سالار شهیدان به روایت معصومان
سخن معصومان و گفتار آنان، یکی از منابع گهربار هدایت انسان و طریقی‌عرشی، برای کشف واقعیات و درک حقایق جهان خلقت است و معمار بنای‌ِ حیات الهی‌انسان می‌باشد.«اءن‌ّ حدیثَنا یُحیی الْقلوب‌َ» .
یکی از موضوعاتی که می‌توان از طریق حدیث أهل بیت عصمت، موفق به کشف و فتح گنج آن شد؛ شناخت عظمت وجودی پیشوایان معصوم است.
معصومان را از طریق سخن خود آنان می‌توان شناخت، زیرا معرفت به کنه‌عظمت عرشی معصوم، نیاز به فهمی معصومانه دارد.
این مقال در مقام شناخت أبعادی چند از أبعاد گسترده و والای معصومی محبوب در عرش و أرض دارد، معصومی که تمام فرشتگان و پیامبران وامامان وانسان‌های باایمان، عشق او را در دل، سوگ او را در سینه و اشک غمش بر گونه دارند. او مصباح هدی و سفینة نجاة؛ یعنی حسین بن علی(علیه السلام) است.
۱ـ پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله)
ـ وجود حسین از من است وبقای من از حسین؛ـ طریق محبوبیت نزد خدا، عشق به حسین است.
«حُسین‌ٌ مِنِّی وَأنَا مِن‌ْ حُسین، أَحَب‌َّ اللهُ مَن‌ّ أحَب‌َّ حُسیْناً؛. حسین از من و من ازحسینم، خداوند دوستداران حسین را دوست دارد».
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) واسطة فیض خلق وجود مقدس امام حسین(علیه السلام) و درسلسله علل وجودی آن امام می‌باشند به همین جهت می‌فرمایند: «حسین منّی».
واز طرف دیگر، امام حسین(علیه السلام) نیز در سلسلة علل، علت بقای دین اسلام‌وماندگاری آیین محمدی است؛ به طوری که اگر ایشان و سیرة شهادت خواهانة او نبود،دین اسلام و نام پیامبر گرامی اسلام باقی نمی‌ماند. فریاد عاشورایی سالار شهیدان درروز عاشورا نشان از این مطلب دارد.
به همین جهت پیامبر گرامی اسلام می‌فرماید: «وأنا من حسین».
از همین رو، این دو وجود عرشی در سلسلة علل تحقق و بقای یک دیگر قراردارند. وآن کلام نبوی گویای وحدت ویگانگی وجودی و ارزشی این دو ستاره درخشان عالم وجود است؛ چنان که حکما نیز می‌گویند: علت مبقیه همان علت مُوجده است.
خاتم پیامبران(صلی الله علیه و آله) در آخر به مطلبی مهم و به عاملی برای فتح گنج محبت خداتصریح می‌کنند و می‌فرمایند: یکی از کلیدهای گشایش باب محبت خدا، دوستی‌ومحبت به حسین(علیه السلام) است. و این حکمتی حکیمانه است برای آنانی که سلوک نظری‌وعملی عروج به قلة محبت خدای را طالبند.
حسین از من و من ازحسینم، خداوند دوستداران حسین را دوست دارد.
۲ـ امیر مؤمنان علی بن أبی طالب(علیه السلام)
ـ قائم آل محمد (عج) از نسل حسین(علیه السلام) است.ـ ویاوران مهدی، مخلصان با ایمان و ولایت مداران شیعه هستند.
«التاسع من وَلْدِک ـ یا حسین ـ هو القائم بالحق‌ِّ المُظهر بالدِّین الباسِط‌ُ للعَدْل‌ِ.
قال الاءمام الحسین(علیه السلام) : یا أمیر المؤمنین! اءن‌ّ ذلک لکائن؟: .
اءی، والَّذی بَعث‌َ مُحمَّداً بالنَّبوَّة واصْطَفاه‌َ علی جمیع البریَّة، ولکن بعد غیْبة‌ٍ وحَیْرة‌ٍلایثبت‌ُ فیها علی دینه اءلاَّ المُخلِصُون
المُبَاشرون‌َ لرُوح‌ِ الیقین‌ِ الّذین أََخَذ الله میثاقَهُم‌بولایتنا وکَتَب‌َ فی قلوبهم الاءیمان‌َ وَأَیَّدَهْم بَروْح‌ٍ منْه!؛
ای حسین! نهمین فرزند از نسل تو، کسی است که حق را به پا دارد و دین را آشکارکند و عدل را بگستراند.
ـ ای امیرمؤمنان! بی‌گمان این وعده واقع می‌شود؟.
ـ آری، قسم به آن که محمد را به پیامبری برگزید و او را بر تمامی جهانیان برتری بخشید.
ولی این حادثه بعد از غیبتی طولانی وحیرت وسردرگمی بسیار تحقق خواهد یافت.
در آن زمان ـ زمان غیبت ـ تنها آنان که اهل اخلاص و در دل یقین دارند، بردین‌خدا باقی باشند. خداوند از آنان وعدة پیروی ولایت ما گرفته و در قلب‌هایشان‌ایمان‌نگاشته و خود به ایشان توفیق عطا نموده است».
۳ـ فاطمه زهرا سلام الله علیه
ـ بر فرزندم حسین گریه می‌کنم و شما نیز بر شهادتش اشک ریزید..«قالت فاطمة الزهراء۳ : یا أبتاه! من یَقتْل‌ُ ولدی وقُرَّة‌َ عَیْنی وثمرة‌َ فُؤادی؟.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): شرُّ أمَّة‌ٍ مِن‌ْ أُمَّتِی..
قالت: اءقرء جبرئیل منّی السلام وقل له فی أی‌ّ مَوْضع‌ٍ یُقْتَل‌ُ!.
قال: فی موضع‌ٍ یقال له کربلاءُ؛
حضرت فاطمة زهرا: ای پدرم! چه کسی فرزندم و نور چشم ومیوة دلم رامی‌کشد؟.
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله)پاسخ داد: بدترین گروه از امت من.
ـ پدرم از جانب من بر جبرئیل درود فرست وبپرس در کجا او را می‌کشند؟
ـ در مکانی به نام کربلا».
آن بانو گاهی بر مصیبت فرزندش به سوگ می‌نشست واین گونه نوحه گری می‌کرد:
أَبکنِی وَأَبک لیتَامی" وَلاتَنْس‌ِقَتیل‌َ العِدَاء بِطَف‌ِّ الْعِرَاق‌ِ
-بر من ای علی و بر یتیمانم گریه کن و از خاطر مبر شهیدی که به دست دشمنان در کربلای عراق به شهادت می‌رسد.
فَسوْف‌َ أُعْطِیه‌ِ وَلا أُبَالِی‌وَأْوْثِرَ اللهَ عَلَی عِیَالِی
أمسُوا جِیَاعاً وَهم‌ْ أَشْبالی‌أَصْغَرُهُم‌ْ یقْتَل‌ْ فی الْقِتَال‌ِ
بکَرْبَلاء یقْتَل‌ْ بِاغتِیَال‌ِلِقَاتِلِیه‌ِ الوَیْل‌ُ مَع‌ْ وَبَال‌ِ
یَهوِی به النَّار اءلَی سِفال‌ِکَبولُه‌ُ زَادَت‌ْ عَلَی الاکْبَال‌ِ
- به زودی به آن گرسنه طعام خواهم بخشید و از گرسنگی خود و خانواده‌ام باکی ندارم و رضایت خدا را بر فرزندان مقدم می‌دارم.
- فرزندانم شب را با گرسنگی سپری می‌کردند، عزیزانی که کوچکترین آنان درجنگ به شهادت خواهد رسید.
- در کربلا، با حیله وتزویر او را می‌کشند، بر قاتلان او عذاب وخواری باد!
- آتش جهنم آنان را در برخواهد گرفت و به بدترین مکان جهنم سقوط می‌کنند وهر لحظه خواری و ذلت آنان بیشتر خواهد شد.
امام حسین(علیه السلام) نیز در سلسلة علل، علت بقای دین اسلام‌وماندگاری آیین محمدی است.
۴- امام حسن مجتبی (علیه السلام)
ـ روز شهادتت ـ ای حسین ـ همتا ندارد.ـ در مصیبت تو ای حسین آسمان وزمین خون گریند.
«لایَوْم‌َ کیوْمِک ـ یا أبا عبدالله! ـ یَزْدَلَف‌ُ اءلیْک‌َ ثل"ثُون‌َ أَلْف‌ِ رَجُل‌ٍ یَدَّعُون‌َأَنَّهم مِن‌ْأُمَّة‌ِجَدِّنَا محمّد(ص) ویَنْتَحَلُون‌َ دین‌َ الاسلام فَیجْتَمَعُون‌َ عَلَی قَتْلِک وَسَفْک دَمِک‌َوانتَهاک‌حَرَمک‌ُ وسَبْی ذَرَاریک‌َ وَنِسَائِک‌َ وَانتَهَاک ثقلِک فَعِنْدَهَا تَحِل‌ُّ بَبِنی أُمیّة‌َاللعْنة‌َوَتمْطَرَ السَّمَاء رِماداً ودَماً یَبْکِی عَلَیْک‌َ کُل‌ُّ شی‌ءٍ حَتّی الوحُوش فی الفَلوات‌ِوالحیتَان‌ِ فی البِحَار؛
ابا عبدالله! هیچ روزی همانند روز ـ شهادت ـ تو نباشد، سی هزار مردانی که ادعامی‌کنند از امت جدمان محمد (ص) باشند و خود را مسلمان می‌پندارند به سویت هجوم‌می‌آورند، آنها برکشتن تو و ریختن خونت وهتک حرمتت واسارت فرزندان و همسران توو شکستن قدرتت گردهم می‌آیند. در این گاه نفرین خدا بر بنی امیه نازل شود و آسمان‌خاکستر وخون بارد و بر تو تمام کائنات بگریند، حتی حیوانات وحشی در بیشه زارها وماهیان در دریاها».
۵- امام حسین (علیه السلام)
ـ ما حزب خدا، فرزند پیامبر خدا و خاندان معصوم او می‌باشیم.ـ ما هم ردیف قرآن و واجب الاءطاعه در قرآنیم.
نَحْن‌ُ حِزْب‌ُ اللهِ الغَالِبوُن‌َ وَعِترة رَسُول‌ِ الله الاقربُون‌َ وَأهل‌ُ بَیتِه‌ِ الطَّیِّبُون‌َ وَأَحَدُالثقلیْن‌ِ الَّذَیْن‌ِ جَعَلَنَا رَسُول‌ُ اللهِ ثَانی کتاب‌ِ الله ـ تَبَارَک وتَعالی ـ الذی فِیه‌ِ تَفْصِیل کُل‌ِّ شی‌ءٍلاَ یأْتیه البَاطِل من‌ْ بَیْن‌ِ یَدْیه وَلا من خلفِه‌ِ المعوَّل عَلَیْنَا فی تفْسِیره‌ِ وَلاَ یَبْطینَا تأویلُه‌ُ بَل‌ْنَتبّع‌ُ حَقَائقَه‌ُ، فأَطیعُونَا فان‌َّ طَاعَتَنَا مَفُروضَة‌ٌ اءذ کانَت بطاعَة‌ِ اللهِ مَقُرونَة‌ٍ. قال‌َ اللهُ ـ عَزَّوَجَل‌َّـ:
(أَطِیعوُا الله وأَطیعُوا الرَّسُول‌َ وَ أُولی الامرِ مْنِکُم‌ْ).
۶- امام علی بن الحسین زین العابدین (علیه السلام)
ـ بهای اشک بر شهادت امام حسین(علیه السلام) بهشت است.ـ مزد سختی دیدن در راه ولایت اهل بیت، نجات از دوزخ است.
«أیّما مُؤمِن‌ٍ دَمَعَت‌ْ عَیْنَاه‌ُ لِقَتْل‌ِ الحُسین‌ِ بن علّی(علیه السلام) دَمْعَة‌ً حَتَّی" تَسیِل عَلَی خَدِّه‌ِ فِینالاذی‌ً مَسَّنَا مِن‌ْ عَدَّوِنا فی الدنیا بوَّأه‌ُ اللهُ بِهَا فی الجَنَّة‌ِ مَبَوَّأ صِدْق‌ٍ..
وَأَیُّما مُؤمن‌ٍ مَسَّه‌ُ أذی‌ً فِینا فَدَمَعت‌ْ عَیْناه‌ُ حَتَّی تَسیِل عَلَی خدِّه‌ِ مِن‌ْ مَضَاضَة‌ٍ مَاأوذِی فِینا صَرَف‌َ اللهُ عَن‌ْ وَجْهِه‌ِ الاذَی وَآمَنَه‌ُ یَوْم‌َ القیامة‌ِ مِن‌ْ سخطِه‌ِ والنّارِ. ؛
هر انسان با ایمان ـ شیعه‌ای ـ بر شهادت حسین بن علی(علیه السلام) اشکی بریزد وبرگونه‌اش روان گردد و برگرفتاری‌هایی که دشمنان ما در دنیا بر ما روا داشته‌اند، زاری کند؛خداوند جای گاه راست پیشگان را در بهشت نصیب او گرداند.
وهر شیعه‌ای در راه ما به او آزاری رسد و اشکی ریزد، خداوند گرفتاری‌ها را از او دورسازد و روز قیامت او را از شداید و آتش در امان دارد».
ای حسین! نهمین فرزند از نسل تو، کسی است که حق را به پا دارد و دین را آشکارکند و عدل را بگستراند.
۷- امام محمد باقر(علیه السلام)
ـ بقای امامت در نسل امام حسین(علیه السلام) پاداش شهادت ایشان.ـ شفا از تربت وقبولی دعا نزد قبرش و به حساب نیامدن مدت زیارتش از عمرزائرش، مزدِ به خون غلطیدن ایشان است.
«اءِن‌َّ الله ـ تَعَالی" ـ عَوَّض‌َ الحسُین‌َ مِن‌ْ قَتْلِه‌ِ أن‌ْ جَعَل‌َ الاءمَامَة‌َ فِی ذُرِیَّتِه‌ِ وَ الشَّفَاءَ فی‌تُرْبَتِه‌ِ وَاءجَابَة‌َ الدُّعَاء عِنْدَ قُبرِه‌ِ وَلا تُعَدُّ أَیَّام‌ُ زائریه جائیاً وراجعَاً مِن‌ْ عُمْرِه‌ِ؛
خداوند متعال در مقابل شهادت امام حسین(علیه السلام) به ایشان چند چیز عطا نمود:
امامت را در نسل ایشان قرار داد، تربت او را شفای درد کرد، دعا نزد قبرش رابرآورده گرداند و مدت زمان زیارت و رفت و برگشت زائرش جزء مدت زمان عمرش‌محسوب نگرداند».
آن حضرت فرمود: قیام قائم آل محمد -عجل الله تعالی فرجه الشریف- در روز عاشورا است.
ـ ظهور حضرت مهدی -عجل الله تعالی فرجه الشریف- نشان از عاشورا دارد.
«یُخْرْج‌ُ القَائم‌َ(علیه السلام) یَوْم‌َ السَّبْت‌ِ یَوْم‌َ عَاشُورَاءَ الیوم‌َ الذِی قُتِل‌َ فِیه‌ِ الحُسَین‌ُ علیه‌السلام؛
قائم آل محمد -عجل الله تعالی فرجه الشریف- در روز شنبه که مصادف با روزعاشوراست، قیام کند وظاهر گردد. آن روز، روزی است که امام حسین(علیه السلام) در آن به‌شهادت رسید».
۸- امام صادق(علیه السلام)
ـ هنر عاشورایی مزد خدایی دارد.ـ ادبیات متعهد و تعهد أدبی تأیید ولایت دارد.
«مَا مِن‌ْ أَحَدٍ قَال فی الحُسَیْن‌ِ شعراً فَبَکی وَأَبْکَی بِه‌ِ اءِلاّ" أوْجَب‌َ اللّ"ه لَه‌ُ الجنَّة‌َ وَغَفَرلَه‌ُ؛
بی گمان هر کس در سوگ امام حسین(علیه السلام) شعری بگوید وخود بگرید و بگریاند،خداوند او را ببخشاید و بهشت را بر او واجب گرداند».
۹- امام کاظم (علیه السلام)
ـ عرفان زائر، کلید غفران؛ زیارت حسین(علیه السلام) موجب نجات.«مَن زارَ قَبَر الحسْین‌ِ عَارِفاً بِحَقّه‌ِ غَفَرَالله لَه‌ُ مَا تَقَدَّم‌َ مِن‌ْ ذَنبِه‌ِ وَمَا تَأَخَّرَ؛
هر کس با معرفت به حقانیت امام حسین(علیه السلام) قبرش را زیارت کند، خداوند گناهان‌پیشین و پسین او را ببخشاید».
طریق محبوبیت نزد خدا، عشق به حسین است.
۱۰- امام رضا(علیه السلام)
ـ اولویت اشک بر سوگ امام حسین(علیه السلام)؛ـ عزای فرشتگان در حرم حسینی تا قیام مهدی با نوای «یا لثارات الحسین»است.
«اءن کُنْت‌َ باکیاً لشی‌ءٍ فابْک‌ِ للْحُسَیْن‌ِ بن‌ِ علی بن أبی طالب‌ٍ(علیه السلام) فَانّه ذُبح کمْا یذْبَح‌َالکبش‌ُ وقُتِل‌َ مَعَه‌ْ مِن‌ْ أهل بیتِه‌ِ ثمانیة‌ُ عشرَ رَجَلاً مَا لَهم فی الارض‌ِ شبیهون‌َ، وَلَقد بَکت
السموات‌ُ السبع‌ُ والارضون‌َ لقتلِه‌ِ وَلَقَدَ نَزَل‌َ اءلی الارض‌ِ الملائکة‌ُ أَرْبعة آلاف‌ٍ لنصرِه‌ِفوجدَوُه‌ُ قَدْ قُتِل‌َ فُهُم‌ْ عنَد قبرِه‌ِ شُعْث‌ٌ غبرٌ اءلی" أن‌ْ یَقُوم‌َ القائم فیکونون‌َ مِن‌ْ أنصارِه‌ِوشعارُهم: یا لثارات‌ِ الحسین‌ِ(علیه السلام)؛
اگر می‌خواهی برای چیزی زاری کنی، برای حسین بن علی(علیه السلام) گریه کن؛ او را سربریدند وبه همراهش هیجده نفر از خانواده‌اش که انسان هایی بی نظیر بودند کشتند.هفت آسمان وتمام زمین بر شهادتش گریستند و چهار هزار فرشته‌ای که از آسمان برای‌یاریش آمده بودند و او را کشته یافتند، در کنار قبرش، عزادار وغمگین باقی مانده‌اند، تااین که قائم آل محمد ظهور کند و به یاریش بشتابند وشعار آنان این است: ای خون‌خواهان حسین!».
۱۱- امام جواد(علیه السلام)
ـ نفرین خدا بر قاتلان حسین (علیه السلام)؛ـ قاتلان از ضیافت الهی و درک عیدِ آن محروم اند.
«اءن‌ّ الناس‌َ لمَّا قَتَلُوا الحسین‌َ بن علی‌ّ: أمَر اللهَ ـ عَزَّوَجَل‌َّ ـ ملَکاً ینادی أیُتُهَاالاُمة‌ُ الظّالِمة القاتلة‌ُ عِترَة نبیِّها لاوَفَقَکُم اللهُ لصَوم‌ٍ وَلاَ فِطْرٍ؛
آن گاه که ـ ستم‌پیشگان ـ امام حسین بن علی(علیه السلام) را به شهادت رسانند، خداوندمتعال به فرشته‌ای فرمان داد که فریاد کشد و این چنین گوید:.
ای امت ستمگر و قاتل فرزند پیامبر، خداوند شما را به روزه و درک عید فطر موفق‌ندارد».
۱۲ـ امام هادی(علیه السلام)
ـ ثواب زائران حسینی؛ پیام غفران نبوی برای آنان.«مَن خَرَج‌َ من‌ْ بَیْته‌ٍ یُریدُ زیارَة‌َ الحسین‌ِ(علیه السلام) فَصَارَ اءلی الفرات‌ِ فَاغتسَل‌َ منه‌ْ کَتَب‌َ اللهُمِن‌َ المُفْلحین‌َ؛ فَاءذَا سَلَّم‌َ عَلَی أبی عبدالله کَتَب‌َ اللهُ مِن‌َ الفَائزین؛ فَاءذَا فَرَغ‌َ مِن‌ْ صَلوتِه‌ِ أتاه‌مَلَک فَقَال: اءن‌َّ رَسول اللّ"ه(ص) یقرِئُک السَّلام‌ُ ویقُول‌َ لک: أمَّا ذُنوبُک‌َ فَقَد غَفَرَلَک‌َ؛ استأنِف‌ِالْعَمَل‌َ؛
هر کس به قصد زیارت امام حسین(علیه السلام) از خانه خارج شود و از فرات غسل کند،خداوند او را از رستگاران به شما آورد و آن گاه که بر ابی عبدالله(علیه السلام) درود فرستد، او را ازکام‌یابان قرار دهد و آن گاه که نماز زیارت به پایان رساند فرشته‌ای نزد او آید و بگوید پیامبر خدا بر تو درود فرستاد و فرمود: گناهان تو بخشوده شد، دوباره به عمل وانجام دادن تکالیف شروع نما».
۱۳- امام حسن عسکری(علیه السلام)
ـ زیارت اربعین حسینی نشانة شیعه.ـ یاد مرگ امام حسین(علیه السلام) نماد وفای شیعه.
«علامات‌ُ المؤمِن‌ِ خمس‌ُ: صلاة‌ً الخمسین وزیارة الاربعین‌َ والتختُم بالیمین‌ِوتعفیُر الجبین‌ِ والجْهر ب «بسم الله الرحمن الرحیم؛
نشانة انسان شیعه پنج چیز است: انجام نمازهای واجب و مستحب، خواندن‌زیارت اربعین سالار شهیدان، انگشتر به دست راست داشتن و پیشانی برخاک نهادن وآشکارا «بسم الله الرحمن الرحیم» گفتن».
۱۴- امام زمان حضرت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف
1 ـ یاد حسین (علیه السلام)موجب اندوه وغم پیامبران.۲ ـ یحیی و حسین دو سر به نیزه از نسل‌ِ عرشیان.
«هذه الحروف من أنباء الغیب أطلع الله علیها عبده زکریا ثم‌ّ قصها علی‌محمّد(ص)؛ و ذلک أن‌ّ زکریا سأل ربّه یعلّمه الاسماء الخمسة فأهبط علیه جبرائیل فعلّمه‌اءیّاها، فکان زکریا اءذا ذکر محمّداً وعلّیا وفاطمة والحسن سُرِّی عنه همّه وانجلی کربه‌واءذا ذکر الحسین خنفته العبرة ووقعت علیه البهرة..
فقال ذات یوم: اءلهی! ما بالی اءذا ذکرت أربعاً منهم تسلّیت‌ُ بأسمائهم من همومی‌واءذا ذکرت الحسین تدمع عینی و تثور زُفرتی؟.
فأنباه الله ـ تبارک وتعالی" ـ عن قصّته، فقال: (کهیعص) فالکاف اسم «کربلاء»والهاء «هلاک العترة» والیاء «یزید» وهو ظالم الحسین، والعین «عطشه»؛ والصاد«صبره» فلمّا سمع بذلک زکریا علیه السلام لم یفارق مسجده ثلاثة أیّام ومنع فیهن النّاس‌من الدخول علیه وأقبل علی البکاء والنحیب: اءلهی! أتفجِع‌ُ خیر جمیع خلقک بولده؟اءلهی! أتنزل بلوی هذه الرزیّة بفناءه؟.
اءلهی! أتلبس علیا وفاطمة ثوب هذه المصیبة؟ اءلهی تحل‌ّ کربة هذه المصیبة‌بساحتهما؟.
ثم‌ّ کان یقول: اءلهی! ارزقنی ولداً تقرّ به عینی علی الکبر فاءذا رزقتنیه فافتنی بحبّه‌ثم‌ّ أفجعنی به کما تفجع محمّداً حبیبک بولده..
فرزقه الله «یحیی» وفجعه به وکان حمل یحیی ستة أشهر وحمل الحسین کذلک؛
حضرت مهدی -عجل الله تعالی فرجه الشریف- درباره تأویل وتفسیر آیه(کهیعص) فرموده است:
این حروف از اخبار غیب الهی است که بنده‌اش حضرت زکریا را به آن آگاه کرده‌است. سپس خداوند آن را برای حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) بیان نموده است. آن قصه این چنین‌است:
روزی حضرت زکریا از خداوند خواست، او را به اسمای پنج گانه آگاه نماید. جبرئیل‌از آسمان فرود آمد و به او این اسم‌ها را ]محمد، علی، فاطمه، حسن وحسین[ یاد داد.هرگاه زکریا نام محمد وعلی وفاطمه وحسن را به زبان می‌آورد، اندوه از او دور وغمش‌برطرف می‌شد، ولی به هنگام نام حسین(علیه السلام) گریه مجال به او نمی‌داد وجان او از غم درسینه حبس می‌شد.
روزی به خدا عرض کرد: خدایا! چرا هرگاه نام آن چهار تن را بر زبان جاری‌می‌سازم، از غم واندوه تسلّا پیدا می‌کنم، ولی با ذکر حسین اشک هایم سرازیر وچون‌سیل روان می‌شود؟.
خداوند داستان حسین(علیه السلام) را برای او چنین بیان کرد (کهیعص) حرف کاف‌علامت «کربلا» است وحرف هاء اشاره به «هلاکت» او وشهادت خاندانش دارد و حرف یاءاشاره به «یزید» است که جفای حسین(علیه السلام) می‌کند و حرف عین رمز «عطش» وتشنگی‌امام است وحرف صاد نشانة «صبر» واستقامت اوست.
همین که زکریا این مطلب را شنید؛ سه روز در محل عبادت خود بماند و مردم را ازدیدارش منع کرد و خود به گریه و نوحه سرایی پرداخت. می‌گفت: خدایا! آیا بهترین‌مخلوقت را به شهادت فرزندش گرفتار می‌کنی؟ خدایا! آیا بر او این مصیبت و شهادت‌فرزندش نازل می‌نمایی؟ خدایا! آیا بر علی وفاطمه لباس عزا می‌پوشانی؟ خدایا! آیا آثاراین سوگ را بر چهرة آن دو ظاهر می‌سازی؟
وحضرت زکریا پیوسته از خداوند می‌خواست که به او فرزندی عطا کند که در پیری روشنی چشم او باشد و او را شیفتة وی کند. سپس او را به مصیبت وی مبتلا کند؛ همان‌گونه که حضرت محمّد(صلی الله علیه و آله) به مصیبت فرزندش گرفتار شد. وخداوند نیز به او «یحیی»عطا کرد و او را به مصیبتش دچار ساخت، یحیی همانند امام حسین (علیه السلام)شش ماه در رحم‌مادر بود».
علامه مجلسی آورده است:
«ثم‌ّ قلت: یا سیدنا! قُرّاء تعزیة الحسین(علیه السلام) یقرءون‌َ حَدِیثاً أن‌َّ رَجُلا رَأَی فی المنام‌هَودَجاً بین السماء والارض فسأل‌َ عَمَّن‌ْ فیه‌ِ؛ فقِیل‌َ لَه‌ْ: فاطمة الزَّهراء وَخدِیجة‌الکبری: . فَقال: اءِلی أین تریدون‌َ؟ فَقیِل‌َ: زیارة الحُسین(علیه السلام) فی ه"ذِه‌ِ اللیلة، لیلة الجمعَة‌وَرأی رَقاعاً تَتسَاقِط مِن‌َ الهوْدَج مکتوب فیها أمان‌ٌ مِن‌َ النّار لِزُوّار الحسین(علیه السلام) فی لیلة‌الجمعة. ه"ذا الحدیث صحیح‌ٌ؟
فقال عجل الله فرجه الشریف: نعَم‌ْ زیارَة‌ْ الحسین(علیه السلام) فی لیلة الجمعة أمان‌ٌ من النّاریوم القیامة؛
به حضرت حجت(عج) گفتم: مولای من! مصیبت خوانان امام حسین(علیه السلام) حدیثی‌نقل می‌کنند و آن این است: روزی مردی در خواب دید، کجاوه‌ای بین آسمان وزمین‌است، سؤال کرد چه کسی در آن است؟ جواب آمد: فاطمه و خدیجه سلام الله علیهم گفت: کجامی‌روند؟ پاسخ داده شد: در این شب که شب جمعه است، به زیارت امام حسین(علیه السلام)می‌روند.
آن گاه می‌بیند که کاغذهایی از آن کجاوه به پایین ریخته می‌شود و در آن نوشته‌شده است؛ این امانی است، برای زائران امام حسین(علیه السلام) در شب جمعه، امانی از آتش‌جهنم.
آیا این حدیث درست است؟ امام مهدی -عجل الله تعالی فرجه الشریف- فرمود؛ آری، زیارت امام حسین(علیه السلام) در شب جمعه امانی است از آتش جهنم در روزقیامت».
منبع: سایت عصر شیعه
-compressed.jpg)
