آینده در کتاب خدا
جهان امروز آن جامعه اى نیست که پیامبران عموما ورسول اکرم صلى الله علیه وآله وسلم خصوصا آن را طلب کرده وبرپایى آن را نوید مى داده اند. باید دانست که این عدم تطابق هم در ارتباط با فکر دینى وگسترش آن در گستره زمین مطرح است وهم مرتبط با جامعه انسانى که آنها تدارک دیده اند طرح مى گردد.در این بخش به چند آیه قرآنى وحدیث نبوى اشاره داریم که به موجب آنها ترسیمى روشن از آن آینده نورانى به عمل آمده است. در یکى از این ترسیم ها، قرآن مجید مرگى فراگیر براى گستره گیتى سراغ داده سپس در پى آن همگان را به حیاتى دوباره آگاهى مى دهد ومى فرماید: (اعلموا ان الله یحیى الارض بعد موتها قد بینا لکم الایات لعلکم تعقلون)(۱)
روشن است که این موت وحیات همانند مرگ وزندگیهاى ظاهرى - اعم از فردى یا گروهى - نیست بلکه نمایانگر بروز دو دوره وحشت وراحت همانند دو فصل خزان وبهار در طبیعت است وبنابر آنچه در تفاسیر ذیل آیه آمده این مرگ زمین وحیات دوباره آن در ارتباط با دوران غیبت وسپس ظهور مهدى آل محمد علیه السلام تبیین گردیده است وبه بیان ابن عباس: یصلح الارض بقائم آل محمد من بعد موتها یعنى من بعد جور اهل مملکتها قد بینا لکم الایات بقائم آل محمد لعلکم تعقلون!(۲)
اشاره به اینکه ظلم وجور، به واقع حیات زمین را مى گیرد وداد ودادگری، آن را جانى دوباره مى بخشد واین همان ویژگى است که با برپایى نظام حکومتى حضرت مهدى علیه السلام شکل مى گیرد وچه بسا جمله پایانى آیه که مردم را به اندیشیدن فرا مى خواند بر این مهم نظر داشته باشد که مردم بیندیشیند، واقعیت این مرگ وحیات را دریابند وخداى متعال را به عنوان اصلى ترین عامل در این تحول بشناسند وبراى آگاهى از چگونگى این تغییر سراغ پیامبر ومعصومین علیهم السلام رفته از آنان واقعیت امر را جویا شوند.(۳)
قرآن در ترسیمى دیگر، بینش وفکر حاکم بر جهان را در آن روزگاران سراغ مى دهد، بدین معنى که اندیشه برتر در آن دوران ونظام فکرى آن جامعه، برپایى اسلام وقرآن وسیطره این مکتب بر تمامى طرحها واندیشه ها خواهد بود آنجا که مى فرماید: (هو الذى ارسل رسوله بالهدى ودین الحق لیظهره على الدین کله وکفى بالله شهیدا)(۴)
از آنجا که تا کنون چنین چیرگى به جهان حاکم نگردیده است پس به ناچار باید زمانى در پیش باشد که این وعده الهى واقعیت جامع خارجى بر خود بگیرد واینجاست که آمده: لیظهره على جمیع الادیان عند قیام القائم(۵)
ترسیم دیگر قرآن، راه ورسم رائج در آن زمان ونقطه هاى اساسى در این طرح را نشان مى دهد آنجا که مى فرماید: (الذین ان مکناهم فى الارض اقاموا الصلوه واتوا الزکوه وامروا بالمعروف ونهوا عن المنکر ولله عاقبه الامور)(۶) یعنى سیره عملى این نظام در آن روزگاران چنان است که در ارتباط با خدا نماز را بر پا مى دارند ودر ارتباط با مردم - ولى باز هم به انگیزه الهى - زکوه مال مى دهند ودست وزبان به گسترش معروف وهمراه سازى با حق ورویارویى با منکر وجداسازى از باطل بر مى گشایند وجالب این که این همه را صرفا در راستاى حرکت وتلاشى فراگیر در زمینه حق وعدل وخداجویى وخدا محورى در کارها به انجام مى رسانند.
روایات، این آیه را از آن خاندان پیامبر دانسته تا آنجا که مى گویند مهدى علیه السلام در آغاز حرکت وقیام خویش مردم را مخاطب قرار داده ومى گوید: نحن الذین وعدکم الله فى کتابه الذین ان مکناهم...(۷) مائیم آن گروه که خداوند سراسر زمین را مسخر آنان گرداند وبوجود ایشان دین را جلا وجلالى دوباره بخشد وچیرگى تازه در دهد وخداى بوجود آنان بدعتها وباطلها را درهم فرو کوبد آنسان که دیگر اثرى از ظلم وستم بر جاى نماند.(۸)
این حرکت در عرصه هاى فکر واندیشه وعمل وسیره فردى وجمعى چه بسا که جباران روزگار را چندان خوش نیاید ودر این اندیشه باشند که چونان گذشته تاریخ - که همواره همه چیز پامال آمال وآراء آنان مى شد وهمیشه حرف آخر را همانها مى زدند - این بار نیز چنین مى توانند نمود غافل از آنکه این بار مصرع این دم شیر است به بازى مگیر مصداق یافته است.
در اینجا بنا به ترسیم روشن قرآنی، کید ومکر وحیله وطراحى وبرنامه ریزیهاى ارباب ستم همانند حبابى بر سراب از اصل بى پایه وبى مایه است که: (یریدون ان یطفئوا نور الله بافواههم ویابى الله الا ان یتم نوره ولو کره الکافرون)(۹) که بنا به روایات فالنور هو الامام وآنان که در صدد خاموش کردن نور ولایت بر مى آیند (همانها که تبارشان در آغاز در مقابل اولین امام - على علیه السلام - موضع گرفت) اینک آخرین امام واساسا نظام امامت الهى را نشانه گرفته اند وحال آن که: والله متم نوره والله متم الامامه، والله متم نوره، ولایه القائم(۱۰) آرى خداى این امر را به سامان مى رساند ودرست بدنبال همین آیه است که موضوع چیرگى نهایى اسلام بر سایر ادیان بدست با کفایت امام عصر علیه السلام مطرح مى گردد، همان مطلبى که پیش از این بدان اشاره رفت.
سخن در این زمینه وراستا بس دراز است وما فعلا به همین مختصر بسنده مى کنیم که خلاصه، در منطق روش قرآن، زمین پس از مرگى جانکاه جانى دوباره مى گیرد وبهاران پر بار جایگزین خزان غمبار مى گردد، اسلام بعنوان تنها مکتب الهى نظام نامه حکومت جهانى شده وبر همه مکتبها وآراء چیره مى شود. سیره عملی، در آن زمان گسترش نماز وزکوه وامر بمعروف ونهى از منکر مى گردد وهمه تلاشها به سوى خداى بزرگ جهت مى گیرد وطرحهاى دشمن در رویارویى با این نور، با ناکامى مواجه مى شود واین همه دستاورد ظهور قیام مهدى آل محمد عجل الله فرجه است.(۱۱)
پى نوشت ها:
(۱) قرآن مجید سوره حدید آیه ۱۷: بدانید که خداوند زمین را پس از مرگش زنده مى نماید ما آیات خود را براى شما بیان مى کنیم باشد که اندیشه وعقل خویش را بکار اندازید.
(۲) غیبت شیخ طوسى صفحات ۱۰۹ و۱۱۰.
(۳) درباره این آیه روایات متعددى از ائمه علیهم السلام نقل شده است در کمال الدین مرحوم صدوق ص ۶۶۸ در جلد ۲ از امام باقر علیه السلام ضمن روایتى این احیاء دین را بظهور مهدى علیه السلام دانسته وآن مرگ را به گسترش کفر وبى دینى در زمین تفسیر نموده است. ودر غیبت نعمانى ص ۲۴ از امام صادق علیه السلام طى حدیثى طولانى مرگ زمین، جور پیشوایان، گمراهى وحیات آن، ره آورد عدل حضرت مهدى علیه السلام دانسته شده است.
(۴) قرآن مجید سوره فتح آیه ۲۸: وکسى است که پیامبرش را با هدایت ودیانت حق به سوى مردم مى فرستد تا سرانجام ورا بر تمامى ادیان غلبه بخشد - وبر این مطلب - تنها شهادت پروردگار کافى است.
(۵) کافى جلد ۱ صفحه ۴۳۲ حدیث ۹۱: امام کاظم مى فرمایند که این دین را خداوند در هنگام ظهور حضرت مهدى علیه السلام بر تمامى ادیان سیطره وچیرگى خواهد داد.
(۶) قرآن مجید سوره حج آیه ۴۱: آنان که چنانچه ما ایشان را بر زمین فرمانروایى بخشیم نماز را بر پاى داشته زکوه را پرداخت نموده وامر به معروف ونهى از منکر مى نمایند وپایان تمامى کارها براى خداست. قرار داده ومى گوید: نحن الذین وعدکم الله فى کتابه الذین ان مکناهم...
(۷) تفسیر فرات کوفى صفحه ۱۰۰: ما همانها هستیم که خداوند به شما در کتاب خویش وعده داده است که الذین ان مکناهم...
(۸) تفسیر قمى جلد دوم ص ۸۷: عن ابى جعفر علیه السلام المهدى واصحابه یملکهم الله مشارق الارض ومغاربها ویظهر الدین ویمیت الله به واصحابه البدع والباطل کما امات السفه الحق حتى لا یرى اثر الظلم.
(۹) قرآن مجید سوره توبه آیه ۳۲: مى خواهند که نور خدا را با دهانهاى خویش خاموش کنند وخدا از این مسئله ابا دارد مگر آن که نورش را تام وتمام نماید هر چند که کافران این امر را مکروه شمارند وآنان را خوش نیاید. این آیه با مختصر تفاوت در سوره صف آیه ۸ هم آمده است.
(۱۰) کافى جلد ۱ صفحه ۴۳۲ حدیث ۹۱ از امام کاظم علیه السلام.
(۱۱) یکى از آثارى که به طور خلاصه با استناد به منابع مکتوب اهل سنت در ارتباط با موضوع اصالت مهدویت در قرآن تدوین گردیده است، کتاب المهدى فى القرآن تالیف آقاى صادق الحسینى شیرازى چاپ دار الصادق بیروت است که ترجمه آن نیز به نام موعود قرآن توسط بنیاد بعثت به چاپ رسیده است. در این کتاب حدود ۱۰۰ آیه قرآن به نقل از منابع اهل سنت در ارتباط با مصلح موعود حضرت مهدى عج گرد آورى گردیده است.
منبع: سایت مرکز پژوهش های تخصصی امام مهدی(عج)
