دولت و شاخصههای دولت ابرار
ءمحمدبن ابی عمیر میگوید: از امام هفتمپرسیدم، چرا «حی علی خیرالعمل» از اذانکنار گذاشته شد. حضرت فرمود: علت ظاهریاین کار را میخواهی یا علت واقعی و باطنیرا؟گفتم هر دو را فرمود: علت ظاهری این بودکه مردم به اتکای اینکه نماز «خیرالعمل»است از جهاد دست نکشند و اما علت واقعیآن بود که خیرالعمل: ولایت «پیوند با رهبریصالح اسلامی» است آن را حذف کردند، تا دراذان هر روز، این اصل مهم یادآوری نشود ومردم به آن دعوت نشوند. (1)
الف - بیماری ناآگاهی و بینش غلط نسبتبه انسان و جهان
ب - بیماری فزونخواهی و حرص واستکبار روحی و اجتماعی
تا روزی که مبانی فکری «کفر وشرک» درجهان وجود دارد و آگاهانه و ناآگاهانه از طریقرسانههای تصویری و مکتوب و شفاهیتوسط «خودی و بیگانه» تبلیغ میشود، اینبیماریها، قابل درمان نیست. عملکردنادرست مولود بینشها و اخلاق و عاداتنادرست است. هجوم فرهنگی به اندیشههایالحادی شرط حیات «دولت ابرار» است ونرمش و سازش با کفر و شرک جهانی تنها بر«آزمندی» و «گستاخی» آنان میافزاید و هر روزدولت صالحان را با توطئهای نوین روبرومیسازد.
امام علیعلیه السلام که همه امت اسلامی در الهیبودن و اسلامی بودن دولت او وحدت نظردارند، از درون و برون با انواع «توطئهها»مواجه بود و خود صریحا اعلام کرد:الا وانیاقاتل رجلین: رجلا ادعی ما لیس له و آخرمنع الذی علیه (2)
من با دو گروه میجنگم:
الف - گروهی که بیش از حق خویشمیخواهند.
ب - گروهی که از انجام وظیفه خودداریمیکنند.
دشمنی با نظام اسلامی و «دولت ابرار»«توهم» نیست. «واقعیت» است. تا خوی«حرص و استکبار» در بشر وجود دارد. تاروحیه فزون خواهی و سلطه جوئی در جامعهبشری حکومت میکند. تا اندیشههایپیامبران و انوار ایمان قلب افراد و احزاب رافتح نکرده است دشمنی و خصومتبا «دولتابرار» و امامت پارسایان قطعی است.
امام خمینیقدس سرهم فرموده است: دو طایفه بهشما توجه دارد یک طایفه مستکبرین وسودجوها. و طوایفی که به آنها وابستههستند، آنها را توقع نداشته باشید با شماصلح کنند، آنها صلح نخواهندکرد. اونها همهشان همه برنامه فرعونها را دارند که سرسازش با شما ندارند و یک دسته هممستضعفین جامعه هستند که اکثریتمحروم هستند و این دسته با شما هستند (3)
رعایتحقوق دولت و ملت رشته الفت ملیو عامل عزت و اقتدار دینی است. آمریکا وشیطان داخلی و خارجی نه برای ملتحقیقائل است و نه برای دولت. نه به «جمهوریت»معتقدند ونه اسلامیت و جنگ جمهوریت و«اسلامیت»، جنگی زرگری و به سفارش«استکبار جهانی» است تا جامعه از سایه چترامنیت آفرین توحید بگریزد و خود به تخریبقلعه از درون بپردازد و شکار شیطان شود. تا پرچم قرآن و عترتعلیهم السلام بر سر مردمی سایهافکن است آنان در دژ استوار و امن الهی قراردارند و استثمار مردم امکانپذیر نیست.ستیز با دیانت و خصومتبا ولایت فقیه وروحانیت تلاش برای ایجاد رخنه در چترمصونیت آفرین امتبزرگ اسلامی است.
شکستن جایگاه حقوقی مسؤولان زمینهبه مسخره گرفتن امور جدی جامعه است.
القای این مطالب که به بهانه طنز، حماقتو بی تفاوتی و خیانت و... مسؤولان دولتاسلامی را نشان دهد اگر راستباشدفاجعهای است که باید با این گونه مسؤولانمبارزه کرد و اگر دروغ استباید برنامه سازانو مسخره کنندگان و مسؤولان پخش سیما رااز خواب غفلتبیدار نمود.
هراس و عقب نشینی در برابرجوسازیهای بین المللی، و غوغا سالاریرسانههای داخلی و خارجی، داد و ستد و کنارآمدن با قاچاقچیان و آدمربایان و مذاکره بامجرمان و تغییر سریع مقررات و مسؤولان، ازدیگر عوامل شکستن اقتدار دولت هاست.«سرمایهداران» و «رسانهداران» و«اسلحهداران» نباید بتوانند با زر و زور و تزویربا قانون بازی کنند و از کیفر جنایتخویشبگریزند. اقتدار دولت، سرمایه ملی است. اینسرمایه را بر باد ندهیم و به اقتدار دولتبیشتر بیاندیشیم.
دولت مردان اسلامی از گناه میگریزند، باباطل میستیزند و از فشار و هیاهوی خارجیبیم به دل راه نمیدهند. مهمترین وظیفهدولت ابرار پاسداری از «ابراربودن» خویشاست. چه بسیار ابراری که در جذر و مدحوادث سر به آستان اشرار ساییدند و چهبسیار اشراری که به سوی حق بازگشتند وعاقبتبه خیر شدند. «دولت ابرار» و صالحان،تا روزی دولت مشروع و مردمی است که درکلیه قوانین مقررات، بخشنامهها، آئیننامهها، و قراردادهای داخلی و خارجی درچارچوب قرآن و سنت و رهنمودهایعترتعلیهم السلام گام بردارد و مطیع فرمان نایب امامزمان (عج) باشد. تصدی حکومت، تداومحکومت و عملکرد قدرت در چارچوبشریعتباشد. بدون رهبری فقیه عادل وفقهای جامع شرائط «دولت ابرار» تاسیسنمیشود و ادامه نمییابد.
دولتی، دولت اسلامی است، که آرمانشاجرای احکامالله و یاری عبادالله ودستیارانش مسلمانانی متعهد و فداکارباشند.
مسلمانان در آن احساس عزت و سرافرازیمیکنند و منافقان در آن حقیر و زبون اند.
خداترسی، مردم دوستی، تلاش و جهاد وپاسداری از معروف و نبرد با منکر ازویژگیهای دولت ابرار است. دولت ابرار، بیشاز آنچه به دنیا بیندیشد به آخرت میاندیشد.
بیش از آنچه به خواستبین المللی ارجنهد به نیاز داخلی فکر میکند.
بیش از آنچه به پرستیژ و ابهت کاذب فکرکند به واقعیت و مشکلات و نیازهای مردمتوجه میکند.
دولت ابرار، دولت محرومان، دولتدینداران و دولت مؤمنان است.
دولت ابرار، دولت کار و تلاش است، دولتاحرار و آزادگان است.
دولت ابرار، دولت عفو و گذشت از خطاهایمؤمنان و مردم داخل جامعه اسلامی و دولتصلابت و قاطعیت در برابر دشمنان مکتب وملت است.
دولت ابرار در برابر انحرافها، مدام دقیق وحساس است. از لذتهای شخصی و هواینفس میگذرد. رفاقت را بر حقیقت مقدمنمیدارد. رو دربایستیها او را به بیراههنمیکشد. توقعات بیجا و بیم سرو صداها او رااز مسیر وظیفه به کژراهه نمیبرد.
دولت ابرار فقط به دنیای مردم نمیاندیشدهم به دنیا و هم به آخرت مردم فکر میکند.
دولت ابرار، اجرای قوانین خدا را براینجات و کامیابی و رفاه، بشریت کافی میداند.«الیس الله بکاف عبده» «و من یتوکل علیالله فهو حسبه»دولت ابرار، وعدههای خدا را راست میداندو بر وعدههای الهی بیش از تلاش و برنامهریزی خویش و محاسبات عقل حسابگربرنامه ریزان اطمینان دارد.
دولتمردان دولت ابرار، بیش از آن که باسرمایه داران بنشینند با فقیران و تهیدستانمینشینند و با خانواده شهدا و جانبازان وآزادگان و ایثارگران معاشرت دارند. بیش ازآن که برای سرمایه داران حرمت قائل باشند،برای مؤمنان احترام قائل اند.
بیش از آن که به امنیتسرمایهها بیندیشدبه امنیت ایمان و جان مؤمنان و شخصیتمسلمانان فکر میکند. در حدیث امامحسینعلیه السلام آماده است که بدترین خصالحاکمان سه چیز است. «شرخصال الملکالجبن من الاعداء و القسوه علی الضعفاء والبخل عندالاعطاء. (5)
امام حسینعلیه السلام فرمود:بدترین خصال زمامداران سه چیز است:
1 - ترسیدن از دشمنان
2 - بیرحمی برضعیفان
3 - و بخل به هنگام بخشندگی
مسؤولان، وزیران، و وکیلان و عالمان دینو استانداران و فرمانداران و بخشداران همنیاز به خودسازی و تزکیه و تذکر مداوماخلاقی و معنوی دارند. و اگر توجه و یاد خدا وذکر معاد را فراموش کنند، گرفتار دام و دانهشیطان خواهند شد. از یک سو خودسازیبرای «دولت مردان» ضروری است و از سویدیگر نظارت و انتقاد خیرخواهانه، نقددلسوزانه و آگاهانه و انجام امر به معروف و نهیاز منکر در برابر مدیران سطوح میانی و حتیمدیران سطوح بالای نظام هم نه تنها حقمردم بلکه وظیفه مردم است. زیرا امام ابرارفرمود: «اعینونی بمناصحة خلیة من الغش،سلیمة من الریب.»; (6)
مرا با ارائه دیدگاههای خیرخواهانه خویشیاری کنید. اظهار نظری که از آمیزههای ناپاک«اهداف و انگیزههای دیگر» نهی و از تردید وشک و ناآگاهی مصون باشد.
منبع: http://www.hawzah.net
/خ
آرمان تاریخی
امکان دولت ابرار
خصومتبا حکومت اسلامی
الف - بیماری ناآگاهی و بینش غلط نسبتبه انسان و جهان
ب - بیماری فزونخواهی و حرص واستکبار روحی و اجتماعی
تا روزی که مبانی فکری «کفر وشرک» درجهان وجود دارد و آگاهانه و ناآگاهانه از طریقرسانههای تصویری و مکتوب و شفاهیتوسط «خودی و بیگانه» تبلیغ میشود، اینبیماریها، قابل درمان نیست. عملکردنادرست مولود بینشها و اخلاق و عاداتنادرست است. هجوم فرهنگی به اندیشههایالحادی شرط حیات «دولت ابرار» است ونرمش و سازش با کفر و شرک جهانی تنها بر«آزمندی» و «گستاخی» آنان میافزاید و هر روزدولت صالحان را با توطئهای نوین روبرومیسازد.
امام علیعلیه السلام که همه امت اسلامی در الهیبودن و اسلامی بودن دولت او وحدت نظردارند، از درون و برون با انواع «توطئهها»مواجه بود و خود صریحا اعلام کرد:الا وانیاقاتل رجلین: رجلا ادعی ما لیس له و آخرمنع الذی علیه (2)
من با دو گروه میجنگم:
الف - گروهی که بیش از حق خویشمیخواهند.
ب - گروهی که از انجام وظیفه خودداریمیکنند.
دشمنی با نظام اسلامی و «دولت ابرار»«توهم» نیست. «واقعیت» است. تا خوی«حرص و استکبار» در بشر وجود دارد. تاروحیه فزون خواهی و سلطه جوئی در جامعهبشری حکومت میکند. تا اندیشههایپیامبران و انوار ایمان قلب افراد و احزاب رافتح نکرده است دشمنی و خصومتبا «دولتابرار» و امامت پارسایان قطعی است.
امام خمینیقدس سرهم فرموده است: دو طایفه بهشما توجه دارد یک طایفه مستکبرین وسودجوها. و طوایفی که به آنها وابستههستند، آنها را توقع نداشته باشید با شماصلح کنند، آنها صلح نخواهندکرد. اونها همهشان همه برنامه فرعونها را دارند که سرسازش با شما ندارند و یک دسته هممستضعفین جامعه هستند که اکثریتمحروم هستند و این دسته با شما هستند (3)
مطالبات مردم
رعایتحقوق دولت و ملت رشته الفت ملیو عامل عزت و اقتدار دینی است. آمریکا وشیطان داخلی و خارجی نه برای ملتحقیقائل است و نه برای دولت. نه به «جمهوریت»معتقدند ونه اسلامیت و جنگ جمهوریت و«اسلامیت»، جنگی زرگری و به سفارش«استکبار جهانی» است تا جامعه از سایه چترامنیت آفرین توحید بگریزد و خود به تخریبقلعه از درون بپردازد و شکار شیطان شود. تا پرچم قرآن و عترتعلیهم السلام بر سر مردمی سایهافکن است آنان در دژ استوار و امن الهی قراردارند و استثمار مردم امکانپذیر نیست.ستیز با دیانت و خصومتبا ولایت فقیه وروحانیت تلاش برای ایجاد رخنه در چترمصونیت آفرین امتبزرگ اسلامی است.
حفظ اقتدار دولت
شکستن جایگاه حقوقی مسؤولان زمینهبه مسخره گرفتن امور جدی جامعه است.
القای این مطالب که به بهانه طنز، حماقتو بی تفاوتی و خیانت و... مسؤولان دولتاسلامی را نشان دهد اگر راستباشدفاجعهای است که باید با این گونه مسؤولانمبارزه کرد و اگر دروغ استباید برنامه سازانو مسخره کنندگان و مسؤولان پخش سیما رااز خواب غفلتبیدار نمود.
هراس و عقب نشینی در برابرجوسازیهای بین المللی، و غوغا سالاریرسانههای داخلی و خارجی، داد و ستد و کنارآمدن با قاچاقچیان و آدمربایان و مذاکره بامجرمان و تغییر سریع مقررات و مسؤولان، ازدیگر عوامل شکستن اقتدار دولت هاست.«سرمایهداران» و «رسانهداران» و«اسلحهداران» نباید بتوانند با زر و زور و تزویربا قانون بازی کنند و از کیفر جنایتخویشبگریزند. اقتدار دولت، سرمایه ملی است. اینسرمایه را بر باد ندهیم و به اقتدار دولتبیشتر بیاندیشیم.
وظایف مهم دولت مردان
دولت مردان اسلامی از گناه میگریزند، باباطل میستیزند و از فشار و هیاهوی خارجیبیم به دل راه نمیدهند. مهمترین وظیفهدولت ابرار پاسداری از «ابراربودن» خویشاست. چه بسیار ابراری که در جذر و مدحوادث سر به آستان اشرار ساییدند و چهبسیار اشراری که به سوی حق بازگشتند وعاقبتبه خیر شدند. «دولت ابرار» و صالحان،تا روزی دولت مشروع و مردمی است که درکلیه قوانین مقررات، بخشنامهها، آئیننامهها، و قراردادهای داخلی و خارجی درچارچوب قرآن و سنت و رهنمودهایعترتعلیهم السلام گام بردارد و مطیع فرمان نایب امامزمان (عج) باشد. تصدی حکومت، تداومحکومت و عملکرد قدرت در چارچوبشریعتباشد. بدون رهبری فقیه عادل وفقهای جامع شرائط «دولت ابرار» تاسیسنمیشود و ادامه نمییابد.
دولتی، دولت اسلامی است، که آرمانشاجرای احکامالله و یاری عبادالله ودستیارانش مسلمانانی متعهد و فداکارباشند.
شاخصههای دولت ابرار
مسلمانان در آن احساس عزت و سرافرازیمیکنند و منافقان در آن حقیر و زبون اند.
خداترسی، مردم دوستی، تلاش و جهاد وپاسداری از معروف و نبرد با منکر ازویژگیهای دولت ابرار است. دولت ابرار، بیشاز آنچه به دنیا بیندیشد به آخرت میاندیشد.
بیش از آنچه به خواستبین المللی ارجنهد به نیاز داخلی فکر میکند.
بیش از آنچه به پرستیژ و ابهت کاذب فکرکند به واقعیت و مشکلات و نیازهای مردمتوجه میکند.
دولت ابرار، دولت محرومان، دولتدینداران و دولت مؤمنان است.
دولت ابرار، دولت کار و تلاش است، دولتاحرار و آزادگان است.
دولت ابرار، دولت عفو و گذشت از خطاهایمؤمنان و مردم داخل جامعه اسلامی و دولتصلابت و قاطعیت در برابر دشمنان مکتب وملت است.
دولت ابرار در برابر انحرافها، مدام دقیق وحساس است. از لذتهای شخصی و هواینفس میگذرد. رفاقت را بر حقیقت مقدمنمیدارد. رو دربایستیها او را به بیراههنمیکشد. توقعات بیجا و بیم سرو صداها او رااز مسیر وظیفه به کژراهه نمیبرد.
دولت ابرار فقط به دنیای مردم نمیاندیشدهم به دنیا و هم به آخرت مردم فکر میکند.
دولت ابرار، اجرای قوانین خدا را براینجات و کامیابی و رفاه، بشریت کافی میداند.«الیس الله بکاف عبده» «و من یتوکل علیالله فهو حسبه»دولت ابرار، وعدههای خدا را راست میداندو بر وعدههای الهی بیش از تلاش و برنامهریزی خویش و محاسبات عقل حسابگربرنامه ریزان اطمینان دارد.
دولتمردان دولت ابرار، بیش از آن که باسرمایه داران بنشینند با فقیران و تهیدستانمینشینند و با خانواده شهدا و جانبازان وآزادگان و ایثارگران معاشرت دارند. بیش ازآن که برای سرمایه داران حرمت قائل باشند،برای مؤمنان احترام قائل اند.
بیش از آن که به امنیتسرمایهها بیندیشدبه امنیت ایمان و جان مؤمنان و شخصیتمسلمانان فکر میکند. در حدیث امامحسینعلیه السلام آماده است که بدترین خصالحاکمان سه چیز است. «شرخصال الملکالجبن من الاعداء و القسوه علی الضعفاء والبخل عندالاعطاء. (5)
امام حسینعلیه السلام فرمود:بدترین خصال زمامداران سه چیز است:
1 - ترسیدن از دشمنان
2 - بیرحمی برضعیفان
3 - و بخل به هنگام بخشندگی
آفات و خطرها
مسؤولان، وزیران، و وکیلان و عالمان دینو استانداران و فرمانداران و بخشداران همنیاز به خودسازی و تزکیه و تذکر مداوماخلاقی و معنوی دارند. و اگر توجه و یاد خدا وذکر معاد را فراموش کنند، گرفتار دام و دانهشیطان خواهند شد. از یک سو خودسازیبرای «دولت مردان» ضروری است و از سویدیگر نظارت و انتقاد خیرخواهانه، نقددلسوزانه و آگاهانه و انجام امر به معروف و نهیاز منکر در برابر مدیران سطوح میانی و حتیمدیران سطوح بالای نظام هم نه تنها حقمردم بلکه وظیفه مردم است. زیرا امام ابرارفرمود: «اعینونی بمناصحة خلیة من الغش،سلیمة من الریب.»; (6)
مرا با ارائه دیدگاههای خیرخواهانه خویشیاری کنید. اظهار نظری که از آمیزههای ناپاک«اهداف و انگیزههای دیگر» نهی و از تردید وشک و ناآگاهی مصون باشد.
پی نوشت ها :
1 - سفینة البحار، ج 1، ص 66
2 - نهج البلاغه صبحی صالح، خطبه 173
3 - در جستجوی راه از کلام امام دفتر اول ص 169
4 - طه، آیه 131.
5 - فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، کلام 899.
6 - نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبه 118.
منبع: http://www.hawzah.net
/خ