می دیدند. پس درمان جسمی که از این نقاط از جهان نشات گرفته شده است، مانند ماساژ سوئدی، سعی در درمان و تنظیم کردن این بخش ها دارد.

 تعداد کلمات : 891  تخمین زمان مطالعه : 4 دقیقه

مترجم: مجتبی حسینی پور

   شیوه صحیح ریکاوری چیست؟ جواب این سوال بستگی به این دارد که شما در کدام نقطه از جهان هستید.
متخصصان سال های دور در غرب بدن را به عنوان سازمانی از استخوان ها، عضلات، بافت ها و اعصاب می دیدند. پس درمان جسمی که از این نقاط از جهان نشات گرفته شده است، مانند ماساژ سوئدی، سعی در درمان و تنظیم کردن این بخش ها دارد.
   متخصصان شرقی بدن را به عنوان وسیله ای از انرژی و تنفس می دیدند. فعالیت های بدنی که از این فلسفه نشات گرفته شده است، مانند طب سوزنی، بر مبنای باز کردن مسیر های بسته شده انرژی و باز گرداندن تعادل در بدن بنا نهاده شده اند.

   در اینجا نگاه کوتاهی به سه فعالیت مربوط به بدن از سراسر جهان می اندازیم که می تواند به عنوان راه پیشگیری در طی تمرین برای ریکاوری از مصدومیت یا یک مسابقه استفاده شود.
شیاتسو (Shiatsu)
   خاستگاه: ژاپن
شیاتسو بر مبنای نظریات طب سوزنی و پزشکی چینی است که حدودا در قرن پنجم پس از میلاد به ژاپن وارد شدند. طبق گفته های کاری جانسون پلاوا، مدیر مدرسه و کلینیک ماساژ و شیاتسو درمانی در مینیاپولیس، یک سیستم انرژی به نام " کی " (Qi) در بدن جریان دارد و در مسیر های آن نقاطی هستند که فرد می تواند از آن جا به آن انرژی دسترسی پیدا کند. نشانه هایی مانند درد و خستگی طبق شیاتسو بر اثر عدم تعادل در انرژی ایجاد می شود. یک درمانگر شیاتسو می تواند از طریق وارد کردن فشار، مالش و حرکات کششی تعادل انرژی بدن را بازگردانی کند.
   " ما با ورزشکاران سه گانه قبل و بعد از مسابقات کار کرده ایم. کارهای قبل از مسابقه بر متعادل کردن انرژی تمرکز دارد به نحوی که در روز مسابقه دسترسی به انرژی برای ورزشکار به حالتی برسد که بیشترین بازدهی را داشته باشد. ما حرکات کششی، چرخش ران و فعالیت های مختلف حرکتی دیگری را برای باز کردن مسیر های انرژی انجام می دهیم. پس از مسابقه ما عمیق تر کار می کنیم تا بتوانیم انرژی تقلیل شده را بازگردانی کنیم "  جانسون پلاوا
یوگای تایلندی (Thai Yoga)
  خاستگاه: تایلند
یوگای تایلندی چاشنی شرقی دارد که ریشه های آن آیورودا و بودائیسم است. این شکل از یوگا ماساژ موزون، حرکات یوگا، فشار نقطه ای در مسیر های حرکت انرژی، فعالیت های درمانی مبتنی بر انرژی و مدیتیشن را باهم ترکیب می کند.
   تانیا بویگنزان، مدیر مدرسه یوگا و سلامت دوانادی در مینیاپولیس می گوید که یوگای تایلندی می تواند به ورزشکاران در افزایش انعطاف، تنظیم فرم عضلات بدن و کنترل تنفس به همراه افزایش تمرکز، اعتماد به نفس و آمادگی روانی کمک کند.   " ما با ورزشکاران سه گانه قبل و بعد از مسابقات کار کرده ایم. کارهای قبل از مسابقه بر متعادل کردن انرژی تمرکز دارد به نحوی که در روز مسابقه دسترسی به انرژی برای ورزشکار به حالتی برسد که بیشترین بازدهی را داشته باشد. ما حرکات کششی، چرخش ران و فعالیت های مختلف حرکتی دیگری را برای باز کردن مسیر های انرژی انجام می دهیم. پس از مسابقه ما عمیق تر کار می کنیم تا بتوانیم انرژی تقلیل شده را بازگردانی کنیم "  جانسون پلاوا
   یوگای تایلندی در جلسات 1 به 1 به همراه یک درمانگر انجام می شود. درمانگر متقاضی را به حالات مختلف بدنی تغییر می دهد و در طی آن نقاط پرفشار بدن را می کشد و از این طریق بازه حرکتی و تنفس فعال را افزایش می دهد. بویگنزان می گوید که یوگای تایلندی کمک می کند که تمرینات قبل از مسابقه بازده بیشتری داشته باشند و همچنین ریکاوری بعد از مسابقه آسان تر انجام گیرد: " ورزشکاران می توانند انتظار داشته باشند که با انجام یوگای تایلندی ریکاوری سریع تری را پشت سر بگذارند و بعد از یک مسابقه پر فشار کمتر احساس خستگی بکنند. "
رولفینگ (Rolfing)
   خاستگاه: ایالات متحده آمریکا
ایدا رولف اعتقاد داشت که درد، تحرک نامناسب و عدم تعادل نتایج تنظیم نبودن بدن در حول محور های خود است. در شهر نیویورک در دهه 1940، رولف شروع به تنظیم دوباره بدن های متقاضیان از طریق دست کاری کردن بافت ها - بافت های متصلی که عضلات و ارگان های دیگر بدن را به هم متصل می کنند - کرد. این کار های او توسعه داده شد تا رویکرد درمانی به نام مداخله ساختاری رولفینگ را توسعه دهد. " این یک ترکیب از فعالیت های جسمی مشارکتی و آزمایش فعال در آموزش حرکات بدن است. " به گفته کوین مک کارتی یک رولفر متخصص در رولفینگ مینیاپولیس. " ما به متقاضیان آموزش می دهیم که چگونه نسبت به شرایط بدن خود آگاه باشند تا عملکرد بهتری داشته باشند. "
   رولفینگ به دلیل همراه داشتن آموزش در فرآیند های خود در یک جلسه انجام نمی شود و این درمان اغلب در دوره های 10 جلسه ای انجام می شود.
   رولفینگ یک رویکرد کل نگرانه است که هدف آن پیدا کردن منبع سوء عملکرد است، به جای این که صرفا به دنبال درمان و از بین بردن نشانه های آن باشد. مشارکت یک واژه کلیدی است، طبق گفته مک کارتی: " برخلاف اکثر شیوه های ماساژ که شما در آن ها به صورت منفعلانه بر روی یک میز دراز می کشید ما از شما می پرسیم که، آیا می توانید با استفاده از بیرون پای خود بایستید؟ آیا تفاوت حس این کار نسبت به شیوه معمول را متوجه می شوید؟ ما از بدن برای بازسازی الگو های ذهن استفاده می کنیم. "