آیا ثبت‌ اختراعات، باعث نوآوری می‌شود؟

پاریس در سال 1900 یک نمایشگاه جهانی را برگزار کرد ، نمایشگاه Universelle ، که مردم را با اختراعاتی چون موتور دیزل و پله برقی آشنا کرد. مطالعه کاتالوگ های چنین رویدادهایی ، تفاوتهای جدید ظریفی را در رابطه بین نوآوری و ثبت اختراعات نشان داده است.
 :EXPOSITION UNIVERSELLEکتابخانه کنگره
 
در دوران باستان ، بنا بر آنچه داستان شرح می دهد ، به آشپزهای شهر سیباریس برای فروش ظروف منحصر به فردی که خلق می کردند امتیاز انحصاری یک ساله‌ای اعطا می شد. از آن زمان به بعد ، نسل های مخترعین برای دلسرد کردن مقلدین از ربودن بهترین ایده های خود ، به حق ثبت اختراع تکیه کرده اند. اقتصاددانان نیز به نوبه خود ، روی حق ثبت اختراعات حساب کرده اند تا تلاش کنند نوآوری را اندازه بگیرند (مفهومی که در غیر این صورت برای تعریف و ارزیابی پیچ و تاب دار است) که مدتهاست با رشد اقتصادی گره خورده است. مطمئناً ، این تفکر که حمایت از کار مخترعین باید ایده های جدیدی را در بازار ترغیب کند پیش رفت.
 
پترا موزر ، اقتصاددان دانشگاه نیویورک ، گفت: اما ثبت اختراعات می تواند محققان را به بی‌راهه هدایت کند. موزر در مقاله "ثبت اختراعات و نوآوری در تاریخ اقتصادی" در سال 2016 ، دلیل این امر را این توضیح داد که در بعضی موارد حق ثبت اختراع در واقع نوآوری را له می کند به جای این که به آن سوخت رسانی کند.
 
مجله دانستنی از موزر خواست که عشق اقتصاددانان به شمارش حق ثبت اختراع ها را توضیح دهد و کمی درباره تحقیقات خود برای ما بگوید. کار او متکی است به داده هایی از منابع غیر قابل انتظار فراتر از اختراعات ثبت شده ، شامل موارد تاریخی مانند کاتالوگ های نمایشگاهی جهان و سوابقی از اجراهای اپرا. او همچنین به این موضوع می پردازد که چرا اتخاذ رویکردی جدید برای سنجش نوآوری ممکن است مهره بهتری در خلاقیت پیشنهاد کند.
 

من در حال حاضر مشغول خواندن تاریخ جهان برای فرزندانم هستم ، و ما تازه آموخته های دوران برنز را به پایان رسانده ایم. در طول زمان ، اگر محصولی جدیدی وجود می داشت که خواص بهتری را دارا بود و استفاده از آن ساده تر بود ، می توانستید بیشتر تجارت کنید و مردم می توانستند چیز بیشتری برای خوردن به دست آورند.
 
می توانستید با برنز شروع کنید ، اما در طول تاریخ نمونه های زیادی وجود دارد. در اوایل قرن بیستم ، دانشمندان گیاه شناس آمریکایی دریافتند که انواع جدید ذرت ترکیبی محصول بیشتری نسبت به انواع قدیمی تولید می کنند. با همان منابع می توانید افراد بیشتری را تغذیه کنید ، یا وقت کشاورزان را برای انجام انواع مختلف کارها آزاد کنید.
 
این‌ها نوآوری بود. تعاریف زیادی در مورد نوآوری وجود دارد ، اما در زمینه تحقیقات من ، نوآوری یک محصول جدید است یا یک کار بهتر یا ارزان تر که محصول موجود را تولید می کند. نوآوری باعث رفاه و بهبود آن می شود.
 

ایده سیستم ثبت اختراع این بود که به مخترع اصلی یک حق مالکیت اعطا شود که موجب ترغیب مردم به اختراع شود. اولین حق ثبت اختراع ایالات متحده در سال 1790 به ثبت رسید - به یک فیلادلفیایی به نام ساموئل هاپکینز ، که فرایند جدیدی برای ساخت پتاس ، که یک ماده در کود است ، اختراع کرده بود.
 
به عنوان مثال ، پرورش دهندگان گیاهان بحث می کردند که آنها به حقوق مالکیت معنوی احتیاج دارند زیرا ایجاد یک سیب بهبود یافته یا یک گل رز بهبود یافته زمان بسیار زیادی طول می کشد. نوآوری یک محصول جدید است یا یک کار بهتر یا ارزان تر که محصول موجود را تولید می کند. اما هنگامی که آن سیب بهبود یافته را ایجاد کردید ، برای شخص دیگری بسیار آسان است که برشی از درخت شما بگیرد و آن را به درخت دیگری پیوند بزند ، و سپس اساساً خواص دقیقی از نوآوری که شما ایجاد کرده اید را بدون پرداخت هیچ هزینه ای داشته باشد.
 
در حوزه هایی مانند آن ، شما به نوعی حق مالکیت معنوی مانند یک حق ثبت اختراع نیاز دارید ، زیرا هیچ گونه حفاظت طبیعی‌ای در برابر رقابت وجود ندارد.
 

بله ، حقوق مالکیت معنوی یکی از پرکاربردترین اندازه گیری های نوآوری بوده است. ما حق ثبت اختراعات را شمرده ایم زیرا آنها سیستماتیک ترین و بزرگترین منبع داده در مورد نوآوری هستند. هربار کسی درخواست ثبت اختراع می کند ، ثبت می شود.
 
محققان کار خود را با مقایسه کردن تعداد حق ثبت های صادر شده قبل و بعد از تغییری در قانون ثبت اختراع شروع کردند. یا آنها نرخ های ثبت اختراع را در یک منطقه در مقابل منطقه دیگر مقایسه می کردند. یا آنها نرخ های ثبت اختراع را در یک صنعت با  صنعتی دیگر مقایسه می کردند.
 
مردم هنوز این کار را انجام می دهند - آنها می گویند ، اوه ، صنعت نرم افزار نوآورانه تر شده است زیرا ثبت اختراع در آن افزایش یافته است.
 
اما این نوع تحلیل اغلب نادرست است. بعضی اوقات افراد می توانند متقاضی ثبت اختراعات زیادی شوند بدون این که واقعاً سوپرنوآور باشند. در مواردی دیگر ، یک صنعت بدون داشتن ثبت اختراعات می تواند به گونه ای فوق العاده نوآورانه باشد.
 

به نوآوری کشاورزی بازگردید. در دهه های 1910 ، 1920 و 1930 ، نوآوری های دیوانه واری در کشاورزی آمریکا وجود داشت ، با پیشرفت های زیادی در ذرت ترکیبی ، انواع جدیدی از کودها و روش های جدیدی در مبارزه با آفات.
 
این دوره ای بود که در آن قانون به مخترعین اجازه نمی داد که بیشتر نوآوری های کشاورزی را ثبت اختراع کنند. اگر ثبت اختراع تنها راه شما برای اتخاذ نوآوری باشد ، باید بگویید در آن زمان چیزی در کشاورزی آمریکا پیشرفت نداشته است. اما اشتباه تر از این حرف چیزی نیست. بنابراین ما به دنبال روش هایی برای مطالعه نوآوری بدون تکیه بر تعداد ثبت اختراعات بودیم.
 
منبع: پترا موزر و ارین براون