بوی نفت در اقتصاد ایران در مصاحبه با دکتر قدیری ابیانه(قسمت چهارم)

رهایی ذهنی از وابستگی به نفت راه رهایی از اقتصاد نفتی

اقتصاد نفتی آفتی است که به این راحتی ها نمیتوان از آن فرار کرد به گفته دکتر قدیری ابیانه گام اول فرار از اقتهصاد نفتی رهایی از ذهنیت وابستگی به نفت است راهکارهایی فرار از اقتصاد نفتی را در قسمت چهارم مصاحبه با دکتر قدیری ابیانه به گفتگو نشسته ایم.
يکشنبه، 19 اسفند 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: عبدالصالح شمس اللهی
موارد بیشتر برای شما
رهایی ذهنی از وابستگی به نفت راه رهایی از اقتصاد نفتی
به بهانه بیانیه گام دوم انقلاب
 
رهایی ذهنی از وابستگی به نفت راه رهایی از اقتصاد نفتی
 
راسخون: این اقتصاد نفتی در شرایط تحریم در بعد اقتصادی چه تاثیر مهمی داشته است؟

دکتر قدیری ابیانه: تاثیرش مشخص است؛ الآن در ایران می‌گویند که همه چیز گران شده است. من اصلاً معتقد نیستم که چیزها گران شده است. بلکه ارزش پول ما است که کاهش پیدا کرده است. وقتی نفت پشتوانه‌ی ما اقتصاد است. وقتی اقتصاد وابسته به نفت بود، بعد در اثر تحریم‌ها صادرات نفت کاهش پیدا کرد، طبیعتاً ارزش پول ما هم کاهش پیدا می‌کند.
 این کادر مدیران هم با مردم هستند. یعنی اگر ما مدیران ضعیفی داریم برمی‌گردد به اشتباه مردم در دادن رأی و در انتخاب مدیران. نمی‌شود که مردم مدیری را انتخاب کنند بعد بیایند بگویند ضعیف است؟ خوب چرا مدیر ضعیف انتخاب کردی؟!‌ رئیس جمهور را مردم انتخاب می‌کنند، نماینده‌ها را مردم انتخاب می‌کنند.
وابستگی ذهنی به نفت
راسخون: چه راهکارهایی برای فرار از اقتصاد نفتی وجود دارد؟ بالآخره ما اقتصادمان یک اقتصادی است که وابسته شده است به نفت و به این سادگی‌ها هم نیست که بگویم امروز در چاه‌های نفت را پلمپ کنیم.
 
دکتر قدیری ابیانه: سال‌ها است مقام معظم رهبری تأکید کردند که باید اقتصاد ما از وابستگی به نفت نجات پیدا کند. راهکارهای مختلفی در این رابطه وجود دارد. من معتقد هستم مقدمه‌ی اصلاح وابستگی به نفت رهایی از وابستگی ذهنی به نفت است. و آن هم از طریق یک محاسبات ساده‌ی ریاضی است که مردم بدانند این نفت آنقدر که آن‌ها در ذهنشان هست، نیست. مبلغ ناچیزی است و البته این درآمد را پاکستان و هند و بنگلادش و ژاپن و آلمان و کرده و سوئیس و این‌ها ندارند. ما داریم شکر خدا اما مال ما درآمد زیاد نیست. همانطور که عرض کردم صادرات نفتی یک کویتی، قطری، عماراتی باتوجه به جمعیت کم آن‌ها به اندازه‌ی 60 سال صادرات نفت یک ایرانی است. اقتصاد نمی‌تواند به نفت تکیه کند. باید به کار و تلاش آحاد مردم تکیه کند.
 
راسخون: راه این رهایی ذهنی چیست؟
 
دکتر قدیری ابیانه: اگر بخواهم بگویم راهکارها چیست،‌ من می‌گویم همین شعارهایی که مقام معظم رهبری به عنوان شعار سال مطرح کردند، راهکار رهایی اقتصاد است. کار و تلاش،‌ پرهیز از اسراف، رعایت انضباط اجتماعی و اقتصادی،
من معتقد هستم مقدمه‌ی اصلاح وابستگی به نفت رهایی از وابستگی ذهنی به نفت است. و آن هم از طریق یک محاسبات ساده‌ی ریاضی است که مردم بدانند این نفت آنقدر که آن‌ها در ذهنشان هست، نیست. مبلغ ناچیزی است و البته این درآمد را پاکستان و هند و بنگلادش و ژاپن و آلمان و کرده و سوئیس و این‌ها ندارند. ما داریم شکر خدا اما مال ما درآمد زیاد نیست. 
راسخون: نقش مردم چیست؟

دکتر قدیری ابیانه: مردم بجای اینکه بنشینند و دولت بیاید دست آن‌ها را بگیرد مشکل آن‌ها را حل کند، خودشان را بجای صورت مسئله بدانند، راه حل بدانند. ساعت مفید کاری مطابق مرکز پژوهش‌های مجلس در ادارات دولتی ما 22 دقیقه در روز است. در کل کشور ما بخش خصوصی یا دولتی، هفته‌ای کم‌تر از 11 ساعت، تقریباً روزی 2 ساعت است. در حالی که در ژاپن ساعت مفید کاری 8 ساعت در روز است و در کره‌ی جنوبی بیش از 9 ساعت در روز است. اینکه اگر ما ساعت مفید کاری را در ادارات دولتیمان 10 برابر کنیم، تازه می‌شود 220 دقیقه. یعنی متوسط البته. یعنی کم‌تر از 4 ساعت در روز. اگر ما ساعت مفید کاریمان را در بخش‌های مختلف اقتصاد کشور به 8 ساعت در روز برسانیم، کار مفید را، نه ساعت کار را، به شدت وضع ما بهبود پیدا خواهد کرد. البته کشورهایی مثل ژاپن و کره‌ی جنوبی که ساعت مفید کاری آن‌ها بالا است و الآن به یک رفاه نسبی و پیشرفته در این زمینه رسیده‌اند، این‌ها ده‌ها سال کار کرده‌اند تا به اینجا رسیده‌اند. یک روزه نرسیده‌اند. در نداری و حقوق کم کار کرده‌اند و الآن هم در داشتن و پیشرفتی که حاصل شده است باز هم خوب کار می‌کنند. ما باید فرهنگ اسلامی کار را ترویج کنیم. ما حدیث داریم اگر عبادت را به هفت قسمت تقسیم کنیم، شش قسمت آن کار و تلاش برای معاش حلال است. ما 5 میلیون ظرفیت دانشگاه‌هایمان است. یعنی از خود جمعیت بومی کویت و بحرین و امارات بیشتر است. به شرطی که این‌ها به جای اینکه دنبال این باشند که فقط یک مدرکی را به هر قیمتی شده بگیرند، از یک فرصت استفاده کنند دانشجوی ما دانشمند بشود.

فرهنگ کار از مدرسه
 ما باید فرهنگ کار را از مدارس شروع کنیم. معتقد هستم کسی که سیکلش را می‌گیرد باید مهارت‌های زندگی را بلد باشد و بتواند روی پای خودش بایستد. ما باید در فیلم‌ها و در سریال‌هایمان و در تبلیغات‌هایمان کار کردن را عزت و موجب شرف بدانیم. در حالیکه بنده معتقد هستم بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی، رادیوی ما و تریبون‌های ما و کتاب‌ها و نوشته‌ها و مقالات ما عکس این عمل می‌کنند. انضباط اجتماعی اقتصادی یک مسئله ضروری است برای پیشرفت.
 
خرید کالای ایرانی
تعصب به خرید کالای داخلی و حمایت از تولید داخلی، این ضروری است برای اقتصاد کشور ما. اگر تحریم‌ها روی ما اثر گذاشته است، بخاطر مشکلات داخلی ما ازجمله تنبلی، بی‌کاری، اسراف، کم کاری، میل به خرید کلای خارجی و اینجور مسائل است.
ما باید فرهنگ کارآفرینی را از مدارس شروع کنیم. معتقد هستم کسی که سیکلش را می‌گیرد باید مهارت‌های زندگی را بلد باشد و بتواند روی پای خودش بایستد. ما باید در فیلم‌ها و در سریال‌هایمان و در تبلیغات‌هایمان کار کردن را عزت و موجب شرف بدانیم. در حالیکه بنده معتقد هستم بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی، رادیوی ما و تریبون‌های ما و کتاب‌ها و نوشته‌ها و مقالات ما عکس این عمل می‌کنند.
راسخون: آقای دکتر این توپی است که در زمین مردم افتاد. حالا اگر ما بخواهیم یک توپ هم در زمین مسئولین بیندازیم. یعنی این توپ را ما انداختیم در زمین مردم گفتیم مردم کار کنند، مردم تلاش کنند،مردم درست مصرف کنند و ... مسئولین چه باید بکنند؟؟
 
دکتر قدیری ابیانه: خدا این توپ را در زمین مردم انداخته؛ قرآن می‌فرماید که جامعه باید در متن و فرهنگ خودش تغییر ایجاد بکند
 
راسخون: این درست است که مردم باید این حرکت‌ها رو بکنند. از یک طرف هم بصورت ساختاری و سازمانی هم ما باید یک کارهایی بکنیم. یعنی دولت باید یک کارهایی بکند. این کارها چه هست؟

دکتر قدیری ابیانه: بینید من معتقد هستم 15 درصد مشکلات از تحریم است. 15 درصدش از مدیران است. 85 درصدش از مردم است.
مطابق مرکز پژوهش‌های مجلس در ادارات دولتی ما 22 دقیقه در روز است. در کل کشور ما بخش خصوصی یا دولتی، هفته‌ای کم‌تر از 11 ساعت، تقریباً روزی 2 ساعت است. در حالی که در ژاپن ساعت مفید کاری 8 ساعت در روز است و در کره‌ی جنوبی بیش از 9 ساعت در روز است
راسخون: این که چه شد 15 درصد تحریم، ‌15 درصد مدیران، 30 درصد، 70 درصد می‌افتد گردن مردم.

دکتر قدیری ابیانه: خیر 85 درصد  مردم.        
 
راسخون:  اینکه 15 درصد تحریم، 15 درصد هم مدیران، این می‌شود 30 درصد. خوب، 30 درصد از صد در صد میشه 70 درصد!!

دکتر قدیری ابیانه: خیر، 85 درصد. چرا من می‌گویم 85 درصد؟ چون این کادر مدیران هم با مردم هستند. یعنی اگر ما مدیران ضعیفی داریم برمی‌گردد به اشتباه مردم در دادن رأی و در انتخاب مدیران. نمی‌شود که مردم مدیری را انتخاب کنند بعد بیایند بگویند ضعیف است؟ خوب چرا مدیر ضعیف انتخاب کردی؟!‌ رئیس جمهور را مردم انتخاب می‌کنند، نماینده‌ها را مردم انتخاب می‌کنند، قوانین محکم را این‌ها تصویب می‌کنند، وزیرها را این‌ها تعیین می‌کنند، قوانین را مجلس تصویب می‌کند. نمی‌شود که انتخاب کنی و بعد مسئولیت انتخاب را نپذیری!‌ بالآخره انتخاب خودمان را باید درست کنیم. وقتی برخلاف نظر حضرت امام که فرمودند مبادا لیبرال‌ها و مرفهین حاکم شوند، مردم به سوپر مرفهین و سوپر لیبرال‌ها رأی می‌دهند، نتیجه‌اش را خوب با این گرانی‌ها و با این مشکلات درو می‌کنند. این است می‌گویم 85 درصد مردم هستند.

تهیه و تنظیم: عبدالصالح شمس اللهی 

ادامه دارد....



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط