انتشار زیاد دی اکسید کربن به خاطر بیتکوین

مفهوم بیتکوین (تصویر آرشیوی)
اعتبار: © تولید بصری / Adobe Stock
 

سخت افزار و آدرس‌های IP برای ارزیابی رد پای کربنیِ پول رایج رمزی تجزیه و تحلیل شد.
 
استفاده از بیتکوین، سالانه حدود 22 مگاتن دی اکسید کربن منتشر می کند - که قابل مقایسه است با کل انتشارهای این گاز در شهرهایی مثل لاس وگاس یا هامبورگ. این نتیجه گیریِ ناشی از مفصل‌ترین تجزیه و تحلیل تا امروز از رد پای کربنی پول رایج رمزی است. یک تیم بین رشته ای از محققان دانشگاه فنی مونیخ (TUM)، برای مطالعه‌ی خود، چنین داده هایی را به عنوان سوابق IPO از تولید کنندگان سخت افزار و آدرس های IP استخراج کنندگان بیتکوین تجزیه و تحلیل کرد.
 
بیت کوین در فرایند رمز دار پیچیده‌ی ریاضی به گونه ای تولید می شود که تقریباً اصلاً امکان تقلب و سوء استفاده در آن وجود ندارد و ارزش آن متناسب با وقت و انرژی‌ای است که برای ساخت آن مصرف می شود. چون در فرایند این ساخت، معادله های پیچیده ریاضی حل می شود جریان الکتریکی قابل توجهی در مدارات کامپیوتری برای زمانهای قابل توجه جاری می شود و لذا مصرف برق ر این فرایند قابل توجه است.
 
اگر چه بیتکوین یک ارز مجازی است، مصرف انرژی مرتبط با استفاده از آن بسیار واقعی است. برای این که یک انتقال بیتکوین اجرا و اعتبار سنجی شود، یک پازل ریاضی باید با یک کامپیوتر دلخواه در شبکه جهانی بیتکوین حل شود. این شبکه، که هر کسی می تواند به آن بپیوندد، به حل کننده های پازل، به ارز بیتکوین، پاداش می دهد. ظرفیت محاسباتی مورد استفاده در این فرایند - که معروف به استخراج بیت کوین است - در سال های اخیر به سرعت در حال افزایش بوده است. آمارها نشان می دهد که تنها در سال 2018 این ظرفیت چهار برابر شده است.
 
در نتیجه، رونق عظیم بیت کوین این پرسش را مطرح می کند که آیا پول رایج رمزی باری اضافی را بر آب و هوا تحمیل می کند یا خیر. مطالعات متعددی تلاش کرده اند میزان انتشار CO 2 ناشی از استخراج بیت کوین را تعیین کنند. کریستیَن استول که پژوهش را در دانشگاه فنی مونیخ (TUM) و مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) هدایت می کند می گوید: "به هر حال این مطالعات بر اساس تعدادی از تقریب‌هاست."
 

بنابراین، تیمی از علوم مدیریت و محققان اطلاعات در دانشگاه فنی مونیخ، مفصل ترین محاسبات رد پای کربنی سیستم بیتکوین که تا به امروز انجام شده است را انجام داده اند. آنها شبیه کارآگاهان، گام به گام برای جمع آوری داده های قطعی پیش رفتند.
 
این تیم با محاسبه مصرف برق شبکه شروع کرد. این به طور عمده به سخت افزار مورد استفاده برای استخراج بیتکوین بستگی دارد. استول توضیح می دهد: "امروزه از سیستم های ویژه ای، شناخته شده تحت عنوان استخراج کنندگان ASIC پایه، استفاده می شود." در سال 2018، سه تولید کننده که بازار استخراج ASIC را کنترل می کنند، IPOها را برنامه ریزی کردند. این تیم از بایگانی های اجباری IPO برای محاسبه سهام های بازار محصولات مربوطه‌ی شرکت ها استفاده کرد. استفاده از بیتکوین، سالانه حدود 22 مگاتن دی اکسید کربن منتشر می کند این مطالعه همچنین لازم بود در نظر بگیرد که آیا استخراج، در حال انجام توسط کسی است که تنها یک استخراج کننده را در خانه هدایت می کند یا در یکی از «مزارع» بزرگ مقیاسِ که در سال های اخیر توسط اپراتورهای حرفه ای برپا شده است انجام می شود. استول می گوید: "در آن عملیات ها، انرژی اضافه ای فقط برای خنک کردن مرکز داده مورد نیاز است." این تیم، برای تحقیق مرتبه های بزرگی درگیر، از آمار منتشر شده توسط یک ائتلاف عمومی از استخراج کنندگان مختلف استفاده کرد که نشان دهنده قدرت محاسباتی اعضای آن بود.
 

محققان میزان مصرف برق سالانه بیت کوین را از نوامبر 2018 در حدود 46 TWh تعیین کردند. و وقتی که این انرژی تولید می شود، چقدر CO2 آزاد می شود؟ در اینجا نیز تیم تحقیقاتی می خواست فراتر از برآورد صرف برود. بنابراین سؤال کلیدی این بود: استخراج کنندگان در کجا موقعیت گرفته اند؟
 
بار دیگر، داده های ردیابی زنده از ائتلاف های استخراج کننده، اطلاعاتی قاطع فراهم آورد. استول توضیح می دهد: "در این گروه ها، استخراج کنندگان توان محاسباتی خود را ترکیب می کنند تا نوبت سریع تری در پاداش برای حل پازل ها به دست آورند – شبیهِ کاری که افراد در ائتلاف های لاتاری انجام می دهند". سیستم بیتکوین دارای رد پای کربنی بین 22 تا 22.9 مگاتن در سال است. این قابل مقایسه است با رد پای کربنی از شهرهایی مثل هامبورگ، وین، یا لاس وگاس آدرس های IP در آمارهای منتشر شده توسط دو تا از بزرگترین ائتلاف ها نشان داد که استخراج کنندگان تمایل به پیوستن به ائتلاف ها در یا نزدیک کشورهای خود دارند. بر اساس این داده ها، تیم قادر بود که 68 درصد از توان محاسباتی شبکه بیتکوین را در کشورهای آسیایی، 17 درصد در کشورهای اروپایی، و 15 درصد در آمریکای شمالی متمرکز کند. محققان این نتیجه گیری را با نتایج روش دیگری توسط متمرکز سازی آدرس های IP استخراج کنندگان منفرد با استفاده از یک موتور جستجوی اینترنت اشیاء، مقابله کردند. آنها سپس نتایج خود را با آمار مربوط به شدت کربن تولید برق در کشورهای مختلف ترکیب کردند.
 

نتیجه گیری این مطالعه: سیستم بیتکوین دارای رد پای کربنی بین 22 تا 22.9 مگاتن در سال است. این قابل مقایسه است با رد پای کربنی از شهرهایی مثل هامبورگ، وین، یا لاس وگاس.
 
کریستین استول می گوید: "به طور طبیعی، عوامل بزرگتری مشارکت کننده در تغییرات آب و هوایی وجود دارد. با این حال، رد پای کربنی به اندازه کافی بزرگ هست که ارزشش را داشته باشد که روی امکان تنظیم استخراج پول رایج رمزی در مناطقی که تولید برق به ویژه کربن افزاست بحث شود." "برای بهبود تعادل زیست محیطی، یک امکان می تواند پیوند مزارع استخراج بیشتر به ظرفیت تولید تجدید پذیر بیشتر باشد."
 
منبع: مطالب ارائه شده توسط دانشگاه فنی مونیخ (TUM)