همسر دوست دارد شریک زندگی اش با او هم صحبت باشد. وقتی لب می گشاید، از دهانش در سخن ببارد. افراد خوش صحبت و خوش سخن کسانی اند که دیگران آرزوی شنیدن سخنان ایشان را دارند. آنان برای سخن گفتن، واژه هایی زیبا برمی گزینند؛ به مقتضای حال، سخن می گویند؛ معانی و مفاهیمی درست و سنجیده را در نظر می گیرند و با خوشرویی عباراتی را به زبان جاری می کنند. چنین اشخاصی سلاطین سخن اند؛ مخاطب را در قبضه خود دارند؛ و به فرموده امیر مؤمنان (علیه السلام)، همیشه آنان را تشنه سخنان خود دارند و با این شیوه سخنوری، سیرابشان می کنند. (قال أمیر المؤمنین : کان لی فیما مضى أخ فی الله.. وکان أکثر دهره صامتة فإن قال بذ القائلین ونقع غلیل السائلین..) (1).
چه خوب است همسران با هم خوش صحبت باشند؛ به ویژه هنگامی که در برابر هم سخن می گویند، واژه هایی بسیار دقیق و زیبا برگزینند و به خوبی و خوش رویی بر زبان جاری سازند. این شیوه سخن گفتن با همسر، به ویژه درباره زنان، نه تنها محبت و عشق درونی به همسر را به گونه ای زیبا بروز می دهد و همسر را از آن آگاه می سازد، بلکه تأثیری فوق العاده نیز بر تقویت محبت و علاقه همسر خواهد داشت. سخن حکیمانه و زیبای رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در همین زمینه. «وقتی مرد به همسرش می گوید: "من تو را دوست دارم"، این سخن او هیچ گاه از قلب زن بیرون نمی رود» (2). از تأثیر فوق العاده هم صحبتی و خوش صحبتی همسران در افزایش مهر و محبت میان آنها نشان دارد.زهرای مرضیه علیها السلام که تربیت یافته خانه باصفای رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) بوده، ارادت قلبی و عشق درونی خود را به شوهر عزیزش این گونه عاشقانه بیان داشته است.مرد و زن در چنین موقعیتی می توانند با بیان برخی سخنان و عبارت های زیبا و شکیل، همراه با لحنی زیبا و طنینی دلنشین با همسرشان هم صحبت شوند. بدین ترتیب، خواهند توانست تا اعماق وجود او را تسخیر کنند و بر عشق و علاقه درونی وی به خویش بیفزایند.
به همه همسران، به ویژه زوج های جوان و کم تجربه توصیه می کنیم که اگر بر چنین کاری قدرت ندارند، از کسانی که در این زمینه مهارت دارند یا برخی کتب و منابع علمی و کاربردی مربوط کمک بگیرند. تمرین و ممارست در یادگیری و تجربه کردن کاربرد برخی واژگان و اصطلاحات ویژه، موجب تسلط بر این واژگان می شود و کاربرد آن در موقعیت های حساس، کارساز خواهد بود. اگر مرد و زن بتوانند چنین زمینه ای را برای خویش فراهم کنند، چنان فضای خوش، باصفا و دلنشینی را تجربه خواهند کرد که هیچ گاه از یاد نخواهد رفت.
به این عبارات زیبا و طنین دل نشین آن که از حضرت صدیقه کبری، فاطمه زهرا سلام الله علیها خطاب به همسرشان حضرت علی علیه السلام نقل شده است، توجه کنید: روحی لروحک الفداء ونفسى لنفسک الوقاء یا ابا الحسن؛ «ای اباالحسن، جانم به فدایت و خودم به قربانت».
زهرای مرضیه علیها السلام که تربیت یافته خانه باصفای رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) بوده، ارادت قلبی و عشق درونی خود را به شوهر عزیزش این گونه عاشقانه بیان داشته است. یک زن چه اندازه باید فدایی و دلداده شوهرش باشد، تا چنین سخنان شگفتی از زبان او شنیده شود؟ به راستی کدام مرد را سراغ دارید که چنین سخنان سراسر عشق، وفاداری و محبت را از همسرش بشنود و عاشق و دلداده او نشود؟ وقتی زهرای مرضیه با علاقه قلبی خویش را به همسرش با چنین عبارت‌های زیبایی بیان می کند، به یقین قلب باصفای مولایش و مولای همه مؤمنان را تسخیر می کند.
همچنین در برخی منابع روایی نقل شده که در گفت و گویی دیگر بین این دو بزرگوار، حضرت علی علیه السلام نهایت عشق و محبت خود را به همسر گرامیشان فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) به این گونه ابراز داشتند و خطاب به ایشان فرمودند: «بأبی أنت و أی». خلاصه آن روایت تاریخی چنین است: خانه امیر مؤمنان (علیه السلام)و فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) خانه خالی از طعام شد. شدت گرسنگی بر امیر مؤمنان (علیه السلام)بسیار فشار آورد. فاطمه ای برای تهیه غذا به خانه پدر بزرگوارشان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) رفتند. اما متوجه شدند که در خانه ایشان نیز چیزی برای خوردن پیدا نمی شود و طی ماه گذشته، هیچ غذایی در خانه ایشان طبخ نشده است. در برابر، حضرت از این پنج ذکر را به دخترشان آموختند: یا رب الأولین والآخرین، یا ذا القوة المتین ویا راحم المساکین ویا أرحم الراحمین. وقتی فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) به خانه بازگشتند، امیر مؤمنان (علیه السلام)با دیدن چهره مبارکشان فرمودند: «پدر و مادرم فدای تو ای فاطمه، چه آوردی؟» حضرت فاطمه پاسخ فرمودند: «من برای دنیا به خانه پدرم رفتم، اما چیزی برای آخرت آوردم!» حضرت علی در پاسخ به ایشان فرمودند: «تو بهترین چیز را آوردی! تو بهترین چیز را آوردی». و بنا به روایتی فرمودند: «امروز برای تو بهترین روز است».
پی‌نوشت‌ها:
1. سید رضی، نهج البلاغه، حکمت ۲۸۹
2.محمدبن یعقوب الکلینی الرازی، الکافی، ج ۵، ص۵۹۹؛ محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعة، ج ۲۰، ص ۲۳
منبع: همسران شایسته، اسد الله طوسی، چاپ اول، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(رحمه الله)، قم ۱۳۹۱
