مصارف داکسیلامین
داکسیلامین ، سرماخوردگی را درمان یا طول مدت آن را کوتاه نمیکند و ممکن است باعث عوارض جانبی جدی شود.برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، دستورات مربوط به دوز مصرف را به دقت دنبال کنید. از این دارو برای خواباندن کودک استفاده نکنید.
محصولات سرفه و سرماخوردگی برای استفاده در کودکان زیر ۶ سال موثر یا بیخطر نیستند
بنابراین از این محصول برای درمان علائم سرماخوردگی در کودکان زیر ۶ سال استفاده نکنید، مگر آنکه مشخصا توسط پزشک تجویز شده باشد.
به علاوه قرصهای ۲۵ میلیگرمی را به کودکان زیر ۱۲ سال ندهید مگر آنکه پزشک تجویز کرده باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوهی استفادهی بیخطر از این دارو با پزشک یا داروسازتان صحبت کنید.
سایر داروهای سرفه و سرماخوردگی را که ممکن است حاوی همان مواد تشکیلدهنده یا موادی مشابه آنها باشند (بخش تداخلات دارویی را نیز مشاهده فرمایید) به کودک ندهید.
در مورد سایر روشها برای تسکین علائم سرماخوردگی و سرفه (مانند نوشیدن مایعات کافی، استفاده از یک دستگاه رطوبتساز یا اسپری/قطرههای نمکی بینی) از پزشک یا داروسازتان سوال کنید.
نحوهی استفاده از قرص داکسیلامین ساکسینات
قبل از مصرف این دارو، تمام دستورالعملهای روی بستهی دارو را مطالعه فرمایید. اگر سوالی دارید، با داروسازتان مشورت نمایید.این دارو بهصورت خوراکی به همراه غذا یا بدون غذا مصرف کنید.
دستورالعملهای مربوط به دوز مصرف که روی برچسب دارو درج شده را دنبال کنید یا آن را طبق دستور پزشکتان مصرف نمایید.
در صورت بروز ناراحتی معده میتوانید این دارو را با غذا یا شیر مصرف کنید.
اگر از فرم جویدنی این دارو استفاده میکنید، آن را کاملا بجوید و سپس ببلعید.
اگر از فرم مایع این دارو استفاده میکنید، مقدار مصرف را با قاشق/ وسیلهی مخصوص اندازهگیری که داخل جعبهی دارو قرار دارد، اندازه بگیرید.
برای این کار از قاشق معمولی استفاده نکنید چون ممکن است دوز درست را دریافت نکنید.
بدون مشورت با پزشکتان، این دارو را بیشتر از مقدار توصیهشده یا به تعداد دفعات بیشتر مصرف نکنید.
دوز مصرف شما براساس سن، وضعیت پزشکی و میزان پاسخدهیتان به درمان تعیین میشود.
عوارض جانبی
خوابآلودگی، سرگیجه، سردرد، یبوست، ناراحتی معده، تاری دید، کاهش هماهنگی یا خشکی دهان/ بینی/گلو ممکن است اتفاق بیفتد.اگر هر کدام از این اثرات ادامه داشت یا بدتر شد، بلافاصله با پزشک یا داروسازتان تماس بگیرید.
اگر پزشکتان این دارو را برای شما تجویز کرده است، به یاد داشته باشید که او تشخیص داده مزایای مصرف آن برای شما بیشتر از ریسک عوارض جانبیاش است.
بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف میکنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
اگر هرگونه عوارض جانبی جدی دارید، فورا به پزشکتان اطلاع دهید، تغییرات روحی/خلقی (مثلا توهم، تحریکپذیری، عصبانیت، سردرگمی)، زنگ زدن گوشها، اِشکال در ادرار کردن، بهراحتی دچار خونریزی یا کبودی شدن، ضربان قلب تند/غیرطبیعی.
اگر هرگونه عوارض جانبی بسیار جدی از جمله تشنج دارید، فورا به دنبال کمک پزشکی بروید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال اگر متوجهی هرگونه علائم یک واکنش آلرژیک جدی شدید، فورا به دنبال کمک پزشکی بروید، ازجمله: بثورات، خارش/تورم (خصوصا در صورت/زبان/گلو)، سرگیجهی شدید، اِشکال در تنفس.
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجهی علائم دیگری شدید که در بالا به آنها اشاره نشده است، با پزشک یا داروسازتان تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی
قبل از مصرف داکسیلامین، اگر به آن حساسیت دارید یا هرگونه آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروسازتان اطلاع دهید.این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیلدهندهی غیرفعالی باشد که میتوانند باعث واکنشهای آلرژیک یا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروسازتان صحبت کنید.
قبل از مصرف این دارو، در مورد سابقه پزشکیتان خصوصا سابقه مشکلات تنفسی (مانند آسم، آمفیزم)، یک مشکل چشمی خاص (گلوکوم)، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، بیماری کبد، تشنج، مشکلات معده (مانند زخم و انسداد)، تیروئید پرکار (پرکاری تیروئید)، مشکلات ادراری (مانند اِشکال در ادرار کردن بعلت بزرگ شدن پروستات، احتباس ادراری) با پزشک یا داروسازتان صحبت کنید.
این دارو ممکن است شما را گیج یا خوابآلود کند یا باعث تاری دیدتان شود.
الکل یا ماریجوانا میتواند موجب سرگیجه یا خوابآلودگی بیشتر شما شود.
تا زمانی که کاملا سرحال نشدهاید، از رانندگی، کار با ماشینآلات یا انجام هرگونه فعالیتی که به هوشیاری یا دید واضح نیاز دارد، اجتناب نمایید.
از مصرف نوشیدنیهای الکلی پرهیزکنید.
برای به حداقل رساندن سرگیجه و سبکی سر، در هنگام بلند شدن از وضعیت نشسته یا درازکش به آرامی از جایتان برخیزید.
محصولات مایع ممکن است حاوی قند باشند. اگر دیابت دارید، در مصرف آنها احتیاط کنید.
در مورد روش مصرف بیخطر این محصول از پزشک یا داروسازتان سوال کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساستر باشند، خصوصا خوابآلودگی، سرگیجه، فشار خون پایین، گیجی، یبوست، اِشکال در ادرار کردن.
خوابآلودگی، سرگیجه و گیجی میتواند احتمال سقوط (افتادن) را افزایش دهد.
کودکان ممکن است نسبت به اثرات آنتیهیستامینها حساستر باشند.
این دارو در بچههای کوچک ممکن است بجای خوابآلودگی باعث تحریک/ هیجان شود.
استفاده از این دارو در دوران بارداری، بیخطر است.
براساس اطلاعات مربوط به داروهای مرتبط، این دارو میتواند وارد شیر مادر شود. قبل از تغذیهی کودکتان با شیر مادر، با پزشک مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوهی اثرگذاری داروها یا ریسک ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی ممکن نمیباشد. لیستی از تمام محصولات مصرفیتان (ازجمله داروهای نسخهای/غیرنسخهای و محصولات گیاهی) تهیه کنید و در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
هرگز بدون تأیید پزشکتان، دارویی را شروع و قطع نکنید یا دوز مصرف آن را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از
آنتیهیستامینهایی که به پوست مالیده میشوند (مانند کرم، پماد و اسپری دیفنهیدرامین).اگر داروهای دیگری مصرف میکنید که باعث خوابآلودگی میشوند، مانند مسکنهای مخدر یا تسکیندهندههای سرفه (مانند کودئین، هیدروکودون)، الکل، ماریجوانا، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شلکنندههای عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سایکلوبنزاپرین) یا سایر آنتیهیستامینها (مانند سیتریزین، دیفنهیدرامین) به پزشک یا داروسازتان اطلاع دهید.
برچسبهای روی داروهایتان (مانند محصولات آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید چون ممکن است حاوی مواد تشکیلدهندهای باشند که باعث خوابآلودگی میشوند. در مورد روش مصرف بیخطر آن محصولات از داروسازتان سوال کنید.
مصرف دوز بالا یا اوردوز
در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.
ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
نکته های مهم
داکسیلامین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.
برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
منبع: سایت راستینه