سخن گفتن از تفکر آینده

مردم از امر غیرتئولوژیک، بنیادی وجودشناختی است که ما را از نیست انگاری و بی معنایی جهان می رهاند و در همان حال به اسارت در هیچ یک از نظام های تئولوژیک تاریخی تن نمیدهد. لذا، می توانیم امر غیرتئولوژیک را کانون تفکر و نظر قرار دهیم بی آن که ناگزیر باشیم به مفروضات تاریخی یکی از نظامهای تئولوژیک تن داده.