چکیده
پلاستیک در همه چیز، از بسته های مواد غذایی گرفته تا لوازم آرایشی و اسباب بازی ها، وجود دارد و اکنون مشکل این است که ذرات میکروسکوپی پلاستیک که بسیار ریز هستند در آب بطری ها حل شده و وارد بدن می شوند.
تعداد کلمات : 1174 / تخمین زمان مطالعه : 5 دقیقه
پلاستیک در همه چیز، از بسته های مواد غذایی گرفته تا لوازم آرایشی و اسباب بازی ها، وجود دارد و اکنون مشکل این است که ذرات میکروسکوپی پلاستیک که بسیار ریز هستند در آب بطری ها حل شده و وارد بدن می شوند.
تعداد کلمات : 1174 / تخمین زمان مطالعه : 5 دقیقه
.jpg "پلاستیک")
نویسنده: March 23, 2018 Elizabeth Pratt,
مترجم: سید محمد حسن هاشمی
مترجم: سید محمد حسن هاشمی
محققین در رابطه با بطری های پلاستیکی آب هشدار می دهند. پزشکان نیز معتقدند که می بایست مواد شیمیایی موجود در پلاستیک در ساخت محصولات و لوازم خانگی مورد توجه قرار گیرد. این ماده در اکثر چیزهایی که روزانه مصرف می کنیم وجود دارد و می تواند برای سلامت ما خطر آفرین باشد. پلاستیک بخش اعظم زندگی روزانه ما را تشکیل می دهد. این ماده در همه چیز، از بسته های غذا گرفته تا لوازم آرایشی و اسباب بازی ها، وجود دارد و اکنون مشکل این است که ذرات میکروسکوپی پلاستیک که بسیار ریز هستند در آب بطری ها حل شده و وارد بدن می شوند. مطالعه ی جدیدی بر روی بطری ها نشان میدهد که ۹۳ درصد آبهای درون بطری پلاستیکی، به ذرات ریز پلاستیک آلوده هستند. در این تحقیق ، ۲۵۹ بطری آب، از میان ۲۷ بخش از ۱۱ برند مختلف، که در ۱۹ منطقه متفاوت از ۹ کشور، خریداری شده بودند، مورد آزمایش قرار گرفت. البته نتایج این تحقیق باید مورد بررسی و بازبینی کارشناسان مربوطه قرار گیرد و تأثیر آن نیز بر سلامت انسان ارزیابی شود.
به گزارش بی بی سی به نقل از سازمان بهداشت جهانی، خطرات احتمالی پلاستیک در آب آشامیدنی مورد بررسی قرار خواهد گرفت اگرچه نگرانی کارشناسان بهداشت و سلامت تنها در مورد بطری های آب نیست. بسیاری از محصولات صنعتی و خانگی از پلاستیک ساخته شده اند و حاوی مواد شیمیای مخرب غدد درون ریز) (EDCs هستند که می توانند تأثیرات منفی بر سلامت افراد بگذارند. دکتر نانسی واین، استاد فیزیولوژی و غدد تولید مثل، در دانشکده پزشکی دیوید گفن دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس، در این رابطه می گوید: « اکثر محصولات پلاستیکی که با غذاها و نوشیدنی های ما تماس دارند، از EDCتشکیل شده اند که به خوراکی ها میچسبند و به میزان زیادی وارد بدن ما می شوند. این مواد شیمیایی در بیشتر محصولاتی که مصرف روزانه دارند، یافت می شود و می تواند سبب ایجاد اختلال در کار هورمونها شود. در سالهای اخیر نگرانی مردم از خطرات ناشی از این مواد شیمیایی افزایش یافته است با این وجود هنوز رویکرد دولت آمریکا نسبت به این مسأله تغییر نکرده است و هنوز اقدامی برای کنترل این آلاینده ها صورت نگرفته است. این مواد شیمیایی که در تولید اکثر ظروف پلاستیکی به کار میرود، حتی در مقادیر بسیار کم می تواند موجب اختلال در بدن شود. طی آزمایشی که بر روی نمونه ادرار هزاران فرد صورت گرفت، در ۹۰ درصد آنان بیسفنول A دیده شد.
به گزارش بی بی سی به نقل از سازمان بهداشت جهانی، خطرات احتمالی پلاستیک در آب آشامیدنی مورد بررسی قرار خواهد گرفت اگرچه نگرانی کارشناسان بهداشت و سلامت تنها در مورد بطری های آب نیست. بسیاری از محصولات صنعتی و خانگی از پلاستیک ساخته شده اند و حاوی مواد شیمیای مخرب غدد درون ریز) (EDCs هستند که می توانند تأثیرات منفی بر سلامت افراد بگذارند. دکتر نانسی واین، استاد فیزیولوژی و غدد تولید مثل، در دانشکده پزشکی دیوید گفن دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس، در این رابطه می گوید: « اکثر محصولات پلاستیکی که با غذاها و نوشیدنی های ما تماس دارند، از EDCتشکیل شده اند که به خوراکی ها میچسبند و به میزان زیادی وارد بدن ما می شوند. این مواد شیمیایی در بیشتر محصولاتی که مصرف روزانه دارند، یافت می شود و می تواند سبب ایجاد اختلال در کار هورمونها شود. در سالهای اخیر نگرانی مردم از خطرات ناشی از این مواد شیمیایی افزایش یافته است با این وجود هنوز رویکرد دولت آمریکا نسبت به این مسأله تغییر نکرده است و هنوز اقدامی برای کنترل این آلاینده ها صورت نگرفته است. این مواد شیمیایی که در تولید اکثر ظروف پلاستیکی به کار میرود، حتی در مقادیر بسیار کم می تواند موجب اختلال در بدن شود. طی آزمایشی که بر روی نمونه ادرار هزاران فرد صورت گرفت، در ۹۰ درصد آنان بیسفنول A دیده شد.
بیشتر بخوانید : تاریخچه پلاستیک
این امر نشان دهنده آن است که این ماده به قدری در خون زیاد است که مازاد آن از طریق ادرار دفع میگردد. دکتر واین میگوید: بر اساس آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات، حتی مقادیر بسیار کم این ماده سبب بروز اختلال در بدن می شود. دوز پایین آن سبب تغییر شکل سلول ها و فعالیت ژن ها شده و موجب تکثیر سلول های سرطانی می شود. او معتقد است، مقادیر زیاد بی پی ای یا بیسفنول A مشکلاتی از جمله چاقی در کودکان، خطر سقط جنین، زایمان زودرس، و سرطان پروستات را به همراه خواهد داشت. این تنها یکی از هزاران ماده شیمیایی است. مواد شیمیایی دیگر مانند مواد مخرب غدد درون ریز و سموم را نیز به این لیست اضافه کنید. این مسأله مشکلیست که زندگی همه ما را تحت تأثیر قرار میدهد ، بی آنکه هیچ ارتباطی به محل زندگی، وضعیت اجتماعی و اقتصادی و شخصیت ما داشته باشد.
نسل های آینده
مطالعات اخیر نشان می دهد که تأثیرات منفی مواد شیمیایی مخرب غدد درون ریز، می توانند بر بیش از یک نسل اثر بگذارند چراکه این مواد بر تعداد و کیفیت اسپرم ها اثر منفی می گذارند. دکتر رادوا باراکات، کارشناس پزشکی و دامپزشکی، محقق ارشد این مطالعه، دکترای تحقیق و عضو هیئت علمی دانشگاه دامپزشکی الانویز می گوید: « در چند دهه اخیر، تعداد اسپرم در آقایان به شدت کاهش یافته است و علت دقیق چنین پدیده ای هنوز مشخص نیست. این نتایج بدان معناست که زمانی که مادری باردار، در معرض مواد شیمیایی مخری غدد درون ریز قرار می گیرد، پسر او و نسل بعد از پسر او نیز به مشکل عدم باروری و یا کاهش باروری دچار می شوند.»
محققین همچنین درباره EDHP که یکی از مواد شیمیایی مخرب غدد است تحقیق می کنند. این ماده معمولاً در لوله ها، تیوب ها، مواد آرایشی، اسباب بازی ها و ابزار آلات پزشکی یافت می شود. طی آزمایشی که بر روی موش ها انجام شد، آن دسته از موش های نر که پیش از تولد در معرض EDHP قرار گرفته بودند، اسپرم کمتری در خون خود داشتند و تعداد اسپرم آنها کمتر بود. در نتیجه قدرت باروری خود را از دست داده بودند. به گفته محققان، قرار گرفتن در معرض EDHP پیش از تولد میتواند بر توانایی باروری و تولید مثل نسلهای آینده نیز تاثیر بگذارد.
دکتر بری مکین تایر، رهبر گروه سم شناسی تولید مثل و رشد در سازمان بهداشت محیط زیست میگوید: « مشکل ترین مرحله کار ما در این مطالعات، تعمیم دادن نتایج جانوری به انسان ها و پذیرش ریسک این آزمایشات بر روی انسان است. او معتقد است که خطرات ناشی از این مواد شیمیایی به چند فاکتور بستگی دارد. به عنوان مثال، چه هورمونی و به چه میزان تحت تأثیر قرار گرفته، و ایا این تماس در زمانی حساس مانند شن بلوغ یا دوران بارداری بوده است یا خیر.مطالعات اخیر نشان می دهد که تأثیرات منفی مواد شیمیایی مخرب غدد درون ریز، می توانند بر بیش از یک نسل اثر بگذارند چراکه این مواد بر تعداد و کیفیت اسپرم ها اثر منفی می گذارند. دکتر رادوا باراکات، کارشناس پزشکی و دامپزشکی، محقق ارشد این مطالعه، دکترای تحقیق و عضو هیئت علمی دانشگاه دامپزشکی الانویز می گوید: « در چند دهه اخیر، تعداد اسپرم در آقایان به شدت کاهش یافته است و علت دقیق چنین پدیده ای هنوز مشخص نیست. این نتایج بدان معناست که زمانی که مادری باردار، در معرض مواد شیمیایی مخری غدد درون ریز قرار می گیرد، پسر او و نسل بعد از پسر او نیز به مشکل عدم باروری و یا کاهش باروری دچار می شوند.»
راهکار هایی برای کاهش پلاستیک در خانه (دکتر نانسی واین)
- کمتر از غذاهای کنسروی یا بسته بندی های پلاستیکی استفاده کنید و ظروف شیشه ای و سرامیکی را جایگزین کنید.
- غذا ها را در ظروف پلاستیکی نگهداری نکنید.
- برای گرم کردن غذا در مایکرو ویو از ظروف پلاستیکی استفاده نکنید.
بنابر نظریه انجمن غدد درون ریز، روش های سنتی برای ارزیابی مواد شیمیایی، برای سنجش مواد مخرب غدد درون ریز کافی نیست. این امر در کنار سطح ایمن این مواد شیمیایی که هنوز هم مسأله ای بحث بر انگیز است، سبب شد تا تدابیر و قوانینی توسط دولت ایجاد شود. دکتر واین می گوید: « اگر چه ما هنوز هم در رابطه با تأثیرات این مواد شیمیایی اطلاعات کافی نداریم اما اکنون نیز برای اقدام دیر است.
او در ادامه می گوید: دانسته های ما از این مسأله بسیار کم است و نتایجی که ما با تلاش فراوان از این مطالعات می گیریم وحشتناک است. وظیفه ما در دوره خود این است که با کاهش مصرف غذا و نوشیدنی در بسته بندی پلاستیکی، تأثیرات منفی این مواد را به حداقل برسانیم. اگر همین اقدامات کوچک نیز انجام نشود، فاجعه ای بزرگ در کمین ما و نسل های پس از ما خواهد بود. »
نسل های آینده
مطالعات اخیر نشان می دهد که تأثیرات منفی مواد شیمیایی مخرب غدد درون ریز، می توانند بر بیش از یک نسل اثر بگذارند چراکه این مواد بر تعداد و کیفیت اسپرم ها اثر منفی می گذارند. دکتر رادوا باراکات، کارشناس پزشکی و دامپزشکی، محقق ارشد این مطالعه، دکترای تحقیق و عضو هیئت علمی دانشگاه دامپزشکی الانویز می گوید: « در چند دهه اخیر، تعداد اسپرم در آقایان به شدت کاهش یافته است و علت دقیق چنین پدیده ای هنوز مشخص نیست. این نتایج بدان معناست که زمانی که مادری باردار، در معرض مواد شیمیایی مخری غدد درون ریز قرار می گیرد، پسر او و نسل بعد از پسر او نیز به مشکل عدم باروری و یا کاهش باروری دچار می شوند.»
محققین همچنین درباره EDHP که یکی از مواد شیمیایی مخرب غدد است تحقیق می کنند. این ماده معمولاً در لوله ها، تیوب ها، مواد آرایشی، اسباب بازی ها و ابزار آلات پزشکی یافت می شود. طی آزمایشی که بر روی موش ها انجام شد، آن دسته از موش های نر که پیش از تولد در معرض EDHP قرار گرفته بودند، اسپرم کمتری در خون خود داشتند و تعداد اسپرم آنها کمتر بود. در نتیجه قدرت باروری خود را از دست داده بودند. به گفته محققان، قرار گرفتن در معرض EDHP پیش از تولد میتواند بر توانایی باروری و تولید مثل نسلهای آینده نیز تاثیر بگذارد.
دکتر بری مکین تایر، رهبر گروه سم شناسی تولید مثل و رشد در سازمان بهداشت محیط زیست میگوید: « مشکل ترین مرحله کار ما در این مطالعات، تعمیم دادن نتایج جانوری به انسان ها و پذیرش ریسک این آزمایشات بر روی انسان است. او معتقد است که خطرات ناشی از این مواد شیمیایی به چند فاکتور بستگی دارد. به عنوان مثال، چه هورمونی و به چه میزان تحت تأثیر قرار گرفته، و ایا این تماس در زمانی حساس مانند شن بلوغ یا دوران بارداری بوده است یا خیر.مطالعات اخیر نشان می دهد که تأثیرات منفی مواد شیمیایی مخرب غدد درون ریز، می توانند بر بیش از یک نسل اثر بگذارند چراکه این مواد بر تعداد و کیفیت اسپرم ها اثر منفی می گذارند. دکتر رادوا باراکات، کارشناس پزشکی و دامپزشکی، محقق ارشد این مطالعه، دکترای تحقیق و عضو هیئت علمی دانشگاه دامپزشکی الانویز می گوید: « در چند دهه اخیر، تعداد اسپرم در آقایان به شدت کاهش یافته است و علت دقیق چنین پدیده ای هنوز مشخص نیست. این نتایج بدان معناست که زمانی که مادری باردار، در معرض مواد شیمیایی مخری غدد درون ریز قرار می گیرد، پسر او و نسل بعد از پسر او نیز به مشکل عدم باروری و یا کاهش باروری دچار می شوند.»
راهکار هایی برای کاهش پلاستیک در خانه (دکتر نانسی واین)
- کمتر از غذاهای کنسروی یا بسته بندی های پلاستیکی استفاده کنید و ظروف شیشه ای و سرامیکی را جایگزین کنید.
- غذا ها را در ظروف پلاستیکی نگهداری نکنید.
- برای گرم کردن غذا در مایکرو ویو از ظروف پلاستیکی استفاده نکنید.
بنابر نظریه انجمن غدد درون ریز، روش های سنتی برای ارزیابی مواد شیمیایی، برای سنجش مواد مخرب غدد درون ریز کافی نیست. این امر در کنار سطح ایمن این مواد شیمیایی که هنوز هم مسأله ای بحث بر انگیز است، سبب شد تا تدابیر و قوانینی توسط دولت ایجاد شود. دکتر واین می گوید: « اگر چه ما هنوز هم در رابطه با تأثیرات این مواد شیمیایی اطلاعات کافی نداریم اما اکنون نیز برای اقدام دیر است.
او در ادامه می گوید: دانسته های ما از این مسأله بسیار کم است و نتایجی که ما با تلاش فراوان از این مطالعات می گیریم وحشتناک است. وظیفه ما در دوره خود این است که با کاهش مصرف غذا و نوشیدنی در بسته بندی پلاستیکی، تأثیرات منفی این مواد را به حداقل برسانیم. اگر همین اقدامات کوچک نیز انجام نشود، فاجعه ای بزرگ در کمین ما و نسل های پس از ما خواهد بود. »
برگرفته از سایت: Healthline.com
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
